Residuos Mentales – A Temporary State of Bliss

Esther Kessel-Tamerus | 29 November 2023 | CD | No Comments

Residuos Mentales (Griekenland) bestaat uit Stratos Morianos (keyboards) en Alexandros Mantas (gitaren, bas en fluit). Dit instrumentale studio project werd ruim tien jaar geleden opgericht. In 2018 lanceerden ze ‘Introspection’. Nu is ‘A Temporary State of Bliss’ uit. Dit prog rock album heeft cross -overs naar onder andere metal en funk.

Het eerste stuk van ‘The Stuff of Dreams’ bevat een mix van sferische en elektronische klanken. Hoewel de muziek niet heel langzaam is, wordt de sfeer mysterieus. De combinatie van details en de vloeiende wendingen zijn boeiend. Zowel de variatie als de melange van de verschillende instrumenten, en de hoge versus lage tonen zijn bijzonder. Zo hoor je bijvoorbeeld fluitspel, de klanken van strijkinstrumenten en hoge keyboard tonen. Afgewisseld en/of aangevuld met (bas)gitaar. Met vlagen zijn er best veel laagjes in de muziek. Op andere momenten is er maar een vleugje muziek. Melodieuze delen worden afgewisseld met strakker gespeelde stukken. Er zijn talloze veranderingen en details, onder andere met pianospel, en percussie. De onverwachte, maar gave wending naar metal elementen vloeit over naar een experimenteel, rustig deel. Er zijn “stemmen” ingezet als instrument. De metal wordt gecombineerd met licht klassieke elementen. Hierna volgen nog een aantal veranderingen. Deze zeer goed opgebouwde openingstrack eindigt in een (ietwat saaie) fade out.

‘The Missing Part’ start onder andere met pianoklanken en meeslepend gitaarspel. De klank van koperblazers vormt een mooie melange met de overige instrumenten. Hoewel de muziek vrij rustig is, zijn er (bijna ongemerkt) soms vrij veel laagjes, details en veranderingen. Enkele van deze veranderingen duren maar even, waardoor er best veel op je af komt. Maar de twists en turns verlopen goed, bovendien is het geheel prima verdeeld over de headset. Ook in ‘A Series of Self-Correcting Errors’ zijn er bijzondere toevoegingen en veranderingen. Deze transities zijn er niet alleen in tempo of volume, maar ook in sfeer en stijl. Je hoort onder andere rockend gitaarspel, old school progressief orgelspel en sprankelende pianoklanken. Daarnaast neigt de sfeer soms naar mysterieus, een andere keer zijn er metal invloeden, of licht klassieke elementen. Ondanks deze potpourri aan stijlen blijft het geheel in balans. Het einde is plotseling, maar mooi.

Het geluid van een speeldoosje vermengt zich in ‘Impending Catastrophe’ met ingetogen muziek. Er lijkt steeds een “laagje” muziek bij te komen, maar de compositie blijft nog even rustig. Ook nu zijn er weer bijzondere wendingen en mixen van instrumenten en stijlen, zoals funk en metal. Tijdens de toegankelijke, pakkende ritmes tap ik vanzelf mee met mijn voet. Als het tempo weer daalt, verandert de sfeer. Er zijn enkele rusten in verwerkt, bijna iedere keer is het verrassend hoe de track verder gaat. Een enkele wending is misschien iets voorspelbaar, maar ook die zijn goed uitgevoerd. Door de manier van opbouw is het duidelijk dat niet alleen deze track eindigt, maar ook de cd. De laatste noot had iets langer aan mogen houden, maar dat is een detail.

Net als op hun vorige album, gebeurt er behoorlijk veel. Maar nu is het beter gestructureerd. Sommige veranderingen vloeien in elkaar over, andere zijn plotseling. Er zijn transities die maar enkele seconden duren. Diverse stijlen en/of sferen volgen elkaar op, op andere momenten vormen ze een bijzondere melange. ‘Residuos Mentales’ heeft met ‘A Temporary State of Bliss’ progressie gemaakt. Het is bijna december, een prima gelegenheid om dit gave album op je verlanglijstje te zetten. (85/100) (OOB Records)