Broadside- Into The Raging Sea

Broadside is een Amerikaanse pop punk/rock band. ‘Into the raging sea’ is hun nieuwste album. Hierop staan energieke, alternatieve popnummers, met als thema doorzettingsvermogen, voortdurende groei en onvermijdelijke vernieuwing. Frontman Ollie Baxxter is in armoede opgegroeid, maar daar schaamt hij zich niet voor. Toen hij elf was, overleed zijn stiefvader, hij voelde zich in de steek gelaten in een ‘kolkende zee’. 

De vrij kalme start van het eerste deel van ‘The Raging Sea’ benadert eerder de sing en songwriter sfeer dan punk/rock. De poppy structuur zorgt voor toegankelijkheid, de leuke veranderingen in tempo en volume zorgen voor een goede opbouw. Op een gegeven moment hoor je een hoop woede en frustratie  in de woorden die Ollie zingt. Dat geldt zowel voor de tekst als de emotie die hij laat horen. Deze sterke titeltrack vergeet je hierdoor niet snel.

De pop rock in ‘Foolish Believer’ is opzwepend. De prettige stem van Ollie klinkt af en toe vervormd. Terwijl hij op andere momenten een heerlijk ruw randje op zijn stem heeft.

Tijdens het eerste stukje van ‘Overdramatic ‘ ligt het tempo vrij hoog. Op het moment dat Ollie begint te zingen, daalt het tempo van de muziek een beetje. De opzwepende sfeer blijft bestaan.

De structuur de nummers is couplet-refrein. Doordat er genoeg variatie is in tempo en volume blijven de nummers voldoende boeien. De timing van de wendingen is door deze structuur meestal wel voorspelbaar. Clichés in tekst zorgen ervoor dat je makkelijk kunt meezingen met de opzwepende nummers. Niet alle nummers hebben een feel-good sfeer. ‘Clarity’ is deels melancholisch, en een stukje langzamer. Als tempo verhoogd is, klinkt er doorzettingsvermogen in Ollie’s stem.

Zang en muziek blijven in balans. Als de muziek in ‘Breathe You In’ iets meer naar de rock gaat, gaat Ollie’s stem hier in mee. In de poppy delen heeft zijn stem een vrolijke tonatie. Na dit feel-good nummer gaat het vol gas verder met ‘The Setting Sun’.  De achtergrond zang is niet heel origineel toegepast, maar zorgt wel voor een

voor extra positieve vibe. De daling in tempo en volume is verrassend. Op het verwachte moment gaan tempo en volume weer omhoog. De wending terug naar een klein gespeeld deel is vrij voorspelbaar. Dit nummer dooft mooi uit.

De pianoklanken in ‘Burning At Both Ends’ zijn verrassend. Ollie zingt heel gevoelig, hij is overtuigend, ik geloof zijn verdriet. De emotie in zang en muziek nemen niet verder toe. De overtuiging neemt wat af, waardoor de ballad wat melancholiek wordt.

De openingstrack is een goed gekozen titeltrack, want het is het sterkste nummer, waarin de emotie het duidelijkst naar voren komt. In verschillende nummers is de stem van Ollie af en toe vervormd, meestal past dat wel in het totaal. Buiten die vervorming valt op hoe veelzijdig zijn stem is, van teder naar een ruwe punk/rock stem. De nummers zijn soms romantisch, een andere keer weer melancholisch. Maar er is soms ook woede of frustratie  te horen. De nummers zijn toegankelijk voor een breed publiek. Want de balans tussen pop, punk en rock is goed verdeeld. (78/100) (SharpTone Records)

Line-up:

Ollie Baxxter – zang
Domenic Reid- gitaar
Patrick Diaz – bas
Jeff Nichols- drums

Track list:

01. The Raging Sea    
02. Foolish Believer    
03. Overdramatic  
04. Nights Alone   
05. Heavenly
06. Clarity   
07. Dancing On The Ceiling (With You)
08. Seasons
09. Breathe You In  
10. The Setting Sun   
11. Burning At Both Ends