Kinetic Element- The face of life

Na het uitkomen van Mike Visaggio ‘s soloalbum ‘Starship Universe’ (2006) werd hij uitgenodigd voor het Pop Montreal festival. Daarom richtte deze toetsenist de (neo symfonische) prog rockband Kinetic Element op. Deze Amerikaanse band heeft zich onder andere laten beïnvloeden door Emerson Lake & Palmer, Yes en Asia.

Kinetic Element stond op diverse prog festivals zoals ROSfest en Progtoberfest. Het vorige album, ‘Travelog’ (2015), kreeg goede recensies. ‘The Face Of Life’ is de titel van hun nieuwste album. De songteksten zijn niet eenvoudig te doorgronden. De kern is: met een spirituele kijk/visie, kun je de chaos van het leven aan.  Mike heeft een Christelijke achtergrond, toch is dit album niet Christelijk bedoeld. Hij vindt dat het Christendom geen religie is, maar een soort gemoedstoestand.

De gesproken woorden aan het begin van ‘Epistle’ maken me nieuwsgierig naar wat er komen gaat. Saint John Coleman zingt een flinke lap tekst, er zitten wat religieuze aanwijzingen in. Deze openingstrack is geïnspireerd op de brieven die apostel Paulus schreef.  Mike gaf er zijn eigen draai aan, en schreef een brief aan iedereen. In het kort komt het hierop neer: Als iedereen elkaar zou behandelen behandel zoals je zelf behandeld wilt worden, zou het leven een stuk aangenamer zijn. Saint John heeft een eigen stemgeluid, zijn duidelijke uitspraak bevat vrij harde klanken. Als hij zachter zingt, worden de klanken wat zachter van kleur. De woorden passen goed op de muziek. Het gitaarspel van Peter Matuchniak is heerlijk! Er zijn niet alleen volop details van de toetsen te horen, maar ook van de drums/cimbalen. De tekst is dan misschien wat lastiger om geheel te begrijpen, de muziek is toegankelijk gehouden.

‘All Open Eyes’ heeft een verrassend a capella intro. Dit wordt afgewisseld met de toetsten, vervolgens komt de rest van de muziek erbij. Mike laat zijn toetsen zijn veelvuldig horen, maar het is niet overdadig. Toch hoor je orgel, piano en synthesizers. Dit nummer heeft veel wendingen, sommige hiervan zijn fantastisch!  Er wordt gevarieerd in tempo en volume. Bovendien zijn er behoorlijk wat details in de muziek, en worden er diverse instrumenten naar de voorgrond geduwd. Dit opbouw van deze epic is gaaf.

‘The Face Of Life’ heeft een klein gespeelde start, met lang aanhoudende, zacht rinkelende details. Vrij vertaald gaat de tekst over het doorstaan van de stormen die je in je leven mee maakt, en je staande zien te houden. Een aantal woorden worden wat langer aangehouden om de op de muziek te laten passen. Een enkele keer voelt dat als een lichte disbalans. Na een prachtige wending wordt het woord “Freedom” met passie en vol overtuiging gezongen. Even later worden de stemmen prima gestapeld. Ook blijven de wendingen komen. Er zijn enkele minikraakjes, ze zijn zo zacht dat ze nauwelijks hoorbaar zijn. Weer valt het gitaarspel positief op. Dat geldt ook voor het orgelspel. Ondertussen hoor je de bas wel degelijk. Bas en drum zijn veel meer dan ‘alleen maar’ ritmesectie.

 Mooie details zorgen voor een uitgebreide aanloop naar het einde. Na deze mooie epic volgen twee kortere nummers.  De eerste, ‘Last Words’ is vrij ingetogen. De bonustrack is ‘Lost Words’. De meerdere vocalen geven zorgen voor een positieve vibe.

Een enkeling zal misschien afhaken of moeten wennen aan de stem van Saint John, maar voor de liefhebbers is het fijn een karakteristieke stem te horen.   Zoals eerder aangegeven zijn de teksten niet alledaags. De muziek is toegankelijk, toch hebben de nummers een prima structuur. (78/100) (Melodic Revolution Records)

Track list:

Epistle (7:06)
All Open Eyes (15:52)
The Face of Life (19:35)
Last Words (4:07)
Lost Words (2:55)

Line up:

St. John Coleman: zang
Mike Visaggio: toetsen
Mark Tupko: bas
Michael Murray: drums
Peter Matuchniak: gitaar