Blue Hour Ghosts – Due

Modena, een mooie plaats in Italië die nu vooral bekend is vanwege de balsamicoazijn en de glossy automerken als Ferrari, Lamborghini en Maserati. Als het aan de mannen van deze Blue Hour Ghosts ligt, wordt daar in de toekomst hun naam aan toegevoegd. Zo’n vaart zal het echter niet lopen, daarvoor is de geboden rock niet opzienbarend genoeg helaas. Album nummer twee (‘Due’ op zijn Italiaans dus) biedt een wat vreemde mix tussen gladde progressieve metal en melodieuze rock. Alsof Fates Warning Breaking Benjamin probeert te coveren las ik ergens als typering. Redelijk origineel dus, echter is dat geen garantie voor een top album.

De band bestaat uit capabele muzikanten en heeft in Ricky DC een prima zanger zonder al te nadrukkelijk Italiaans accent. Verder is deze ‘Due’ voorzien van een wat kille, maar verder goed uitgebalanceerde productie. De openingssong ‘Walking Backwards’ zit gelikt in elkaar en heeft een wat zeurderig refrein die daardoor wel meteen blijft hangen. Misschien zijn er iets teveel geluiden toegevoegd waardoor het geheel wat druk overkomt en er verder geen vonk overslaat. De akoestische gitaar halverwege is dan wel weer mooi. De navolgende single ‘On Black Clouds’ ademt wat meer en is een stuk lichter van toon, met een leuke tempowisseling tijdens het refrein. Het poppy ‘Dead in August’ zit goed in elkaar en draait om een stevige riff, maar doet me ook niet veel. Een goeie solo zou niet hebben misstaan, al geldt dat voor meer nummers. Van die twee gitaristen kan er toch wel één soleren zou je denken?

Ballad-time met het trage, maar ook weer niet echt beklijvende ‘Damn Wrong’, welke klinkt als een afgekeurde Scorpions zwijmelplaat. Dan hakt ‘Shine’ er wat lekkerder in, met dank aan het goede refrein en de vette gitaren. Het vlotte ‘Fearless’ is okee, en met de catchy riff van ‘Lower the Wires’ wordt het nog aanstekelijk zelfs, fijne song! ‘Disheartened’ heeft wat raakvlakken met de hedendaagse Dream Theater, zelfs qua zang, maar dat maakt het nog geen goed nummer. Daarvoor is het net wat te doorsnee en vlak, ondanks de afwisseling. Afsluiter ‘Involved/Bored’ begint rustig met wat matige zang, maar ontwikkelt zich gelukkig tot een mooie song vol dynamiek.

Tsja, de songs maken het album en net die vind ik kwalitatief niet al te sterk, enkele uitgezonderd. Hoewel er prima gemusiceerd wordt en het geheel geen moment verveelt, slaat de vonk toch net wat te weinig over om er een enorme aanrader van te maken. De songs blijven over het algemeen hangen in goede bedoelingen, zonder je echt te raken. Check deze van een lelijke hoes voorziene ‘Due’ eens uit op één van de streamingdiensten zou ik willen aanraden.
(70/100)(Rockshots Records)

Tracklist

1. Walking Backwards
2. On Black Clouds
3. Dead in August
4. Damn Wrong
5. Shine
6. Fearless
7. Lower the Wires
8. Disheartened
9. Involved/Bored

Line up

Ricky DC – vocals
Diego Angeli & Francesco Poggi – guitars
Simone Pedrazzi – keyboards
Matteo Malmusi – bass
Andrew Gunner – drums