Silent Skies – Nectar
Ooit zei een beroemde gitarist dat veel metalbands snoeihard spelen om hun fouten en valse noten te verdoezelen in een brei van herrie en overstuurd podiumgeluid. Wie de schoen past….. Vooral de vocalen gaan voor de bijl in hun strijd tegen de geluidsmuren van gitaargeweld. Natuurlijk zijn er uitzonderingen en grote zangers die live net zo krachtig klinken als op hun studioplaten verdienen veel respect.
Een van hen is Tom S. Englund, zanger van de Zweedse progmetalband Evergrey. (Göteborg, sinds 1995) En geloof me, die man kan zingen! Ik was getuige bij optredens van Evergrey tijdens ProgPower Europe (Baarlo) jaargang 2003, 2009 en 2018. In een verloop van 15 jaar verloor de stem van Englund niets aan kracht en hij bleef met zijn enorme power zingen.
Dat hij ook in het ambient genre zijn mannetje staat bewijst Englund met z’n project Silent Skies, een samenwerking met multi-instrumentalist Vikram Shankar (o.a. Anneke van Giersbergen), die ook tekent voor de prachtige arrangementen op hun tweede album “Nectar”, dat deze maand uitgebracht wordt. Ambient is een muziekstijl die geëvolueerd is uit de synthesizer-muziek van o.a. Brian Eno en Tangerine Dream. Staat dus haaks op de progmetal van Evergrey. “Nectar” bevat 10 songs die de melancholische sfeer van Scandinavië perfect ten gehore brengen d.m.v. hypnotiserende, bijna filmische muziek. De productie van het album is in handen van beide heren en doet denken aan ingetogen werk van Sigur Rós, Anathema en Pain of Salvation. De vocalen en begeleidende instrumenten zijn perfect in balans en hoewel het lijkt alsof de zang domineert hoort de geoefende luisteraar dat Shankar’s inbreng op piano en keyboards voldoende ruimte krijgt om op de voorgrond te treden. Ook de toevoeging van cello en viool door Raphael Weinroth-Browne (Leprous) stuwen het geluid richting het einde van de meeste nummers op.
Openingstrack ‘Fallen from Heart’, tevens het langste stuk op “Nectar”, opent met ingetogen zang, begeleidt door keyboard-soundscapes. Dit bouwt zich m.b.v. cello mooi op tot een melodieus einde. Wát een contrast met de muziek van Evergrey zeg! Het is net alsof je in de donkere Zweedse maand november beland bent.
‘Taper’ en ‘Let it Hurt’ zijn donker, sober, met klagerige zang. Violen en cello maken het geheel nog een stuk dramatischer. ‘The One’ en ‘Closer’ doen denken aan Steven Wilson’s slaapdronken schrijfstijl voor No-Man. In ‘Leaving’ en ‘Neverending’ is percussie toegevoegd. Een welkome toevoeging aan piano en keyboards. ‘Nectar’ is de afsluiter en tevens het enige instrumentale nummer. Melancholische pianoklanken voeren je naar het einde van deze dromerige soundscapereis.
Na beluisteren van dit album voel ik behoefte om naar het Scandinavische winterlandschap boven de poolcirkel te gaan om het beroemde noorderlicht te aanschouwen. En neem voor de muzikale sfeer vooral deze plaat mee, want verder is het daar doodstil. Daarna snel terug naar de kachel! (80/100) (Napalm Records)
Tracklist:
1 Fallen from Heart
2 Taper
3 Neverending
4 Let it Hurt
5 The One
6 Leaving
7 Cold
8 Better Days
9 Closer
10 Nectar
Lineup:
Tom S. Englund – vocals, production
Vikram Shankar – piano, keyboards, production
