Baroeg Open Air bewijst bestaansrecht
Het voortbestaan van Baroeg Open Air als gratis festival hing aan een zijden draadje. Dankzij een geslaagde crowdfunding actie werd echter enkele maanden geleden de benodigde € 15.000 binnen drie weken bij elkaar gesprokkeld. Voldoende om afgelopen zaterdag het festival, dat ooit is ontstaan ter gelegenheid van de vijfentwintigste verjaardag van het Rotterdamse poppodium Baroeg, voor de elfde keer te laten plaatsvinden.
Met twee grote en twee kleine podia is er voor elk wat wils. Op de Main Stage komen punk, stoner, metal en hardrock aan bod. Bij het Electronic Stage kunnen de fans van dance, electro en funk hun energie kwijt. Op de twee kleine podia, de talent Stage en de Plee Sessies (naast, hoe kan het ook anders, de dixies) komen nieuwe talentvolle bands aan bod.
Omdat je niet overal tegelijk kan zijn richten we ons op het hardste en interessantste podium, de Main Stage waar de meest aansprekende namen voor RockMuZine op de poster staan. Het begint hier met de punk van Die Nakse Bananen. Drummer Deef de Kanarie mag eerst een optreden doen voordat hij zijn vaste rol als presentator van Baroeg Open Air kan vervullen. Op het vroege tijdstip is er al aardig wat publiek aanwezig. De punkfans willen immers de lokale punkhelden niet missen. Na dit optreden is iedereen in ieder geval klaar wakker want de punk bananen razen als oorverdovend een orkaan over het podium.
Hierna strooit Glowsun monsterachtige stoner riffs uit over het publiek. De drie man sterke stonerband uit Frankrijk zorgt voor een muur van geluid. Drie kwartier lang laat Glowsun bulderende drums, een ronkende bas en scheurende gitaarpartijen horen. Het is druk in de tent van de Main Stage, maar ook bij de andere podia is voldoende publiek te vinden. De sfeer in het Rotterdamse Zuiderpark is uitstekend. Punks, gothics en rockers maken er vandaag een feest van alsof het één grote familie is.
Fleddy Melculy laat de feestvruegde alleen maar stijgen. De band uit buurland België heeft inmiddels ook in Nederland een grote live reputatie opgebouwd. Hun hardcore thrash metal met komische Nederlandstalige teksten gaat er in als pap. Nummers als ‘Geen vlees wel vis’, ‘Pinokkio’ en ‘668’ worden uit volle borst meegeblèrd door de volle tent. Onze zuiderburen ontketenen een heksenketel met hun loeiharde thrash en dat is precies waar ze voor gekomen zijn. Hierna vervolgt Fleddy Melculy hun weg richting Apeldoorn waar ze vandaag ook nog de headliner op het Voor de Duivel Niet Bang Festival zijn. Het mag duidelijk zijn dat het de band voor de wind gaat.
Uit het Amerikaanse Knoxville komt 10 Years. Ook voor deze band zijn duidelijke weer de nodige fans speciaal naar Baroeg Open Air gekomen. De band speelt alternatieve metal met elementen van grunge en een progressieve touch. Vooral zanger Jesse Hasek valt in de smaak met zijn gedreven optreden.
De tent is helemaal tot de nok toe gevuld als Heidevolk het podium betreedt. De band staat er bekend om dat ze hun eigen publiek meenemen in hun tocht langs sagen en legenden uit de Gelderse geschiedenis. De folk metal is duidelijk erg geliefd, ook hier in Rotterdam is dat direct zichtbaar. Uit volle borst worden de teksten meegezongen en het is een komen en gaan van crowdsurfers. De fans hebben duidelijk een superfeest met hun geliefde band.
De duisternis valt dan over het Zuiderpark. Wederom is de tent volgestroomd met metalheads. God Dethroned neemt immers bezit van het podium. Dit is zondermeer de bruutse metalband van de dag. De deathmetal formatie rondom frontman Henri Sattler laat melodieuze, dreigende klanken hore met venijnige grunts en catchy hooks. De band met verder Mike Ferguson (gitaar), Michiel vd Plicht (drums) en Jeroen Pomper (bas) houdt het niveau tot aan het eind vol, waarna de fans bezweet maar voldaan afdruipen naar de biertenten.
De rock’n’roll outlaws van Rose Tattoo zijn de onbetwiste headliner op Baroeg Open Air. Je kan ze gerust als een hardrock partyband omschrijven want het wordt een regelrecht feest met frontman Angry Anderson en zijn mannen. Zanger Angry Anderson is een echt rock’n’roll beest. Je zou het niet zeggen maar de beste man is inmiddels de zeventig gepasseerd. Met bijna voortdurend dichtgeknepen ogen zingt hij al die oude bekende hits waar menig grote artiest later uit geput heeft om ze te coveren.
Zo krijgt het publiek al vroeg in de set bekende songs als ‘Juice on the Loose’, ‘Assault & Battery’ en ‘Rock ‘n’ Roll Outlaw’ te horen. De heren uit Australië zijn echte hardrock veteranen. De band draait al meer dan 40 jaar mee. Zij het dat de band ruim 10 jaar uit elkaar was. Maar sinds eind jaren negentig zijn ze weer regelmatig op de concertpodia te zien. Hun laatste studio album ‘Blood Brothers’ stamt echter al weer uit 2007.
Rose Tattoo is altijd een ruige band geweest. Verschillende bandleden zijn inmiddels voorgoed naar de eeuwige drankvelden vertrokken. Angry Anderson heeft desondanks geen boodschap aan de flesjes water die voor hem op het podium staan. Het publiek, dat hij steevast brothers en sisters noemt, mag ze hebben. Hij houdt het liever bij zijn eigen meegebrachte fles Stone’s Original Green Ginger Wine. En als er iemand heibel schopt in het publiek is hij er als de kippen bij om te vertellen dat hij dit soort toestanden niet duldt bij zijn concerten.
De overige bandleden vallen vooral op door hun strakke spel. Gitarist Dai Pritchard blinkt uit in het spelen van slidegitaar. De andere gitarist is Bob Spencer. Bassist is Mark Evans, hij maakte de beginjaren deel uit van niets minder dan AC/DC met Bon Scott en Angus Young. Evans is te horen op de eerste drie albums van deze inmiddels mega hardrock band uit Australië. Tot slot is er drumbeest Jackie James Barnes.
De één na de andere klassieker wordt vanavond gespeeld, ‘Rock ‘n’ Roll Is King’, ‘Bad Boy for Love’. ‘Scarred for Life’ en ‘Remedy’. Het houdt niet op. Alleen de ballad ‘The Butcher and Fast Eddy’ ontbreekt. Dat zal ongetwijfeld met de speeltijd te maken hebben die de band krijgt aangezien het nummer wel op deze tour werd gespeeld. Het uur speeltijd dat de band vanavond toebedeeld heeft gekregen is inmiddels verstrekken. Maar Angry en de boys weten van geen ophouden. Ze gaan met ‘We Can’t Be Beaten’ gewoon door. Tot slot sluiten ze een geweldig optreden af met nog zo’n knaller, ‘Nice Boys (Don’t Play Rock’n’Roll)’.
Baroeg Open Air heeft zo een afsluiter van formaat gekregen. Het is een uitstekend elfde editie geworden van het gratis festival. Het zonnetje scheen volop en dat zorgde voor een record opkomst van 10.000 mensen. De wachtrijen bij de muntenautomaten en dranktenten liep flink op. De organisatie gaf aan het eind al aan dat ze dit volgend jaar beter gaan aanpakken. Het zal als muziek in de oren klinken bij de vele mensen die vandaag desondanks toch een top dag hebben gehad.
Foto’s (c) Frans van Arkel
