Dark Sarah – Grim
Cinematic metal is een onderwerp waar de meningen verdeeld over zijn. Volgens de een is het wel een opzichzelfstaand subgenre binnen metal, volgens de ander niet.Dit weerhoudt de Finse band Dark Sarah er in ieder geval niet van om weer een nieuw album af te leveren onder de noemer van dit betwiste subgenre.
‘Grim’ is wederom een conceptalbum. Dit vierde studioalbum is tevens de start van een nieuwe verhaallijn, waarin de band je meeneemt door de mythische wereld van magische kijkbollen, raven, konijnhoofdig volk en Mörk. ‘My name is Luna’, het eerste nummer, is een introductie van de hoofdpersoon Luna door middel van een harmonieus orchestraal arrangement en de lichte klassieke zang van Heidi Parviainen. Van daaruit bouwen de nummers zich langzaam op; orchestrale arrangementen worden zwaarder, engelachtige korenzang wat het geheel een mystieke atmosfeer geeft. Als luisteraar krijg ik visioenen van fantasy films, maar welke is nog niet helemaal duidelijk. Zit ik in Stranger Things… kom ik dadelijk uit bij Zweinstein…? Vanaf Melancholia worden de beelden duidelijker…het gaat hier om beelden van een grimmigere fantasyfilm zoals bijvoorbeeld ‘Pan’s Labyrinth’.
Aan nummers als ‘The Wolf and the Maiden’, ‘The Hex’ en ‘All Ears’ is duidelijk merkbaar dat er wordt toegewerkt naar een climax. Orkestpartijen en korenzang worden zwaarder; meer gitaargeweld; een sneller tempo; het marcherende ritme van ‘All Ears’ en de xylofoon geluidjes in o.a. ‘The Wolf and the Maiden’ en ‘All Ears’ geven het geheel dat onheilspellende tintje.
De climax volgt in het nummer ‘Mörk’, zoals de naam al zegt verschijnt the villain Mörk daar ten tonele. De ruige zang van Jasse Jatala; de korenzang die zijn zwaartepunt bereikt en de korte pianosolo’s geven het nummer een climaxerende spooky dimensie. De ballad ‘Ice Heart’ vormt een uitzondering met zijn strijkers en dromerige bellenklanken geeft het eerder de impressie dat je je in Disney’s ‘Frozen’ bevindt, dan in een mythisch verhaal. De nummers liggen makkelijk in het gehoor, waardoor ze moeiteloos in je hoofd blijven hangen.
‘Grim’ neemt je bij de hand om op reis te gaan door een magische wereld. De muziek is van een dermate hoog niveau, waardoor ook als je niet houdt van storytelling, het album toch nog de moeite waard is voor met name symfonische metal liefhebbers. Echter zal het dan wel een extra dimensie missen en meer aan de oppervlakte blijven qua beleving. (87/100)(Napalm Records)
Tracklisting:
01. My Name Is Luna
02. The Chosen One
03. Illuminate
04. Melancholia
05. Iceheart
06. La Folie Verte
07. The Wolf and the Maiden (feat. JP Leppäluoto as Wolf)
08. The Hex
09. All Ears!
10. The Devil’s Peak
11. Mörk (feat. Jasse Jatala as Mörk)
12. The Dark Throne
Line up:
Heidi Parviainen – vocals
Sami-Petri Salonen – guitar
Erkka Korhonen – guitar
Rude Rothstén – bass
Thomas Tunkkari – drums
