Doornroosje valt massaal voor ontketend Triggerfinger

Voor alles is een eerste keer. Hoewel Triggerfinger in de afgelopen jaren vrijwel alle podia in de Lage Landen onveilig heeft gemaakt is het vanavond de eerste keer dat het Antwerpse trio het podium van het “nieuwe” Doornroosje betreedt. De heren stonden al eerder in het oude Doornroosje, maar zijn onder de indruk van de nieuwe zaal. Of zoals zanger Ruben Block het tijdens de show uitdrukt “Niet elke vernieuwing is een verslechtering”. Triggerfinger neemt de Gentse indieband Douglas Firs op sleeptouw als support act.

Douglas Firs

Douglas Firs is zowel de bandnaam als het podium alter ego van zanger/gitarist Gertjan Van Hellemont. Gertjan richtte Douglas Firs in 2008 op. De band bracht afgelopen november haar derde album ‘Hinges of Luck’ uit. Douglas Firs bestaat naast Gertjan uit zijn oudere broer Sem op keyboards, bassist Simon Casier en drummer Laurens Billiet. De muziek van Douglas Firs is een mix van blues, country en rock.

De sfeervolle indierock van Douglas Firs staat mijlenver van de door seks en adrenaline aangedreven rock ’n roll van Triggerfinger waarvoor het publiek naar Doornroosje is gekomen. Toch weet de band te overtuigen. De grootste troef van de band is frontman Gertjan. Studentikoos en stuntelig charmant wint hij de sympathie van het publiek. Maar het is toch vooral zijn prachtige stem en fijnzinnige gitaarspel dat de muziek van Douglas Firs boven de middelmaat uittilt. De muziek van Douglas Firs houdt het midden tussen Ryan Adams, Neil Young en Bob Dylan. Het hoogtepunt van de show is het ritmische ‘Don’t Buy the House, waarin de bijna lieflijke samenzang tussen Gertjan en zijn broer Sem prettig contrasteert met de zware distortion op Gertjan’s gitaar. In het afsluitende ‘Judy’ hoor je zowel de countryrock van Ryan Adams als de blues van Mike Scott op het vorige album van the Waterboys terug.

Triggerfinger

Triggerfinger bestaat al sinds 1998, en sinds 2003 vormen Ruben Block, Mario Goossens en Paul Van Bruystegem alias “Monsieur Paul” het hart van de band. Met de opnames voor het laatste wapenfeit ‘Collossus’ uit 2017 werd het trio uitgebreid tot een kwartet. Gitarist Geoffery Burton droeg bij aan de plaatopnames, dat beviel zo goed dat Geoffery de band versterkt tijdens de Collossus tour. Deze uitbreiding doet de band goed. Het van oorsprong al moddervette geluid krijgt met een tweede gitaar extra diepte en het geeft Ruben de gelegenheid een tweede bas ter hand te nemen als het nummer daar om vraagt.

Rond negen uur gaan de zaallichten uit en schalt het vervreemdende ‘Wollensack Walk’ van het laatste album door Doornroosje.  De heren zijn als altijd strak in het pak, die van Mario, Paul en Geoffery stijl-  en smaakvol. Ruben is gekleed in een uitzinnig pak. Een show van Triggerfinger is echter geen modeshow naar een rockconcert. De setlist van Triggerfinger is geen verrassing, avond aan avond worden dezelfde nummers in dezelfde volgorde gespeeld. Maar van verveling of de automatische piloot is geen enkele sprake. Triggerfinger vliegt erin als een stel jonge honden. Vanaf opener ‘Upstairs Box’ wordt het gaspedaal tot op de bodem ingetrapt. Voortgestuwd door de onverwoestbare ritmetandem op bas en drums is Triggerfinger tegelijk hard, grommend en sexy. Frontman Ruben Block straalt seks uit met zijn sensuele zang en rockposes. Dat is gelijk de grote kracht van Triggerfinger. Er zijn weinig bands die snoeiharde rock ’n roll sexy kunnen maken.

Triggerfinger is vanavond naar Nijmegen gekomen om te spelen, niet om te praten. Als Ruben dan wel even op zijn praatstoel zit is het raak: “Ik wil toch graag een compliment uitdelen aan de dames in de keuken van Doornroosje. Je zou bijna een band beginnen om hier op te kunnen treden, maar vooral van hun eten te genieten, daarom spelen we voor hen ‘Flesh Tight’”

Triggerfinger is in vorm, klassiekers als ‘First Taste’, ‘Black Panic’ en ‘Perfect Match’ klinken machtig, massaal en swingend tegelijk. Nieuwe nummers als ‘Upstairs Box’, ‘Collossus’ en ballad ‘Afterglow’ vormen een geweldige aanvulling op de liveset van de band. Hoogtepunt van de avond is het epische ‘My Baby’s Got a Gun’ waarmee Ruben Doornroosje muisstil krijgt door alleen maar te fluisteren en de snaren van zijn gitaar te strelen. De onvermijdelijke orkaan van geluid die daarna uitbarst voelt als een ontlading voor het ademloze publiek. Ook het meedogenloos groovende ‘All This Dancin’ is het vermelden waard. Triggerfinger is een meester in het zich eigen maken van nummers van anderen, denk aan hun grootste hit ‘I Follow Rivers’ of de waanzinnige uitvoering van Chaka Kahn’s ‘Ain’t Nobody’. Vanavond wordt Doornroosje getrakteerd op een snoeiharde en sexy versie van Rihanna’s ‘Man Down’.

Triggerfinger is door de toevoeging van een extra gitarist van een driekoppig rockmonster getransformeerd in een geoliede rockmachine die zonder aan rauwe kracht in te leveren nog sexier weet te klinken.

fotografie: (c) Ruth Mampuys