CD van de Week: Quantum Fantay – Yemaya Orisha

Quantum Fantay is een progressieve space rockband uit België. Hun inspiratie halen ze uit diverse bands, zoals Ozric Tentacles, Hydria Spacefolk, Marillion en vele anderen.  In de vijftien jaar dat Quantum Fantay bestaat, zijn ze uitgegroeid tot één van de belangrijkste bands uit hun genre.

‘Yemaya Orisha’ is alweer hun achtste studioalbum. Fluitist en medeoprichter Charles Sla is eenmalig terug als gastmuzikant. Voor het eerst is er vrouwelijke zang te horen.

‘Yemaya Orisha (Veautifull Mocean Part1)’ start met ruisend geluid. Dit valt samen met sferische muziek, waarin veel synthesizers te horen zijn. De vrij langzame muziek heeft bijna zweverig. De fluit komt door de toegevoegde geluiden niet op de voorgrond. Het gitaarspel is af en toe best rockend. Diverse geluiden lopen heen en weer in de koptelefoon, soms zorgen ze voor wat onrust. Steeds hoor je veel ‘synths’, daarnaast zijn er nogal wat laagjes in de muziek. Bovendien zijn er allerlei geluiden, waaronder het geluid van de zee. De mix tussen fluit en synthesizers, dan wel rock/elektrische geluiden is bijzonder. Dit alles zorgt ervoor dat je heel wat hebt om naar te luisteren.

Deze openingstrack loopt naadloos over naar deel 2 ‘Mami Wata (Veautifull Mocean)’. Hier creëren soundscapes een rustige atmosfeer. Je hoort allerlei mysterieuze geluiden, dit gaat langzaam over naar rock. De hogere tonen van de fluit worden hier doorheen gestrooid. Ondertussen hoor je regelmatig diverse geluidjes. Soms zijn ze laag en ‘zoemend’, op andere momenten meer ‘bliepend’. Er is een gave wending van rock naar mysterieus. Deze verandering springt er keer op keer uit Weer hoor je het geluid van de zee.

Na een korte stilte volgt ‘Riddles Of The Sphinx’. Deze track heeft een uptempo start van elektronische geluiden. Sommige delen hebben heel even wat weg van computerspelletje waarin SF-wapens worden gebruikt. De gesproken woorden zijn niet of nauwelijks te verstaan maar dat hoeft niet. Deze track is experimenteel van aard. Enkele stukken voelen zelfs als improvisatie. Tegelijkertijd is het rockend, en ‘stiekem’ wordt er best veel op je afgevuurd. Het einde is strak en onverwacht. Na een kalme start van ‘Gemini Flower’ komt er ook hier van alles op je af. Bijvoorbeeld een klein snufje Arabische invloeden en het geluid van strijkers.

Het overgrote deel van ‘Serra Da Estrela’ is instrumentaal. De ‘zang’ bestaat uit enkele min of meer melodieus gesproken zinnen die samensmelten met de muziek. De woorden zijn vast in het Portugees, want ‘Serra Da Estrela’ is een bergketen in Portugal. De zachte ‘zang’ en de muziek passen prima bij de voorgaande tracks en bij de stijl van Quantum Fantay. En toch is het anders dan anders, prima gedaan. Je merkt dat er een opbouw naar het einde is, maar het eindigt iets eerder dan verwacht.

Een aantal nummers hebben wat herhalingen in het ritme of de melodie. Soms is dat fijn, want er is veel om naar te luisteren. Aan de andere kant zijn er vrij weinig spectaculaire wendingen. Het ‘spektakel’ zit vooral in de bijzondere geluiden. Een aantal van deze geluiden komen min of meer terug in diverse tracks, dat zorgt voor eenheid. En het voorkomt het gevoel dat er te veel op je afgevuurd wordt. Door allerlei geluidseffecten is het geluid niet kristalhelder. Sommige prog liefhebbers zullen dat misschien missen, maar het past bij de space-stijl van Quantum Fantay. (75/100) (Progressive Promotion Records)

Track list: 

1.  Yemaya Orisha (Veautifull Mocean Part1)
2. Mami Wata (veautifull Mocean Part2)
3. Riddles Of The Sphinx
4. Gemini Flower
5. Serra Da Estrela

Line up:

Pete Mush : synthesizers en programmering
Jaro: bas
Luis Verlinden: drums
Tom Tas: akoestische en elektrische gitaar

Gastmuzikanten:
Charles Sla: fluit
Rafaela & Maera: zang