The Sign Of Leo – Blow Up

Zanger, multi-instrumentalist en componist Martin Erich is al zo’n 35 jaar actief in de Groningse muziek scene. In de jaren tachtig speelde hij in bands als 12 Inch from Heaven en The Happy Few?. Na een stilte richtte hij zo’n tien jaar geleden de band ‘The sign of Leo’ op. Tijdens de Corona crisis verlieten toetsenist Erwin Zwarts en drummer Robert van Dijken de band. Bassist Elske Bos en Martin bleven over, zij wilden vanaf augustus vorig jaar de band weer ‘’on the road’’ krijgen. Maar daar kwam in september door het overlijden van Elske Bos een abrupt einde aan. Martin besloot het album uit te brengen en op te dragen aan Elske. ‘Blow Up’ heeft een jaren ‘80 sfeer. Tijdens een instrumentaal stuk is er lekker gitaarspel, dit is trouwens prima in balans met de toetsinstrumenten. De flow van het begin keert terug, en dat blijft zo tot en met het plotselinge eind. ‘Try To Get My Head Around The World’ sluit qua stijl mooi aan bij openingsnummer. Dit tweede nummer heeft een leuke opbouw naar het einde. Zang en muziek zijn soms aangenaam langzaam in ‘Where Mermaids Sing’. Het contrast tussen hoge en lage tonen is goed. Het vleugje rock dat aan het langzame ritme is toegevoegd had wat meer pit mogen hebben. In ‘The Global Fight’ hoor je lekker veel bas, dit wordt prima aangevuld met gitaar, en toesten. Het geheel is goed verdeeld over de koptelefoon. Het fluitspel zorgt voor een zomers tintje. Het lijkt of er gebruik is gemaakt van een drum computer. Het geluid is goed, maar veel elementen in de nummers zijn bijna hetzelfde. Bovendien is er weinig dynamiek, op zich past dat wel bij de melancholische stijl van de nummers. ‘Look At What You’ve Done’ gaat over de gevolgen van klimaatverandering. Hier mis ik wat emotie van bijvoorbeeld frustratie. Het verwijt dat in de tekst zit komt wat minder tot uiting in de vriendelijke klank van Martins stem. Het warme geluid van strijkinstrumenten geeft ‘Cradle Of Thought’ een mooie, sombere start. Als er intense orgelklanken bijkomen, blijft de zang gelijk. In de zang zit weinig variatie qua en tempo en volume. Ook is er geen tot weinig nadruk gelegd op bepaalde woorden. Hierdoor mis je net wat intensiteit, waardoor sommige nummers minder goed tot leven komen. Maar zang en muziek zijn over het algemeen wel in balans. Elske bespeelde de bas en deed de achtergrondzang in ‘The Days We Have’. De zang is op een leuke manier gestapeld. Dit nummer dooft vrij plotseling uit, dit is vast een bewuste keuze. De backing vocals die je hoort in ‘Walk Into The Fire’ zijn van Margriet. De bas is weer lekker aanwezig. Ook dit nummer heeft een vrij onverwacht einde. Heel even lijkt ‘Waiting For The Comets’ up-tempo te worden. Maar de flow is min of meer hetzelfde als de voorgaande nummers. Na een wending heeft het orgelspel korte tijd een ‘70s sound. Daarna gaat het nummer verder in ongeveer dezelfde sfeer. En dat geldt ook voor de laatste twee nummers. In de persinfo staat dat ‘The sign of Leo’ hun inspiratie haalt uit de jaren zestig t/m tachtig. En van bands zoals The Beatles, Talk Talk, Todd Rundgren en vele andere. Hierdoor verwachtte ik meer complexiteit en verschillen in zang en muziek. De nummer zijn toegankelijk, maar missen soms een climax en/of verrassingen. Martin laat niet heel veel variatie in zijn zang horen, maar hij heeft wel een prettige stem. Respect voor hem dat hij, ondanks het verlies van Elske, ‘Blow Up’ heeft afgemaakt. Het is een melancholisch album geworden. (72/100) (Eigen Beheer)

Tracklist:

1. Blow Up

2. Try To Get My Head Around The World

3. Where Mermaids Sing

4. The Global Fight

5. Look At What You’ve Done

6. Cradle Of Thought

7. The Days We Have

8. Walk Into The Fire

9. Waiting For The Comets

10. Stranger Within

11. Walking On Water

Line up:

Martin Erich – zang en alle instrumenten

Elske Bos – bas en achtergrondzang (The Days We Have)

Margriet – achtergrondzang (Walk Into The Fire)