Lo-Pan – Subtle
|De hoes met een aantal fossiele haaienbekken met een doorkijkje op een ondergaande zon in de woestijn oogt wat goedkoop. Maar de plaat blijkt geproduceerd te zijn door een hotshot als James Brown (Ghost, Foo Fighters, Nine Inch Nails o.a.) en gemastered door legende Ted Jensen. Niet de minste of goedkoopste jongens zeg maar! De vierkoppige band uit Columbus, USA gaat alweer bijna vijftien jaar mee. Vijf jaar geleden brachten ze laatste werkstuk ‘Colossus’ uit, die hier weinig deed verder. Daar kan met deze ‘Subtle’, die overigens verre van subtiel klinkt, weleens verandering in komen, mits er getourd gaat worden.
Sinds 2006 heeft de band vier albums en een EP uitgebracht, echter klinkt de band nu pas echt volwassen. De cd ‘Subtle’ met een warm, mooi geproduceerd en vooral vet geluid luistert in ieder geval lekker weg. Al zijn er meerdere luisterbeurten nodig om hem op de juiste waarde te schatten. De doomy stonerrock is wat eenvormig zo op het eerste gehoor, al springt de prima zanger Jeff Martin (nee, niet die van de Canadese Tea Party!) er uit. Cleane zang, waar menig van dit bands die in dit oeuvre opereren wat schreeuweriger klinken. Muzikaal te omschrijven als een kruising tussen Mastodon, Black Sabbath en een vleugje Kyuss. Lekker trage tot midtempo woestijnrock dus.
Het album opent nog redelijk up-tempo met ’10 Days’. Vervormde zang, een catchy refrein, een heerlijke droge gitaarsound en lekkere tempowisselingen maken het af. Jeff Martin zingt het daaropvolgende ‘Savage Heart’ een stukje hoger in. Drummer Jesse Bartz vormt samen met bassist Skot Thompson een hechte en moddervette ritmesectie. Voor deze stijl onontbeerlijk. Helaas zijn er weer nauwelijks gitaarsolo’s te beluisteren, dat is niet meer hip blijkbaar, terwijl die juist in deze stijl wat afwisseling kunnen brengen. Nu drijven de nummers alleen op de hypnotiserende riffs. Overigens zijn alle nummers geschreven door beide Thompson’s, al zijn de gitarist en bassist geen familie van elkaar. Vierde nummer ‘Sage’ start wat rustiger, maar ontpopt zich al snel als een zelfde loodzware beuker zoals de voorgaande drie songs. Ook ‘Everything Burns’ valt in deze categorie. Verveling ligt op de loer, ik mis afwisseling in opbouw, songstructuur, tempo en geluid. Oftewel, de aandacht verslapt. Alles klinkt even melodieus, zwaar en rauw. Ook de zangstijl begint wat in herhaling te vallen. ‘Old News’, ‘Bring me a War’ en ‘A Thousand Miles’ geen het ene oor in…om vervolgens weer vergeten te zijn. Al heeft die laatste nog wel een lekkere brug met zo’n fijn Tool-gitaarriffje. ‘Khan’ is van hetzelfde laken een pak, maar met zowaar een welkom rustpuntje halverwege. Langste (7 minuten) en voorlaatste nummer ‘Butcher’s Bill’ biedt eindelijk een ander en vooral trager en nog doomier ritme. Mooie zangmelodie die is ingebed in het melodieuze gitaarwerk. Lekker nummer. Afsluiter ‘The Law & The Swarm’ tapt weer uit hetzelfde stoner-vaatje als het grootste deel van de cd. Maar zowaar deze keer wel een versnelling inclusief een gitaarsolo, waarmee de song overgaat en eindigt in een lekker headbang tempo.
Met ‘Subtle’ brengt Lo-Pan een mooi geproduceerd, prima uitgevoerd en moddervet album uit, dat echter mij iets te weinig afwisseling brengt om van een top plaat te spreken. Zolang er af en toe een nummer van voorbij komt is het lekker, teveel achter elkaar maakt de luisterervaring wat saai. Eigenlijk is opener en single ’10 Days’ nog het best aan te bevelen als kennismaking met deze Amerikanen. Zie hieronder de clip. Misschien in de toekomst niet alle nummers door dezelfde twee bandleden laten schrijven?
(77/100)(Aqualamb Records)
Tracklist: Subtle
1. 10 Days
2. Savage Heart
3. Ascension Day
4. Sage
5. Everything Burns
6. Old News
7. Bring Me A War
8. A Thousand Miles
9. Khan
10. Butcher’s Bill
11. The Law & The Swarm
Line-up: Lo-Pan
Jeff Martin – Vocals
Chris Thompson – Guitars
Skot Thompson – Bass
Jesse Bartz – Drums