Tuatha de Danann – The Tribes of Witching Souls

Esther Kessel-Tamerus | 20 October 2020 | CD | No Comments

De Braziliaanse folk rock/metalband Tuatha de Danann bestaat al zo’n 25 jaar. ‘The Tribes of Witching Souls’ is hun negende album. Vorig jaar kwam dit album in Brazilië uit, en op 13 november is de wereldwijde release. Met dit album gaat de band terug naar hun mythische kant. Ze richten zich tot de wezens van de Ierse godin Danu. Zij is de Keltische moedergodin, en de ‘Tuatha Dé Danann’ is ‘haar’ volk. De band zingt over enkele personages die in oudere nummers voorkwamen, zoals de reus Brazuzan en de dwerg Finganforn. De bandleden nemen je mee naar een magische wereld, waar de muziek soms feestelijk is en hippie elementen heeft. De folkmuziek wordt gecombineerd met zware gitaren en keyboards.

Bij de start van ‘The Tribes of Witching Souls’ valt de vriendelijke kleur van de zang op. De folk elementen in de muziek zorgen even later voor vrolijkheid. Hierna volgt een mix, dan wel afwisseling, van folk met rock/metal. Op de momenten dat folk wat meer op de voorgrond is, is het niet overheersend. De rock/metal is niet echt heavy, zodat het voor een grote groep toegankelijk blijft. Voor beide invloeden geldt dat het geluid goed is van kwaliteit. Een enkel woord wordt gezongen met een aangename ruwe rockstem, dit voelt meer als een uitroep. Deze heerlijke opzwepende openingstrack heeft een sprookjesachtig karakter. In ‘Turn’ worden Keltische invloeden prima vermengd met de metal elementen. De verhouding hiertussen is en blijft prima. Heel verrassend is dit nummer niet, maar het is wel is heerlijk om lekker hard mee te brullen met de bijna feestelijke atmosfeer. Het geluid van de wind, fluitspel en de banjo worden bij aanvang van ‘Warrior Queen’ leuk verdeeld over de koptelefoon. De banjo is prima in harmonie met de iets zwaardere muziek. De ‘strijdkreten’ van de mannen klinken niet al te rauw, en sluiten mooi aan bij de vrouwelijke zang. Zowel bij de lichtere als de zwaardere sound blijft de vrolijke sfeer bestaan. Die vrolijkheid horen we ook in ‘Your Wall Shall Fall’. De woorden klinken grimmig en worden in hoog tempo op je afgevuurd. De boodschap die in de tekst zit is wat lastig te verstaan en gaat door de vrolijke sfeer een beetje verloren. Na het uptempo ‘Conjura’ volgt de vernieuwde ‘Outcry’. Dit nummer stond eerder op de cd ‘Dawn of a New Sun,’ maar nu hebben ze er een mooie akoestische versie van gemaakt. Ook ‘Tan Pinga ra Tan’ verscheen al eerder op cd, namelijk op ‘Tingaralatingadun’. De fluit speelt een belangrijke rol tijdens het intro. Dit nummer gaat over elfen, feeën en dwergen. Zang en muziek zijn op een sprookjesachtige manier verdeeld over de koptelefoon. En dat past precies in het totaal.

Het aantal verrassingen op dit album is niet heel groot. Toch was het opnemen een flinke klus, want zanger Bruno Maia heeft tenminste zes instrumenten bespeeld. Onder andere bouzouki, altviool en fluit. De verschillende laagjes in de zang en muziek komen goed tot hun recht. De verdeling tussen folk en metal/rock is prima.’ The Tribes of Witching Souls’ is een vrolijk, opzwepend album, leuk om thuis uit bolle borst mee te zingen. Live gespeeld zal de sfeer zeker uitbundig worden, dat voel je aan de opbouw van de nummers en de passie waarmee gespeeld en gezongen wordt. (75/100) (Trollzorn Records )