CD van de Week: Black River Sons – Poison Stuff

Facebookrssmail

Er is een nieuwe Southern rock band opgestaan. Onthoud de naam, Black River Sons leveren een steengoed debuutalbum af.

Dit is in één opzicht een vreemde eend in de Southern rock scene. De band komt namelijk niet uit het zuiden van de VS, maar uit Frankrijk. Black River Sons is opgericht in 2016 te Lille. Na eerder al een EP te hebben uitgebracht die eigenlijk alleen in Frankrijk zelf van zich liet horen, gaan ze nu wat breder denken, en dat is ook niet meer dan terecht. Inspiratie halen ze uit grootheden als Lynyrd Skynyrd en ZZ top. De groep zou prima passen tussen meer recentere bands als Black Stone Cherry en Blackberry Smoke.

Het album begint wat misleidend. Het album start namelijk een beetje met een Nashville country gevoel, dat slaat dan wel weer snel om als de elektrische gitaren mee gaan doen. Die doen het heerlijk op de gehele plaat. Met name de slide gitaar is natuurlijk onmisbaar in het geluid van de Southern rock. Ook de zanger heeft een lekker rauw randje wat hoort bij deze muziek. De refreinen zijn pakkend, dit is echt een heerlijk debuut en maakt de verwachtingen hoog voor de komende platen. Het enige kritiekpuntje wat er aan dit album is, is dat je op sommige momenten toch echt wel dat Franse accentje hoort, maar dat is persoonlijk of dat stoort of niet.

Het nummer wat het meest blijft hangen in zijn geheel is ‘Born Again’. Als dit in de hoogtijdagen van de Southern rock was uitgebracht, zou dit echt een dikke hit zijn. Alles klopt aan dit nummer, je zingt het refrein zo mee, fijne rifjes en een lekker zingende zanger. Op ‘Way Of Life’ laten de mannen horen wat voor pakkende rifjes ze in huis hebben, met een heerlijke solo op het einde. Over een fijne gitaar gesproken, met het afsluitende nummer ‘Wheels Of Fortune’ beginnen ze met een blues achtig rifje, met daarover heerlijke likjes op de tweede gitaar. In het tweede deel van dit 7 minuten durende nummer gaat het tempo echter flink omhoog waaruit dan een heerlijke solo komt. Die solo hebben ze heel duidelijk laten inspireren door die ene legendarische solo van Lynyrd Skynyrd, ‘Free Bird’. Hiermee hebben ze een hele fijne afsluiter, niet alleen voor dit album, maar ook voor de live shows te pakken.

Dit is zeker een band met ontzettend veel potentie. Stuk voor stuk goede musici, met een heerlijke sound. Mochten ze ooit naar Nederland komen, twijfel niet en ga! (90/100) (Music-Records)

Facebooktwitterredditpinterestmail

PJ