Thy Art is Murder sloopt Patronaat tussen festivals door
Tussen het drukke festivalseizoen door zijn er veel korte tours en losse shows te vinden. Zo is vanavond het Australische Thy Art is Murder in Patronaat te vinden met support van de Amerikanen in After the Burial en SeeYouSpaceCowboy.
SeeYouSpaceCowboy opent de avond onder het mom van kort maar krachtig. De Amerikaanse mathcore band is voor het eerst overzees en speelt helaas maar 25 minuten. De frontvrouw van de band springt continue rond over het podium, gedreven door de extreem energieke instrumentals die de band brengt. Het applaus waarmee de band het podium verlaat is helaas wat klein, maar dit kwam deels omdat de band na een snelle “Thank you” direct het podium af liep.
Als volgende is het de beurt aan het viertal After the Burial. De heren openen sterk met het welbekende Lost in the Static en spelen, hoewel deze tour toch grotendeels als support is voor het recente Evergreen, ook veel materiaal van hun eerdere albums. De energie die de band vanuit de zaal terug weet te krijgen is erg hoog, zonder hier veel moeite voor te hoeven doen. Het is een strakke, heerlijk technische set en de band laat duidelijk zien zich thuis te voelen op het podium.
De Australiërs van Thy Art is Murder zijn niet schuw voor een feestje, wat zich alleen al toont aan het feit dat voor de start van de set keihard Vengabus over de speakers galmt. Zodra de gordijnen weggaan opent de band meteen keihard met het nieuwe Death Squad Anthem, om vervolgens met volle overtuiging door te gaan naar Make America Hate Again. De setlist lijkt een ietwat gestrekte festivalset te zijn, waarbij veel bekende nummers van de band gemixt worden met materiaal van het nieuwe Human Target. Muzikaal staat de band erg sterk en wordt er geen noot gemist.
Vocalist CJ McMahon krijgt het echter voor elkaar deze set naar een volgend niveau te tillen. Hij is duidelijk op zijn gemak, wat pas echt goed blijkt als hij na 6 nummers roept dat hij normaal altijd voor de set pist, maar dat ie dat vandaag niet gedaan heeft en op ontploffen staat, waarna het publiek “Piss, piss, piss” begint te scanderen, waarop CJ snel blij wegrent. Een paar nummers later is een op het podium belande crowdsurfer de sigaar; het nummer is net afgelopen als hij op het podium beland. Hij wil rustig naar beneden klimmen, maar CJ houdt hem tegen: “Nee maatje, nu moet je springen als de muziek weer begint.” Wijzende naar de setlist legt CJ hem uit dat hij eerst even gaat speechen. “Ga maar daar met de jongens bier drinken!”. Zodra Fur & Claw eenmaal losbarst springt de crowdsurfer het publiek in en wordt gemakkelijk opgevangen.
Voor het einde van de show legt CJ nog even iets uit. “Okay, we hebben nog 3 nummers te spelen. Normaal zeg ik nog 1, jullie worden gek en degenen die hier vorige keer waren weten dat ik van het balkon af gesprongen zijn. Maar ik heb een snee in mijn hand waar ik hechtingen in moet krijgen. Het is jullie avond, doe wat je wil!”. Het aantal crowdsurfers gaat iets omhoog en ook de pit zet er nog een tandje bij. Nadat de heren de laatste noten van Human Target hebben gespeeld is het dan toch echt einde verhaal en kunnen we na een stevige avond aan beukwerk tevreden (en mogelijk uitgeput) naar huis.
Foto’s (c) Esmee Meijer
