BillyBio – Feed the Fire
Oké hier is een man die weinig introductie nodig heeft. Zoals de naam al doet vermoeden gaat het hier om Billy Graziadei van Biohazard. Dat Billy een bezig bijtje is mag duidelijk zijn. Nu dat Biohazard stil ligt heeft hij sinds een tijdje de band Powerflo al en nu hierbij dus ook zijn eerste soloplaat ‘Feed the Fire’, die al gepromoot is met een tour voordat de plaat uit was dus gemotiveerd is de man zeker!
Toen ik de plaat beluisterde ben ik er toch eens goed voor zitten. Aangezien deze man verantwoordelijk is voor een gedeelte van de soundtrack van mijn leven in de jaren negentig was er toch wel een verwachting van te voren.
Het eerste nummer ‘Freedom never Free’ klapt er gelijk als een achterlijke in en tovert een brede glimlach op mijn gezicht. Goed begin dus zullen we maar zeggen. Het rock and rollachtige ‘Feed the Fire’ is daarna anders maar nog steeds niet slecht maar na het eerste nummer wel even omschakelen. Daarna bij het begin van het derde nummer bekruipt me een naar gevoel. Met een muzikant als deze kan het niet anders als dat je invloeden van bands voorbij komen uit het verleden, maar de Blood for blood, Ramallah en Biohazard invloeden liggen er iets te dik op voor mij. ‘Generation Z’ is een uitzondering daarop die een iets meer streetcore-achtige vibe heeft samen met ‘Enemy’.
Na de nodige luisterbeurten hoor ik steeds meer Ramallah en Blood for blood in nummers als ‘Trepidation’, ‘Disaffected world’, ‘Unthruth’ en ‘STFU’. Begrijp me goed ik ben idolaat van bovenstaande bands maar Billy is geen Rob Lind. Hij komt op sommige momenten best in de buurt maar is gewoon niet zo pissed off als dat je zou willen. Het nummer ‘Sick And Tired’ komt dan toch misschien nog wel het beste in buurt.
Om een eindoordeel te moeten geven moeten mensen dit zelf gaan beluisteren. Voor mij is dit een plaat die in de kast gezet wordt en er waarschijnlijk nooit meer uitgehaald wordt. Ben je fan van Blood for blood en Ramallah en Biohazard en vind je het oké om consessies te doen zal je het een prima plaat vinden. Ik zet “Outlaw anthems” nog maar een keer op. Stiekem toch een teleurstelling en had ik op iets anders gehoopt denk ik, maar goed je kunt helaas niet alles hebben. (65) (100)(AFM Record)
