Dynamo mag terugkijken op een geslaagd Prognosis Presents

 De Dynamo is op deze zondag 10 maart gastheer van een 7-tal bands. Alles zit mee vandaag, het weer is goed en de publieke belangstelling is groot. Zelfs het geluid, wat overigens bij het soort muziek wat er vandaag gespeeld wordt zeer belangrijk is , is voor Dynamo-begrippen meer dan voldoende. Enige puntje van kritiek is dat de drums wat minder en de gitaren wat meer in de mix hadden gemogen, maar de instrumenten en zang waren gelukkig goed te onderscheiden en geen brij van geluid wat funest is voor de vandaag gespeelde muziek.

De Spaanse band LAMPR3A mag vandaag openen en doet dit meer dan goed. LAMPR3A speelt instrumentale progressieve metal met ook behoorlijk wat fusion-invloeden. De band laat in de band-biografie weten bewust geen gebruik te willem maken van een zanger(es) maar dat ze met hun instrumenten het gevoel aan de luisteraar willen overbrengen. Naar mijn bescheiden mening slagen de Spanjaarden hier volledig in. De instrumentale nummers vervelen geen moment en het Spaanse trio mag dan ook terugkijken op een geslaagd optreden.

Hierna is het de beurt aan het Amerikaanse Stellar Circuits. Stellar Circuits doet me denken aan een hardere versie van Linkin Park mede door de zang van de overigens zeer goede frontman Ben Beddick, die alhoewel de muziek van Stellar Circuits er zich niet echt toe leent hoogstpersoonlijk zorgt voor een moshpit door de zaal in te lopen en het publiek dusdanig opjut totdat de eerste moshpit van de dag een feit is. Nadat dit doel bereikt is klimt hij het podium weer op als een zichtbaar tevreden man. Ondanks het enthousiasme en het goede spel van de band vind ik dat Stellar Circuits enigszins misplaatst is bij de rest van de bands die vandaag het podium met hen delen.

De Nederlandse eer wordt vandaag hoog gehouden door Cryptosis. Cryptosis stelt nooit teleur en ook vandaag staat dit drietal garant voor een lekkere pot death metal. Zonder de andere twee bandleden tekort te doen moet ik drummer Marco Prij toch even apart vermelden. Met zijn retestrakke drumspel is hij toch wel de troefkaart van Cryptosis.

Het uit Frankrijk afkomstige HYPNO5E is de vierde band van vandaag en veruit de slechtste. HYPNO5E doet een poging om landgenoten Gojira na te doen maar slaagt daar bij lange na niet in. Vooral drummer Pierre Rettien lijdt aan zelfoverschatting en verpest alle nummers door alles dicht te slaan met drumfills en breaks die werkelijk nergens op slaan. Ook mag HYPNO5E wat meer tijd gaan besteden aan het schrijven van goede nummers in plaats van het aan elkaar plakken van ambitieuze muzikale ideeën. Desondanks krijgt HYPNO5E toch een behoorlijke respons van het publiek zodat de Fransozen na hun matige optreden toch tevreden het podium af kunnen lopen.

Persefone is één van de betere bands deze dag. De uit Andorra afkomstige band speelt hun snoeiharde progressieve death metal met veel passie en enthousiasme. Pluspunt is dat Persefone beschikt over een toetsenist in de persoon van Miguel Espinosa die met zijn spel echt wat toevoegt aan de muziek van Persefone. Ook Paul Masvidal komt Persefone nog assisteren met een kort gezongen stukje. Een zeer geslaagd optreden. Persefone mag wat mij betreft gauw naar ons land terugkeren met een eigen tour.

Ook het Duitse Obscura levert een puik optreden af. Obscura speelt evenals Persefone ook technische death metal maar ze zijn totaal niet met elkaar te vergelijken. De nummers van Obscura zijn wat ‘lomper’ en ligt de nadruk vooral op de virtuositeit van de gitaristen, terwijl Persefone het meer moet hebben van de wisselwerking toetsen/gitaar en de in vergelijking met Obscura  wat complexere nummers.

Afsluiter is de legendarische band Cynic. Cynic wordt in 1987 opgericht door zanger/gitarist Paul Masvidal. In 1993 komt het debuut ‘Focus’ uit wat heden ten dage nog steeds geldt als één van de belangrijkste albums in het genre progressieve death metal. Ook het optreden op Dynamo Open Air in 1994 mag niet onvermeld blijven. Wat mij vandaag opvalt is dat Cynic gebruik maakt van een achtergrond-grunter. Weer eens wat anders dan een achtergrondzanger(es). De brute zangpartijen worden gedaan door een persoon die redelijk verstopt aan de zijkant van het podium zijn ding mag doen. Cynic speelt onder leiding van Paul Masvidal een korte set waarbij vooral de eerste drie nummers afkomstig van het debuutalbum ‘Focus’ enthousiast ontvangen worden.

Ik vraag me af of het verstandig is om je show meteen te beginnen met je beste nummer ‘Veil Of Maya’ maar ik neem aan dat Paul Masvidal daar wel een goede reden voor heeft. De complexe muziek wordt goed gespeeld al is drummer Matt Lynch toch wel een klasse minder dan de in 2020 gestorven Sean Reinert. Het optreden eindigt nogal abrupt. Of dit nu de bedoeling is durf ik niet met zekerheid te zeggen. Feit is wel dat Paul Masvidal zich zichtbaar stoort aan een groepje dronken Belgen die constant om verzoeknummers aan het schreeuwen zijn. Of dit nu de reden van het abrupte einde van het optreden is zal een raadsel blijven. Na ‘Evolutionary Sleeper’ houdt Cynic het in ieder geval voor gezien en komen ze ook niet meer terug voor een toegift. Al met al is het een geslaagde dag geweest dat een mooiere afsluiting had verdiend. Nu ging het toch een beetje als een nachtkaars uit.