Karibow- Age of amber

Zo’n 25 jaar geleden richtte zanger/multi instrumentalist Oliver Rüsing de prog band Karibow op. Hij is enorm productief, Karibow heeft (inclusief re-releases) meer dan 20 albums gemaakt. Het nieuwste album heet ‘Age of amber’. De songteksten van deze dubbelaar zijn geïnspireerd op de impact die Covid heeft (gehad). Het artwork is (zoals altijd) weer prachtig. ‘Bodhisattva’ heeft een uitgebreid instrumentaal intro. Oliver zingt de eerste regels vrij zacht. Met zijn herkenbare stem heeft hij ook de backing vocals ingezongen, dit is prima gestapeld. Niet alleen zijn stem is herkenbaar, ook de muziek heeft de duidelijke Karibow stijl. Er zijn verschillende rustige stukjes. Deze openingstrack eindigt rustig maar abrupt.

Met het volume vrij ver open dendert de sampling aan de start van ‘Nations’ behoorlijk de huiskamer in. In eerste instantie lijkt dit wat minder bij het album te passen, maar dit heeft wel degelijk een betekenis. De industriële geluiden symboliseren de gevaarlijke kracht die een natie kan zijn. De schoten, explosies en de sirene impliceren geweld en vernietiging. Met naties bedoelt Oliver dat de wereld wordt verdeeld in “segmenten”, via definities en/of wetten wordt er bepaald wie er deel uit maakt van de maatschappij, en wie niet. Een piepklein virus veroorzaakte grote chaos. Dat virus hield zich niet aan door de mens gemaakte grenzen. De tekst gaat ook over iemand die volledig gelooft wat de natie hem vertelt.  Dit klinkt misschien zwaarmoedig, er komt ook best veel op je af. Toch is dit complex opgebouwde nummer nergens over de top. De twee Duitse zinnen voelen heel natuurlijk aan. ‘Flawless’ is een duet met Nic Koray, de stemmen samen zorgen voor een licht zoete combinatie. Er wordt gaaf gitaarspel aan de rustige flow toegevoegd. Zo blijft ook dit nummer in balans.

In het complexe ‘Falling Apart at the Seams’  zijn er diverse wisselingen van stijlen. Deze duren steeds maar even, zo zijn er ook enkele stukjes met een jazzy sfeer. Je moet misschien even wennen aan de bijzondere manier waarop dit nummer eindigt.  ‘The Animal’ is aan het begin lekker rockend, dan volgt er een overgang naar een rustig gespeeld deel. De stemmen van Joe Cairney en Philip Stuckey passen bij Oliver’s stem, zang en muziek blijven in evenwicht. Er is mooi gebruik gemaakt van klassieke elementen. Jammer dat het geluid hiervan niet helemaal de warmte heeft waar ik op hoopte. De wisselwerking tussen orkestrale elementen en de Karibow sound is goed. Het ingetogen deel is gevoelig gespeeld en gezongen. Meeslepend gitaarspel zorgt voor een geleidelijke, gave opbouw naar meer tempo en volume. Dit nummer eindigt op een mysterieuze manier.

CD2

Diverse geluiden geven ‘Making Amber’ een mysterieuze start. Het opzwepende refrein blijft vrij snel in je hoofd kleven. De klein gespeelde delen zijn ook hier mooi gespeeld. ‘Counting Clouds’ begint met het tikken en het slaan van een klok. In eerste instantie zijn zang en muziek ingetogen/rustig. De gave gitaarsolo is van Dave Bainbridge, maar er is meer fantastisch gitaarspel te horen. Het einde dooft mooi uit. De positieve vibe van zang en muziek maken delen van ‘Renaissance’ iets voorspelbaar. ‘Ambrosia’, bestaan uit vier delen. Je merkt aan de tekst en de sampling dat er van alles gebeurt. Om dit te kunnen begrijpen, vertel ik in het kort de verhaallijn van deze delen. Ambrosia is de drank van de goden, maar in de Griekse literatuur wordt het ook beschreven als vergif voor mensen. In feite staat deze drank hier voor de scheiding tussen goddelijke almacht en de mensheid.

Helios is de Zonnegod, hij was een ijdele man. Zijn vuurwagen werd getrokken door paarden, zo reed hij met grote snelheid door het hemelrijk. Op een gegeven moment geloofden de mensen niet meer in zijn bestaan. Helios was zo gekwetst dat hij (met zijn vuurwagen) de wereld wilde verlaten. De godinnen van de maan en dageraad probeerden hem te overtuigen om te blijven. Want ook zijn afhankelijk van hem (de maan schijnt alleen door het zonlicht en de dageraad bestaat alleen door de zonsopgang). Door dit alles voelt ‘Ambrosia Act I: Your Heavenly Words’ bijna als een rock opera. Het geluid van galopperende paarden vormt de overgang naar ‘Ambrosia Act II: Sibling of the Moon’. Er zijn geluiden van onder ander regen en gesproken goddelijke woorden. Staccato zang is de wending naar ‘Ambrosia Act III: Sibling of the Dawn’. Sommige delen zijn vrij snel gezongen, maar met het tekstboekje in de hand is het prima te volgen. Na een korte stilte volgt: ‘Ambrosia Act IV: Helios’ deze start met pianospel. De emotie op Oliver’s zang is goed te horen. Ondanks het smeken van ‘Moon’ en ‘Dawn’ blijft Helios bij zijn besluit en hij verlaat de wereld. Zo wordt de wereld donker en koud, geen happy end…

Het geluid van de galopperende paarden komt een aantal keer terug. De klank hiervan is iets te vlak. Het verschil in volume, tussen naderen en wegrijden is niet groot genoeg. De beleving van deze Griekse mythe komt niet helemaal tot uiting. Toch is het een prachtige epic van meer dan 23 minuten.

De display geeft nog een tiende track aan. De eerste minuut van deze  hidden track verloopt in stilte. Dan volgt er mysterieuze muziek en het Duitse ‘Sonnegedicht’. De Engelse vertaling is op de website te vinden. Dit is een bijzonder einde van een bijzondere cd. Ieder nummer heeft leuke details, wendingen of plotselinge veranderingen van stijl. Een enkele hiervan voelt iets onnatuurlijk aan, deels omdat de verandering zo kort duurt. Niet alle sampling is meteen duidelijk.  Het meeste valt op zijn plaats als je het album een paar keer geluisterd hebt, ‘Age of Amber’ moet zeker groeien, maar is absoluut een goed album van Karibow. (83/100) (Rockwerk Records)

CD1

01. Bodhisattva
02. Secret Birth of Something New
03. Nations
04. Flawless
05. Wrecked B.I.L.
06. When the Air Stands Still
07. Falling Apart at the Seams
08. The Animal

CD2

01. Making Amber
02. Counting Clouds
03. Renaissance
04. Sinking in Time
05. Camouflage
06. Ambrosia Act I: Your Heavenly Words
07. Ambrosia Act II: Sibling of the Moon
08. Ambrosia Act III: Sibling of the Dawn
09. Ambrosia Act IV: Helios

Oliver Rüsing: lead and backing vocals, electric and acoustic guitars, drum and percussion, bass, keyboards, piano, orchestral arrangements
Dave Bainbridge: guitars
Philipp Dauenhauer: guitar solos
Gerald Nahrgang: percussion
Andy Pendant: saxophnes, woodwinds
Jean Pageau: lead and backing vocals, keyboard solos
Nic Koray: lead and backing vocals
Joe Cairney: lead and backing vocals
Monique van der Kolk: lead and backing vocals 
Philip Stuckey: lead and backing vocals 
André Saint: lead and backing vocals