My Arrival – Lost 3mbers
My Arrival is een Nederlandse band die zich liet beïnvloeden door Artpop and Post-Rock. Daar waar hun vorige album ‘Satur9 & Indigo’ (2020) eindigde, gaat ‘Lost 3mbers’ gaat verder. De hoofdpersoon woont nu op de planeet Kepler 186F, waar hij onderzoek doet naar de leefbaarheid van deze planeet. Tegelijkertijd wil hij de Aarde redden, maar hij beseft dat dit niet zomaar kan. Hij stuurt berichten naar de Aarde, maar hij krijgt geen enkele reactie. Dat frustreert en beangstigt hem. Er is ook goed nieuws: de uitkomsten van zijn onderzoek naar de levensvatbaarheid op Kepler 186-F zijn positief. De mens kan hier een nieuw thuis van maken.
Tijdens de rustige start van ‘A Mind Caves’ is er een soort kalme hartslag op de achtergrond. Je hoort de hoofdpersoon praten, dit wordt gevolgd door het geluid van een ruimte vaartuig dat langzaam stopt.
‘Alone’ heeft een aangename rock flow. Richard de Geest heeft een duidelijke uitspraak, hij “vertelt” de gedachten van de hoofdpersoon. Het contrast en de melange tussen de hoge en lage tonen is goed. Multi- instrumentalist Fred Boks drumt zacht en gedetailleerd, dit past bij de melancholieke sfeer. De laatste zinnen zijn breekbaar gezongen, de muziek is nog zachter. Het mysterieuze intro en de gezongen woorden nemen je in ‘Sleep of no Dreaming’ langzaam mee in het verhaal. Zelfs als je wat minder belangstelling hebt voor het verhaal, kun je genieten van muziek en zang. In de vocale uithalen hoor je emotie.
Ondanks dat tempo en volume op een gegeven toenemen, blijft ook ‘Rock’ vrij kalm qua zong en muziek. Op de momenten dat Richard wat luider zingt, krijgt zijn stem een mooi ruw randje. De relaxte sfeer blijft bestaan in ‘Starfall’ bestaan. Soms is de zang subtiel gestapeld. De melange van de rustige muziek is erg goed, en blijft in balans met de zang. Mede door het mooie gitaarspel van Ben van Gastel, neemt het volume in de muziek toe. De zang gaat daar voor een groot deel in mee.
De half pratende, half zingende woorden in ‘So Close’ geven het gevoel dat de hoofdpersoon diep in gedachten verzonken is. Klanken van akoestisch gitaarspel vloeien mooi samen met de aangename flow van de muziek. Langzaam wordt het elektrische gitaarspel wat luider. De tekst van ‘Lost 3mbers’ lijkt wat somberder dan de muziek. De woordeloze zang past bij de muziek. Hoewel je emotie hoort in Richards stem, had de zin
“But I can’t take it anymore” iets overtuigender gekund.
‘Castaway’ heeft een pakkend ritme, de melodie is iets op de achtergrond.
Na het bijzonder intro van ‘Your Voice’ smelten de subtiele “orkestrale elementen” samen met de muziek. Dit is een duet met Cindy van der Meer, de stemmen samen vormen een prima blend. Dat geldt ook voor de woordeloze zang. De gesampelde geluiden geven het intro van ‘At the Aphelion of Faith’ net iets extra’s. De gesproken woorden lijken een open einde te zijn. Na een instrumentaal stuk dooft dit laatste nummer langzaam uit. Zou er over een aantal jaar een derde deel uitkomen?
Her en der had het verschil in volume tussen de klein gespeelde/gezongen delen en de rock wat groter gemogen. Ook de angst en de boosheid hadden iets duidelijk naar voren mogen komen. Dan was het verhaal meer tot leven gekomen. Bijna ongemerkt zijn er soms best veel laagjes en details in de muziek. Er is duidelijk nagedacht over de balans tussen de instrumenten onderling. ‘Lost 3mbers’ is absoluut een goede opvolger van ‘Satur9 & Indigo’. (81/100) (MEY Productions)
Tracklist:
01. A Mind Caves 2:04
02. Alone4:40
03. Sleep of No Dreaming4:29
04. Rock5:49
05. Starfall4:58
06. So Close6:01
07. Lost 3mbers7:08
08. Castaway3:22
09. Your Voice4:19
- At the Aphelion of Faith 3:29
Line up:
Ben van Gastel- Guitars
Fred Boks- Bass/ Keyboards/ Drums
Richard de Geest -Vocals
