Crippled Black Phoenix – Ellengaest

Deze Kreupele Zwarte Phoenix heeft zijn naam eer aangedaan voor dit album. Net voor de opnames begonnen zeiden zowel zanger/gitarist Daniel Änghede als toetsenist Mark Furnevall de band vaarwel. Fijne timing. Maar bandleider Justin Greaves zat niet bij de pakken neer en deed de band, jawel, herrijzen uit zijn as door het album in te laten zingen door een aantal bevriende collega’s. En dat heeft zowaar nog prima uitgepakt ook! Studioalbum acht in een tijdsbestek van dertien jaar is deze ‘Ellengaest’ en misschien wel hun donkerste en beste tot nu toe.

Deze Engelse Crippled Black Phoenix valt lastig in een hokje te duwen. Te depri en zwaar voor de proggers, teveel een buitenbeentje voor de rockers. Alternatieve doomy postrock is het, vol sfeer en bombast, waarin af en toe wat The Cure, Mogwai of Tool-invloeden doorsijpelen. Maar bovenal is het hypnotiserende muziek, geknipt voor de lange, donkere lockdown-avonden waarin we ons weer bevinden.

Vincent Cavanagh van de net opgeheven Anathema mag het indrukwekkende openingsnummer ‘House of Fools’ opluisteren, ondersteund door zangeres Belinda Kordic. Ik herken zijn stem nauwelijks, maar het klinkt meer dan overtuigend. Een eenzame trompet schetst een desolaat landschap, waarna de gitaren keihard invallen, overgaand in met name door percussie/ drums ondersteunde zang. Belinda zingt mee in het refrein. Vincent doet hier zelfs een beetje aan Nick Cave denken, in de verte. Halverwege een break met dreigend pianospel, alvorens weer zwaar te eindigen. Heerlijke start van de plaat. In het tweede nummer, het acht minuten durende ‘Lost’, zijn de rollen omgedraaid. Belinda neemt de leadvocals voor haar rekening, ondersteund door Cavanagh. Het heeft een dynamisch, wat galmend en opzwepend nummer tot gevolg, die wat The God Machine raakvlakken kent. Ook hier speelt de percussie weer een belangrijke rol.

Een meisje vertelt in het intro van ‘In The Night’ hoe ze er mentaal voorstaat. De diepe stem van gastzanger Ghaal draagt het melancholische, zich wat voortslepende trage nummer, die halverwege aan kracht wint doordat er wat lagen aan toegevoegd worden en de gitaarsolo de sombere sfeer prima weet te versterken. ‘Cry of Love’ is wat lichter verteerbaar vanwege het lekkere ritme en het bijna uitbundige refrein. In ‘Everything I Say’ mag Belinda haar zoete stem weer laten contrasteren met de heavy gruizige gitaren. Een beproeft concept, dat prima werkt op deze ‘Ellengaest’.

Na het intermezzo ‘(-)’, een verhaal over depressie, mag een zekere Jonathan Hulten (van de band Tribulation) zijn strot lenen aan het elf minuten durende, gevoelige en bloedmooie ‘The Invisible Past’. Het nummer bouwt traag op tot een indrukwekkend postrock epos vol zware gitaren. Somberder wordt de sfeer niet, maar mooi is het wel. De afsluitende Bauhaus-cover ‘She is in Parties’ voelt hierna als een blij poppy wave liedje.

Het onverwachte vertrek van de zanger en toetsenist bleek uiteindelijk een zegen voor deze ‘Ellengaest’, want hij is mooi geworden, en voor Crippled Black Phoenix begrippen nog redelijk toegankelijk ook. De gastzangers dragen bij aan de afwisseling, al klinkt het zeker niet fragmentarisch. Met dank aan de uitmuntende productie ook. Een dikke aanrader voor de liefhebbers die hun muziek graag donker en duister hebben, of zelfs voor de ruimdenkende Dool, Anathema, Paradise Lost of Katatonia fans. Check it out! (88/100)(Season Of Mist)

Tracklist

1. House Of Fools (7:52)
2. Lost (8:11)
3. In The Night (8:38)
4. Cry Of Love (5:46)
5. Everything I Say (7:21)
6. (-) (1:51)
7. The Invisible Past (11:26)
8. She’s In Parties (3:51)

Line up

Justin Greaves – electric guitar, acoustic guitars, bass, drums (studio), saw, keyboards, banjo, effects, samples, backing vocals
Belinda Kordic – vocals, percussion
Helen Stanley – piano, keyboards, synth, trumpet, vocals, backing vocals
Andy Taylor – guitars

Guest musicians:
Vincent Cavanagh (Anathema) – House of Fools
Gaahl (Gaahls Wyrd) – In the Night
Suzie Stapleton (Solo artist) – Cry of Love
Ryan Patterson (Fotocrime) – Cry of Love
Jonathan Hulten (Tribulation, solo) – The invisible past