Dimmu Borgir – Inspiratio Profanus

Heel eerlijk, toen ik ontdekte dat dit album er aan zat te komen, was ik in de veronderstelling dat het een album zou zijn met (ook) nieuwe covers, waar de heren door de jaren heen hun inspiratie vandaan haalden. Dat laatste is waar, het eerste niet. (Maar, misschien heb ik ergens een update gemist, dat kan natuurlijk ook).

Ja, het zijn dan wel inderdaad covers, waar zij dus zeer zeker door geïnspireerd zijn, echter is dit album een verzameling van de covers die de band door de jaren heen gemaakt heeft, ge-remastered zijn, en zijn samengevoegd op dit album. Stiekem heeft dat feit mij dat wel een beetje teleurgesteld.

Het is namelijk al weer een tijdje geleden dat Dimmu Borgir hun laatste studioplaat “Eonian”hebben uitgebracht en het wordt misschien wel weer eens tijd voor wat nieuws. En daar hoopte ik ook op. Wat ik persoonlijk dan wel weer leuk vind, is dat je door de nummers heen, een soort evolutie kan waarnemen in hun stijl en klank.

Het album bevat onder andere covers van Bathory’s ‘Satan, my master’, Venom’s ‘Black Metal’ en Twisted Sisters’ ‘Burn in Hell’. De cover van G.G.F.H.’s ‘Dead men don’t Rape’, waar Dimmu een geheel eigen sound aan geeft, springt er qua stijl toch uit, omdat het de industrial invloeden behoud die je niet zo gauw van de band verwacht. En Deep Purple’s ‘Perfect Strangers’ is de andere cover die er tussenuit springt. Het Hammond orgel, evenals specifieke details hoor je terug komen in het nummer. Qua zang, daar moest ik even aan wennen. Desondanks is dit wel mijn favoriet van dit album. Van Celtic Frost’s ‘Nocturnal Fear’ staan er zelfs twee iets verschillende opnames op, namelijk ook de ‘Celtically Processed’ versie. Los van de opnames zelf, zit het verschil hem dan vooral in de stem, en (maar dan moet je ze echt naast elkaar leggen) is die laatste ook iets langzamer. 

Dus, helaas nog geen nieuw werk, maar een compilatie van wat al eerder uitgebracht is. Toch heb ik begrepen dat de band wel aan nieuwe muziek begonnen is, wanneer dat gaat uitkomen is nog de vraag. ‘Inspiratio Profanus’ zou je kunnen zien als een tussendoortje voor degenen die wachten op het nieuwe studio album, of voor de die-hard Dimmu fans een interessante must-have. Het wordt zowel op CD als LP uitgebracht. (75/100)

Dimmu Borgir

Shagrath Stian Tomt Thoresen – Vocalen

Silenoz Sven Atle Kopperud – Gitaar

Galder Thomas Rune Anderson – Lead Gitaar

Daray Dariusz Brzozowski – Drums

Gerlioz Geir Bratland – Keyboard