Cenodemonic Freakout in Baroeg mooi intiem feestje
Al een tijdje stond het programma voor Cenodemonic Freakout vast, met Banane Metalik als headliner, maar vanwege medische redenen moest de band hun optreden cancellen. De fans werden via Facebook ‘persoonlijk’ door de band op de hoogte gesteld. Voor de organisatie was het dan ook even zweten om een gelijkwaardige band te vinden, maar gelukkig waren The Kids snel gevonden. Voordat we meteen naar het einde van de avond gaan, eerst nog een vijftal ook niet mis te verstane ‘voor’programma’s.
De Rotterdamse garagepunkband Pig Frenzy beet de spit af om 16 uur. Ze bestaan nog geen 1,5 jaar, echter hun performance doet anders vermoeden: de bandleden zijn goed op elkaar ingespeeld en zanger Timo schreeuwt de teksten zonder moeite de zaal in, muzikaal bijgestaan door de stemmen van bassiste Amber en gitarist Micha. De band heeft inmiddels 2 EP’s uit, ‘Pig Frenzy’ en ‘Hogtied’ genaamd. Van de eerste worden onder andere het nummer ‘Kiss a Homophobe’ en ‘Oral Moral’ gespeeld.
De Italiaanse band the Devils maakt ook garagepunk met een ruig sausje. Slechts twee mensen op het podium, maar wat een snelheid en energie. Blasfemie is hen niet vreemd: zangeres en drummer Erica Volgarehad een nonnenkap op, een sexy zwart pakje en rode lieslaarsen aan. Zanger en gitarist Gianni Puzzadidio, verkleed als predikant, toonde naarmate de show vorderde een afgezakte broek met op zijn zwarte boxer aan de voorkant een gouden kruis. Daarnaast stond op de basdrum het hoofd van de huidige Paus Franciscus. De muziek werd de zaal in geslingerd, ruig, minimalistisch en met een rauw gitaar-randje. Het publiek danste wild en uitbundig.
Tussen de bands door zorgde het weer ervoor dat iedereen lekker naar buiten ging, om een biertje te drinken en bij te kletsen met oude bekenden. Bij de eerste tonen van de volgende band stroomde het publiek weer de zaal in.
25 jaar geleden zag het Rotterdamse Cenobites het levenslicht, en waar kun je je 25-jarig jubileum dan het beste vieren? Juist, in Baroeg. En dat feestje dat kwam er: een mooie moshpit, met veel geduw en getrek, veel oude bekenden, goede nummers uit hun 25-jarig repertoire die luidkeels meegezongen werden, en ook nog eens champagne die leeggespoten werd over de aanwezigen. Het Cenodemonische geluid wat karakteristiek voor de band is, zijn zij na al die jaren gelukkig nog steeds niet kwijt. Ook releasten ze nog hun vinylplaat, waarvan ze de nodige nummers speelden.
Uit Barcelona verblijden de vijf trash metal mannen van Pánico Al Miedo Rotterdam met een bezoek. Deze band bestaat sinds 2012 en releaste vorig jaar pas hun eerste album, Formador. Zij speelden een strakke show en gaven het trash metal-stokje even later over aan Distillator, een Nederlandse trash metalband. Strakke basslines, gierende gitaren, het old-skool uiterlijk en de lange hoge uithalen van zanger Laurens, je waande je zo weer in de jaren 90 van de vorige eeuw.
The Kids, een punkrockband uit Belgie, sloot de stevige en ruige dag/avond af. In de beginjaren 1976 tot 1985 toerden zij o.a. met Iggy Pop en Patti Smith. Tussen 1985 en 1996 was er even geen The Kids, maar daarna gelukkig weer wel. De nummers ‘There Will Be No Next Time’, ‘Bloody Belgium’en ‘Rocks over Belgium’ ontbraken deze avond niet. De moshpit vormde zich al snel weer, het publiek ging uit haar dak. Zo’n punklegende van zo dichtbij te kunnen zien optreden, wat een mooie en waardige afsluiter.
Foto’s (c) Armelle van Helden
