Sebastian Bach – The Child Within the Man

Onze boomlange vriend is nog altijd onlosmakelijk verbonden aan zijn succesband Skid Row. En dat terwijl hij al in 1996 (28 jaar geleden!), na drie albums, uit de band werd gezet. Niet dat Skid Row nou zo waanzinnig goed was (enkele dikke hits deden wonderen), maar het geeft meer aan dat Bach sindsdien eigenlijk maar weinig opmerkelijks gedaan heeft. Zijn drie voorgaande soloplaten hebben weinig potten gebroken. En live teerde hij toch vooral op zijn Skid Row-verleden. Maar zie hier, zijn nieuwste creatie ‘The Child Within the Man’ mag er best wezen. Al moet je je niet teveel laten afleiden door de knullig getekende hoes met een slecht lijkende (kinder?)versie van Bach.  

Alter Bridge’s huisproducer Michael ‘Elvis’ Baskette zat achter en aan de knoppen en is dus weer verantwoordelijk voor het te dichtgeplamuurde, heavy geluid. Hij zal ook verantwoordelijk zijn voor de inbreng van Myles Kennedy, die twee nummers (mee)schreef: de midtempo AC/DC-stamper met zijn lekkere refrein ‘What Do I Got to Lose?’ en de jaren tachtig powerballad ‘To Live Again’. Die laatste is mooi gezongen, maar het inhaakrefrein hebben we al vele malen eerder gehoord. Al biedt het  zwijmelnummer wel de broodnodige afwisseling tussen al het resterende van-dik-hout-zaagt-men-planken materiaal. Net als de mooi opgebouwde semi-ballad (Hold on) To The Dream, al gaat die dan weer net te snel over in een zwaardere versnelling.

De rest van de plaat is dus heavy, met een nog altijd prima zingende en schreeuwende Bach. Opener en semi-titelsong ‘Everybody Bleeds’ knalt lekker uit de startblokken met zijn snelle riffs; het lijkt wel of Slash meespeelt. Gitaarvrienden zijn voor andere nummers wel degelijk ingevlogen door Bach. Op het navolgende ‘Freedom’ beroert John 5 de snaren en het heeft meteen wat Mötley Crüe raakvlakken. De mooie bluesdame Oriathi verrast met een prachtige solo in het stevige en aanstekelijke ‘Future Of Youth’. En tot slot tilt Steve Stevens (Billy Idol) het matige ‘F.U.’ naar een hoger plan met een indrukwekkende solospot halverwege.

Dan de resterende songs. ‘Hard Darkness’ is okee en heeft wat industrial invloeden. Het wat lichtere ‘Vendetta’ is behept met een melodieus refrein. Het weer erg zware ‘Crucify Me’ valt op door een wat zeurderig refrein en ‘About To Break’ heeft gelukkig wat ademruimte, al ben ik niet wild van de effecten op Bach’s stem.  

Al met al een stevig album waarop de prima (gast)muzikanten echt uitblinken, maar die nou ook weer niet heel veel songs met eeuwigheidswaarde bevat helaas. Daarvoor klinkt het allemaal wat eenvormig. Tevens heeft de te zwaar aangezette sound een wat vermoeiend luistereffect, maar dat euvel hebben meer van Baskette’s producties helaas. Bach kan weer op tournee, maar voor echt nieuw succes raad ik hem aan de strijdbijl met zijn Skid Row-makkers eindelijk eens te begraven. Beter voor alle partijen, inclusief de fans. Nu kan het nog! (75/100 – Reigning Phoenix Music)

LINE-UP

Sebastian Bach – zang
John 5, Steve Stevens, Orianthi – guest guitars
Devin Bronson – guitars
Todd Kerns – bass
Jeremy Colson – drums

TRACKLIST

1. Everybody Bleeds
2. Freedom
3. (Hold On) To The Dream
4. What Do I Got To Lose?
5. Hard Darkness
6. Future Of Youth
7. Vendetta
8. F.U.
9. Crucify Me
10. About To Break
11. To Live Again