Kamchatka: optreden voor fijnproevers
Kamchatka trad op in Cultuurpodium Boerderij Zoetermeer. Kamchatka begonnen in 2001, een Zweeds power trio wat zich heeft vernoemd naar een Russisch schiereiland; mooi, wild, ongerept en puur. Op deze manier maken ze ook muziek.
Het powertrio is beïnvloed door de blues rock uit de late jaren zestig en zeventig. De band heeft inmiddels zes albums op haar naam staan. Waarvan het laatste wapenfeit uit 2015 is, ‘Long Road Made of Gold’. Vanavond in het cultuurpodium Boerderij te Zoetermeer, voor het eerst met Per Wiberg (Ex-Opeth) als vast bandlid. Per staat Thomas Andersson en Tobias Strandvik bij deze avond. Snufje hardrock, snufje psychedelica dit samen in de mix van een struikje stoner on the side en je hebt een voortreffelijk gerecht voor een avond top muzikaal entertainment.
Binnen gekomen blijkt het evenement verplaatst naar het podium café. Enkele zestig diehards vonden het zeker de moeite waard om hierbij aanwezig te zijn. Je kunt beter een volle kleine locatie hebben dan een te grote met minder publiek. Het heeft ook wel zijn charme het intieme van een kamerconcert, voor de fijnproevers is dit toch wel erg vet.
Half negen wordt er afgetrapt met ‘Out of My Way’. ‘Tv Blues’, ‘Pressure’, een opwindend mix van bluesy gitaarriffs en fraaie solo’s. De nummers volgen zich in rap tempo op. Daar de nummers van Kamchatka niet langer zijn dan gemiddeld drie a vier minuten. Dit alles ondersteunt door het rauwe stemgeluid van Thomas Anderson. Dat de gitaar overheersend is binnen de band bewijst de band, zeker met het nummer ‘Slowly Drifting Away’ waarin de sfeer van Chriss Cornell hoorbaar is en de sound van Soundgarden prettige herinneringen op roept.
Duidelijk is te merken dat Thomas, Per en Tobias nog wel een beetje aan elkaar moeten wennen. Het is het tweede optreden in 18 maanden. Per heeft zijn tekst op een spiekpapiertje naast de pedals liggen voor het nummer ‘Slowly Driftig Away’, van het laatste album ‘Long Way Made’.
Daarna ‘Son of the Sea’ waarbij Thomas opmerkt dat dit nummer wordt gebracht als eerbetoon aan zijn vader. Kamchatka schuwt het niet om verschillende stijlen te laten samenvloeien. Zo af en toe wordt zelfs een funky noot niet geschuwd. De stijlwisselingen volgen elkaar in rap tempo op van smerige blues naar zoetgevooisd gitaarspel en minimalisme waarbij je een speld kunt horen vallen in het café. Die lekkere diepe Southern blues komt tevens terug in ‘Cross the Distance’ met een vleugje grunge. Ook de blues ballad komen we tegen en wat meer toegankelijke uptempo nummers als ‘Human Dynamo’ en de Devo cover; ‘Auto Mowdown’ waarin Per de vocalen voor zijn rekening neemt. Per Wiberg, die het uiterste uit zijn bas naar boven tovert, bespeeld de bas als ware een leadgitarist.
Nummers van de laatste twee albums, ‘Search Goes On’ en ‘The Long Road Made Of Gold’, en zelfs ‘Mixed Emotions’ en ‘No’ van het eerste album komen voorbij.
Het mag dan een kleine ruimte wezen, maar de sfeer en vibe is fantastisch, de mannen storen zich er niet aan en het enthousiasme is er niet minder om, het powertrio speelt twee sets, nieuw werk afgewisseld met klassiekers. Je hebt niet veel nodig, slagwerk, gitaar, bas: een drie eenheid, Zo maak je muziek!
Foto’s (c) Johan Sonneveld
