Cindy Blackman Santana – Give The Drummer Some
Jazzrock is een samensmelting van verschillende stijlen jazz en rock, ook wel fusion genoemd. Een stroming die zelden of nooit besproken wordt in recensies voor RockMuzine, maar er zijn beslist albums die zeer de moeite waard zijn om te vermelden. Het genre is eind jaren ’60 ontstaan. Het aandeel jazz hangt af van de uitvoering en de muzikale samenstellingen, het aandeel rock wordt bepaald door de kracht en intensiteit van de muziek. Electrische gitaar-, sythesizer- en drumpartijen bevatten een hoge complexiteit, oneven maatsoorten en andere ritmische structuren. Uitkijken dus dat de virtuositeit niet de boventoon gaat voeren en juist dát is de valkuil voor veel muzikanten en ook de reden dat jazzrock slechts gewaardeerd wordt door een klein publiek. Platenmaatschappijen vinden de muziek veelal niet commercieel genoeg en dus niet interessant om uit te brengen.
Uitzonderingen
Natuurlijk zijn er jazzrockbands en -muzikanten die wél veel (commercieel) succes hebben. Denk aan Al Di Meola en Chick Corea (Return To Forever), John McLaughlin (Mahavishnu Orchestra), Frank Zappa en Carlos Santana, die zelfs progrockelementen aan het genre hebben toegevoegd sinds begin jaren ’70.
Jazzrockdrummers als Billy Cobham, Gavin Harrison en Simon Phillips voegen sterke ritmes toe aan hun stijl en doen daarom meer aan rock dan aan jazz denken. Ook Cindy Blackman Santana behoort tot dit indrukwekkende rijtje….
Vrouwelijke rol
Cindy Blackman is een uitzondering in de mannenwereld der jazzdrummers. Vrouwen achter een drumstel worden in dat milieu argwanend bekeken en een negatief vooroordeel is al gauw geveld. Maar niets is minder waar: tijdens een gastrol bij Santana in 2010 wordt ze na een virtuoze drumsolo die veel indruk maakt ten huwelijk gevraagd door Carlos en heet sindsdien Cindy Blackman Santana. Vanaf 2014 is ze de vaste drummer in de Santana band en onlangs bracht ze haar solo album ‘Give The Drummer Some’ uit, een jazzrockplaat waarop in de nummers al haar brede muzikale invloeden zijn verwerkt. Prog, rock, metal, latin en pop wisselen elkaar perfect af en áls ze al een plan had voor de invulling van de tracks schetst het resultaat een allesomvattend beeld van haar muzikale ideeën die laten horen dat de term jazzrock niet in een hokje te plaatsen is. Drie jaar werd er aan het album gewerkt met een aantal gastmuzikanten die niets aan de verbeelding overlaten. Vernon Reid (Living Colour), Kirk Hammett (Metallica), John McLaughlin en Carlos Santana zijn de gastgitaristen die hun eigen spel spelen en jazzrock naar verschillende niveaus tillen. Luister en je begrijpt precies wat ik bedoel!
Veelzijdige rol
‘Give The Drummer Some’ is een muzikaal avontuur dat alle kanten opgaat en zowat 80 minuten lang beleef je een muzikale reis met uitbundig en overtuigd gespeelde nummers, zowel instrumentaal als vocaal. Ja, want zingen doet mevrouw Santana ook! Hoewel ze zelf zegt vooral drummer te zijn, wil ze ook haar kwaliteiten als zangeres laten horen. Bovendien vormt ze samen met haar mentor Narada Michael Walden het producersduo van de plaat.
Als je bereid bent er eens goed voor te gaan zitten en virtuoos gespeelde jazzrock een kans gunt zul je door dit album zéker niet teleurgesteld worden. (90/100) (Copperline-Present Future Records)
Tracklist
1 Imagine
2 We came to play
3 She’s got it goin’ on
4 Miles away
5 Everybody’s dancin’
6 Velocity
7 I need a drummer
8 Superbad
9 You don’t wanna breaka my heart
10 Evolution revolution
11 Change is in your hands
12 Dance party
13 Fun party splash
14 Social justice
15 Twilight mask
16 Mother earth
17 Black Pearl
Line up
Cindy Blackman Santana – drums & vocals
Carlos Santana, Vernon Reid, John McLaughlin, Al Di Meola, Kirk Hammett – guitar
Narada Michael Walden, Neil Evans, Justus Dobrin – keyboards
Benny Rietveld, Troy Lampkins, Angeline Saris, Matt Garrison – bass
