Unruly Child – Big Blue World
Het verhaal mag ondertussen bekend zijn: na de release van het meer dan prima AOR debuut ‘Unruly Child’ in 1992 liet leadzanger Mark Free zich ombouwen tot mevrouw Marcie Free. Als zangeres, overigens nog steeds behept met een prachtige stem, zij het iets hoger, bracht ze in 1996 haar solo album ‘Tormented’ uit. De band maakte daarna nog enkele cd’s, in wisselende samenstellingen en met wisselend succes. Echter kwamen in 2010 drie originele leden na ruim 15 jaar weer bij elkaar: zanger(es) Marcie Free, gitarist Bruce Gowdy en toetsenman Guy Allison.
Voor me ligt alweer de vierde cd sinds deze hereniging en de zevende studioplaat: ‘Big Blue World’. Ze worden bijgestaan door bassist Larry Antonino en gerenommeerde drummer Jay Schellen (bekend van o.a. Yes, World Trade en Hurricane). Volledig in de stijl van voorgaand plaatwerk is dit weer een heerlijk melodieus AOR plaatje geworden, vergelijkbaar met Night Ranger, Journey, Hardline, House of Lords, Signal, Tony Mills of een FM, hoewel het niveau van met name die eerste twee zelden gehaald wordt. We krijgen tien keurig binnen de melodieuze rocklijntjes kleurende meezingers voorgeschoteld. Nooit de zes minuten overschrijdend en vanzelfsprekend van een puike doch wat gladde productie voorzien. Noem het voorspelbaar, noem het saai, maar de liefhebbers zullen niet anders willen.
‘Living in Someone Else’s Dream’ opent lekker catchy en vrolijk met een melodie en refrein die zich ergens diep in je hersenen planten. De keyboards verdrukken het gitaargeluid een beetje, maar verder niks te klagen. Een terechte single. Met ‘All Over The World’ gaat het tempo wat naar beneden en wordt het wat heaviër, althans, op de schaal van Unruly Child. De solo van Bruce Gowdy komt lekker binnen. Derde nummer ‘Dirty Little Girl’ heeft een pomprock refrein, maar is verder niet al te opvallend. ‘Breaking The Chains’ begint met acoustisch gitaarwerk en is lekker ontspannen gezongen en gespeeld, een prima zomerhitje! Ook hier trekt Gowdy weer stevig van leer met een paar mooie solo’s. Hij is dan ook niet de minste gitarist met (voormalig) werkgevers als Glenn Hughes, World Trade en Stone Fury.
Tijd voor de eerste ballad: ‘Are These Words Enough’. Het refrein is prachtig gezongen door Marcie en blijft lekker hangen. Al duurt het nummer, net als enkele andere nummers, net een minuutje te lang. ‘Will We Give Up Today’ heeft wel wat weg van House of Lords of Bad English, maar net een tandje minder. De lange pianoballad ‘Beneath A Steady Rain’ wordt gedragen door de stem van Marcie, maar is me iets te glad met al die lagen zang. Volgende songs ‘The Harder They Will Fall’ en ‘Down And Dirty’ zijn beiden lekker heavy en rocken er aardig op los. Goed voor de afwisseling en allebei prima opgebouwde songs, al ontkomt de laatste niet aan een cliché refrein (en songtitel). Afsluiter ‘The Hard Way’ vat de voorgaande negen nummers goed samen in een lekkere vlotte en catchy rocker.
Al met al heb ik wel genoten van deze melodieuze ‘Big Blue World’. Genoeg afwisseling, goed gespeeld en prima songs. Een plaat die in de jaren negentig zeker potten had gebroken, maar zich nu in een nichemarkt staande moet zien te houden. Gezien de regelmaat dat Unruly Child platen uitbrengt, loont dit blijkbaar nog altijd. Tot slot complimenten voor de prachtige hoes. (78/100) (Frontiers Music)
Tracklist:
1. Living In Someone Else’s Dream
2. All Over The World
3. Dirty Little Girl
4. Breaking The Chains
5. Are These Words Enough
6. Will We Give Up Today
7. Beneath A Steady Rain
8. The Harder They Will Fall
9. Down And Dirty
10. The Hard Way
Line-up:
Marcie Free – Vocals
Bruce Gowdy – Guitars, bass, keyboards, vocals
Guy Allison – Keyboards, percussion, vocals
Larry Antonio – Bass, vocals
Jay Schellen – Drums
