Evergrey – Escape Of The Phoenix

Jawel, de aanhoudende lockdowntijd kan gelukkig weer wat verlicht worden met de bijpassende zware klanken van dit nieuwe Evergrey album ‘Escape of the Phoenix’. De Zweedse progressieve powermetalband uit Göteborg heeft de tourloze coronatijd na het prima conceptionele drieluik ‘Hymns for the Broken’ (2014), ‘The Storm Within’ (2016) en ‘The Atlantic’ (2019) goed benut door relatief snel weer een nieuwe plaat bij elkaar te schrijven. Muzikaal ligt hij in de lijn der verwachtingen, dus op dat front weinig nieuws onder de zon, maar kwalitatief is dit 12e album toch weer een mooie geworden hoor. Weliswaar met iets meer bombast en iets minder prog-invloeden, maar de variatie is gelukkig gebleven. Net als de zeer gelikte productie van wederom Jacob Hansen, die de nummers middels een echte ‘wall of sound’ overtuigend uit je speakers laat denderen.

Het headbangende ‘Forever Outsider’ is de eerste single en zet meteen de heavy toon met zijn muur van gitaren, rollende drums en de altijd prima zingende Tom S. Englund. Bombastisch, maar toch net met voldoende melodie. Het navolgende ‘Where August Mourn’ geeft tijdens de coupletten wat adempauze, maar gaat er in het refrein weer vol op. De laaggestemde gitaren hadden op een Korn-album niet misstaan, de erg fijne solo van gitarist Henrik Danhage wel. Zou het meer metal gerichte Redemption waar Englund onlangs de microfoon heeft overgenomen van Ray Alder (Fates Warning) van invloed zijn geweest op de heavy sound? Zou zo maar kunnen. Perfect op tijd volgt de als een pianoballad startende ‘Stories’ met een vol passie zingende Englund. Mede vanwege de mooie achtergrondzang in het refrein groeit dit nummer uit tot een prachtig epos van bijna 7 minuten.

Na het snelle en wat eenvormige metalgeweld in ‘A Dandelion Cipher’, komt zowaar James LaBrie een potje meezingen in de langzame en prima ‘The Beholder’. Hoewel LaBrie nou niet heel veel ruimte krijgt, past zijn stem goed bij het melodieuze nummer, met een mooie lage gitaarriff ook. Een serene pianopartij opent de duistere semi-ballad ‘In The Absence Of Sun’, waar de koren een creepy sfeertje scheppen. Typische metal Evergrey-klanken in ‘Eternal Nocturnal’ en het titelnummer. Beiden dus zwaar, nogal druk en bombastisch en met veel  gitaarlagen, toetsen en achtergrondkoren. Het wat makkelijker in het gehoor liggende ‘You From You’ is wat met zijn herkenbare refrein wat lichter van toon gelukkig. De solo valt ook mooi in tijdens het rustige middengedeelte. Met ‘Leaden Saints’ en ‘Run’ sluit het gevarieerde album uptempo en heavy af. De dubbele bassdrum van de prima drummende Jonas Ekdahl maakt overuren en in beide songs voeren zware riffs weer de boventoon.

Evergrey is na voorgaande trilogy nou niet echt een nieuwe richting opgegaan, hooguit een wat zwaardere, want dit is toch wel één van hun meest heavy albums in tijden. Hoewel de bombast er soms net iets te dik bovenop ligt waardoor de luisterervaring wat vermoeiend wordt, is er verder niet heel veel af te dingen op deze plaat. De rust heeft Tom S. Englund gevonden in zijn project Silent Skies, waar zijn zang mooi ondersteund wordt door de zware pianopartijen van Vikram Shankar. Voor de liefhebber, check hun prima album ‘Satellites’ van eind 2020 eens uit. Voor de heavy gitaar-aanhangers is deze in een wat cliché metalhoes gestoken ‘Escape Of The Phoenix’ echter een beter alternatief lijkt me.
(83/100)(AFM Records)

Tracklist

01 Forever Outsider
02 Where August Mourn
03 Stories
04 A Dandelion Cipher
05 The Beholder (feat. James LaBrie)
06 In The Absence Of Sun
07 Eternal Nocturnal
08 Escape Of The Phoenix
09 You From You
10 Leaden Saints
11 Run     

Line up

Tom S. Englund (vocals, guitars)
Henrik Danhage (guitars)
Rikard Zander (keyboards)
Johan Niemann (bass)
Jonas Ekdahl (drums)