Jupiter brengt Japans perfectionisme naar Rotterdam
Het is vrijdag 10 mei en Baroeg heeft weer eens een lekker pakketje voor ons klaarstaan in de symfonische metal; Jupiter, Season of Ghosts, Aeternitas en Lightning zullen het vermaak verzorgen deze avond.
De Franse, door de Japanse visual kei geïnspireerde Lightning opent de avond. Verbazingwekkend genoeg is hij de enige op het podium. Nouja, als we de foto/videograaf die bijna de hele set om hem heen draait even buiten beeld laten. Op de gitaarstukken die Lightning zelf speelt en zijn vocals na komt alles direct van een bandje af. De Fransman is duidelijk nerveus en dit is goed aan hem te merken; hij zingt soms vals en weet ook niet zo goed wat hij met het publiek moet. Desalniettemin verdient hij toch het respect van het publiek, hoewel zijn keuze om een instrumentaal nummer te spelen hem niet helpt.
Als volgende is het aan de Duitsers van Aeternitas om ons te vermaken en de band doet dit duidelijk met wat meer gemak. Muzikaal is de band helaas een beetje de dertiende in het dozijn. De symphonische metal klinkt vooral heel cliché; alles was een beetje te voorspelbaar. Okay, misschien toch niet alles; tempowisselingen worden slecht tot niet ingeleid en klinken dus nogal onhandig. De band weet het publiek echter goed te vermaken en dat is zeker niet onbelangrijk als support act.
Als volgende speelt Season of Ghosts. De Engelse band speelt een nogal electronische, moderne versie van symphonic metal. De set begint met een klein probleempje waardoor de frontvrouw soms wat minder goed te horen is, maar naarmate de set vordert wordt dit probleem opgelost. Er wordt voldoende interactie met het publiek gezocht en muzikaal klinkt de band ook heerlijk. Stiekem is het toch wel een beetje een opluchting dat het niveau omhoog gaat naarmate we het einde van de avond naderen.
Na een ietwat langere changeover dan tijdens de rest van de avond is het moment daar: Jupiter betreed het podium! De band start meteen strak aan zijn set en loopt als een goed geoliede machine het eerste halfuur van zijn set door. Muzikaal speelt de band heerlijk en ook de show zit goed in elkaar. Naarmate de set vordert komt de band steeds verder los; zo pakt op een gegeven moment vocalist Kuze zijn mobiel zodat hij met google translate naar het Engels kan vertalen wat hij wil zeggen. Misschien staat dit een beetje raar, maar het laat wel zien hoe graag hij dit wil. De hele set lang staat de band met een grijns, ook al speelt de band in Japan waarschijnlijk in zalen die een flink stuk groter zijn dan Baroeg.
Als je er niet bij was en Jupiter keert ooit weer terug naar de EU, neem dan vooral een kijkje. Het is misschien niet wat je gewend bent, maar een goede show is het zeker!
Foto’s (c) Armelle van Helden
