Passion – Passion

Voormalig leadzanger van Night By Night, Daniel Rossall beter bekend als Lion Ravarez, heeft een nieuwe band gevormd. Passion heet het nieuwe project. Lekkere onvervalste 80’s hardrock. Daar is natuurlijk niks mis mee.

Daniel Rossall zoals zijn echte naam dus luid kwam op het idee een nieuwe groep te vormen nadat hij in 2017 met andere voormalig leden van Night By Night samenwerkten. Tijdens deze sessies kwam er zoveel inspiratie bij de man dat hij een album vol nieuw materiaal heeft kunnen maken. Rossall was van 2011 tot 2012 de lead zanger van die band.

Daniel Rossall heeft tijdens de opnames van het debuutalbum de meeste instrumenten zelf bespeeld en tevens is hij ook de producer van de plaat. Hij zegt wel dat we ons niet moeten vergissen, Passion is wel degelijk een band en geen solo project. Inmiddels zijn er dus ook een drummer, gitarist en bassist toegevoegd aan de line-up.

Wat gelijk aan het album opvalt is hoe goed hij gemixt is. Het geluid op de plaat klinkt erg goed. Op sommige debuutplaten is dat wel anders. De rifjes zijn lekker, de coupletten blijven ook best aardig hangen. Rossall heeft ook een ontzettend fijne stem voor deze muziek. Wat wel een beetje stoort is dat, over het hele album genomen, de hoge schreeuwtjes net even te vaak voorkomen. Begrijpelijk dat je wilt laten horen wat je kunt, maar een beetje minder kan zeker geen kwaad. Als je Glenn Hughes ooit live hebt gezien snap je wat ik bedoel, super knap dat je zo hoog kunt met zo’n randje erop, maar dat hoeft echt niet in elk nummer terug te komen en dan zeker ook niet een paar keer per liedje. De gitaarsolo’s zijn daarentegen stuk voor stuk goed. Daar kunnen we kort over zijn.

Lekkerste nummer op het album is ‘Too Bad For Baby’, wat dan ook geheel logisch als een van de singles is gekozen. Het refrein zing je na één keer horen al mee. Ook de solo en de rifjes zijn op dit nummer top. De teksten zijn vooral gebaseerd op vrouwen en wat ze daar graag mee zouden willen doen. Met als hoogtepunt ‘She Bites Hard’. Mocht je dat niet je ding zijn, dan is het album tekstueel niet voor je weggelegd.

Wat ze met de teksten doen, daar moet je wel echt van houden, of niet erg vinden dat ze erover zingen. Ze zijn niet zo grof als Steel Panther, dus daar hoeft je al niet bang voor te zijn. De hoge schreeuwtjes zouden wat minder mogen, maar voor de rest is dit een prima debuut. (68/100) (Frontiers Music s.r.l.)