Ye Banished Privateers – Hostis Humani Generis
De piraten van Ye Banished Privateers hebben met ‘Hostis Humani Generis’ een derde plaat toegevoegd aan hun discografie. Ook bij dit album heb je het gevoel alsof aan boord bent van een piratenschip die net succesvol iets heeft veroverd en daarop besloot samen te gaan zingen.
Ye Banished Privateers is een folk/piraten band uit Zweden. Een muzikale mix van Ierse muziek en Scandinavische folk. Een band heeft vaak niet meer dan tien leden. Deze groep denkt daar toch wel anders over. Ze hebben namelijk net iets onder de 30(!) leden. Dat past nog maar net op een podium. Hun teksten gaan voornamelijk over gebeurtenissen uit de 17e en 18e eeuw. Tijdens de shows zijn ze verkleed als een piraten. Niet alleen worden er nummers ten gehore gebracht, ook komt er een stukje theater bij hun optredens kijken. Je bent dus verzekerd van een gevarieerde avond.
De titel van het album betekent ‘De Vijand Van De Mensheid’. Het is een conceptalbum wat gaat over hoe moeilijk sommige matrozen op een schip kunnen zijn. Zij die moeite hebben met de autoriteit van personen met een hogere rang, met de oorlog en met overlijden. Het album staat weer vol pakkende nummers en ook de vijf zangers en zangeressen zijn weer prima op de plaat. Veel nummers willen je laten inhaken bij je buurman of laten springen. Een grote pul in je handen en lekker meezingen en dansen, klappend met je hand op je knie. Niet alleen is er plek voor feest, er zijn ook nummers die grimmiger zijn. De instrumenten laten je met de teksten meegaan terug in de tijd.
Het album begint met het zwakste nummer ‘No Prey, No Pay’. Niet veel speciaals of opwindends te vinden hier, daarna komt dit album echt op gang. Het gaat namelijk verder met een van de meezinger van het album. Het refrein van ‘Hush Now My Child’ is er een om de hele tent mee te laten doen. ‘Elephant’s Dance’ is wat de titel al doet vermoeden een van de dansnummers, je ziet gelijk dat schip voor je wat een overwinning viert. ‘Rowing With One Hand’ is alles wat verwacht als je aan een piratennummer denkt een zeer leuke toevoeging. De grimmige kant van het leven op zee wordt prachtig gebracht met het nummer ‘Death Of Bellows’.
Dit is een zeer vermakelijk album. Het zorgt voor beweging, voor feest. Het brengt je even terug in het verleden. Je mengt je tussen de piraten op het schip. Wel iets waar je van moet houden. Wel moet er even bij gezegd worden dat dit geen piratenmuziek als Alestorm is. Deze groep heeft ouderwetse instrumenten zoals de mandoline en strijkers, Verder is het metal gehalte vele malen minder dan bij Alestorm. Ga eens aan boord zou ik zeggen.
(79/10) (Napalm Records)
