Sonic Whip – Triskelion

Eind 2018 richtten de Nijmeegse broers Meryn en Florian Bevelander de alternatieve rockband Sonic Whip op. Meryn is de zanger en gitarist, Florian zit achter het drumstel, bassist Julien Verveer maakt de band compleet.  Dit drietal varieert in de leeftijd van 17 tot 21, jaar en liet zich inspireren door bijvoorbeeld Foo Fighters, Queens of the Stone Age, en Navarone. Ze combineren meerstemmige lead zang en een vrij opgewekte sound met zware riffs, en creëren zo een eigen stijl. Op I juli kwam hun debuutalbum ‘Triskelion’ uit, wat drie-eenheid betekent. Maar het betekent ook wedergeboorte of wederopstanding, daarmee bedoelt dit trio rock, want rock is niet dood.

De snaren zorgen voor een lekkere zware en groezelige start van ‘Burn it Down’. De zang van Meryn is wat lichter van kleur dan je zou verwachten bij de (stoner)rock. De één zal de geluidseffecten in de muziek gaaf vinden. Een ander zal het misschien niet zo goed vinden passen bij de muziek. Datzelfde geldt voor de galm op de (meerstemmige) lead zang. Het eind van deze openingstrack is mooi strak. Het geluid in ‘Desire’ is goed verdeeld over koptelefoon en de bas groove is gaaf. Meryn’s aangename stem zal zich zeker nog verder ontwikkelen. Een ruw randje op zijn stem had ook bij de muziek gepast. Het rockende gitaarspel is heerlijk. Deze goed opgebouwde track heeft een mooi wegstervend eind, met een vleugje zang op de achtergrond.

De tedere zang past bij de rustige muziek van ‘Paradise’. Florian houdt zijn drumstokken in eerste instantie stil. En als hij drumt, is dit passend ingetogen. Er zijn een aantal wendingen tussen lieflijke poprock en rock. Het orgel is meestal op de achtergrond, en smelt dan samen met de overige muziek. Soms komt de Hammond iets meer naar voren. Zang en muziek zijn in balans. ‘Shine’ heeft een drum intro, het ritme wat volgt is bijzonder. Wat verder op zijn er iets te veel herhalingen in de muziek. Vlak voor het eind is er heerlijk orgelspel. Het allerlaatste wegstervend stukje is gaaf, maar dit zou je eerder verwachten zou je bij een track die over bikers gaat. De nummers zijn prima opgebouwd. De wendingen in tempo en/of volume verlopen over het algemeen geleidelijk. In de zachter gespeelde stukken vormen zang en muziek een goede eenheid. In de rockende stukken die balans er niet helemaal. Het orgelspel had wat vaker meer  naar voren mogen komen. Datzelfde geldt voor het pianospel in ‘Evil Mind’:het valt helemaal weg.

‘Insane’ is een deels autobiografisch en gaat over een gevoel dat iedereen weleens heeft wanneer hij/zij diep in de put zit. Hoewel Meryn goed te verstaan is, komen zijn woorden niet geheel tot uiting. De woorden “help me” missen wat overtuiging. En in de woorden “Shadows on the wall” had wat meer angst of somberheid mogen zitten. Dat kan gekund zonder dat het al te depressief had geklonken. Door een beetje meer nadruk op enkele woorden of zinnen te leggen, had er meer diepgang ontstaan. Die emotionele finesse ontbreekt ook in enkele andere nummers. Met de jaren zullen de verschillende emoties (in zang en muziek) zoals opluchting, verslagenheid en dergelijke gaan groeien. Er zit vrij veel galm op de zang.  Soms zijn er iets te veel herhalingen in muziek, waardoor de dynamiek in het drumwerk een beetje onder druk komt te staan. Maar over het algemeen zijn de nummers goed opgebouwd. Bovendien ziet  het tekstboekje er goed verzorgd uit. Sonic Whip houdt de rock leven, ze hebben zich in Nederland op de kaart gezet. Deze jonge mannen mogen trots zijn op hun debuutalbum. (74/100) (Eigen Beheer)

Tracklist

01.Burn It Down 

02.Desire     

03.Paradise 

04.Shine       

05.Rain          

06.Space      

07.Evil Mind

08.Storm Is Over

09.This City 

10.Insane  

Line up

Meryn Bevelander – zang, gitaar

Florian Bevelander- drums

Julien Verveer – bas