Ingested laat niet al te sterke indruk achter in Musicon
Het gebeurt steeds vaker dat (kleinere) festivals ook “presents” shows doen, waarmee ze bands naar een podium bij hen in de buurt halen. Ook de organisatie van The Hague Metalfest doet hier vrolijk aan mee en heeft een pareltje geregeld. Ingested komt met de Ten Years of Human Suffering een verjaardagsfeestje vieren in Musicon, Den Haag. Je verjaardag vier je natuurlijk niet alleen, dus toeren Within Destruction, Signs of the Swarm en Distant mee. Als kers op de (verjaardags)taart krijgen we Warborn Waste als lokale opener.
Warborn Waste zal op deze prachtavond zijn allerlaatste set ooit spelen. Op zich zonde, want er is genoeg talent binnen de band aanwezig. De set klinkt niet altijd even strak, maar dit mag de pret niet drukken. Een pit vormt zich echter nauwelijks tijdens deze set, tot verontwaardiging van de vocalist. Misschien dat je als Warborn Waste zijnde liever op een andere manier je carrière afsluit, maar je kan in ieder geval wel zeggen dat je met de slam legendes van Ingested een podium hebt gedeeld.
Hierna nemen de Rotterdammers van Distant het podium over. Brute, lompe slamming deathcore slaat het publiek in zijn bakkes. De eerste moshers voelen zich naar voren geroepen en al gauw moet het publiek vooraan het hier en daar ontgelden, evenals de merchandise van Within Destruction, die aan de zijkant akelig dicht bij het podium staat. De heren spelen lekker strak door hun set heen en zijn hier vooral om hun nieuwste plaat, Tyrannotophia, te promoten. Een heerlijke show als deze draagt daar zeker goed aan bij.
Het Amerikaanse Signs of the Swarm is op deze tour voor het eerste in Europa en is hier eveneens om een nieuw album te promoten. Deze plaat heet Vital Deprevation en is de eerste plaat die de band met vocalist David Simonich maakt, nadat CJ McCreery de band verliet voor Lorna Shore. David heeft een flink paar schoenen gekregen om te vullen maar weet dit goed te doen. De vocalen klinken een stuk beter dan men live zou verwachten. Ook weet David het publiek goed over te winnen met zijn bijna commanderende stage presence. Een heerlijke set die voldoende indrukken achterlaat om een terugkomst te garanderen.
Het Sloveense Within Destruction is de laatste band die het podium betreedt voordat we doorgaan naar Ingested. Het eerste wat opvalt is de afwezigheid van een kickdrum; drummer Luka Vezzosi gebruikt voorgeprogrammeerde kicks in verband met een gebroken been. Dit staat de show echter niet in de weg; vocalist Rok Rupnik weet een heerlijke show neer te zetten en is duidelijk in vorm. De gehele set speelt de band lekker door en voordat men het doorheeft is het einde alweer daar.
Ingested opent zijn set ronduit zwak. De gitaren zijn op zich prima en de vocalen klinken zeer acceptabel, maar drummer Lyn Jeffs heeft zijn benen duidelijk niet opgewarmd. De kicks zijn flink inconsistent en aangezien muziek toch wel redelijk gedragen wordt op de ritmesectie is dit toch echt goed zonde. Lyn weet zichzelf deels te herpakken, maar helemaal perfect wordt het helaas niet. Desalniettemin gaat het publiek toch stevig los, wat de enige juiste manier is om het tien jarig bestaan van een slam album te vieren.
