Sloper laat Bibelot maar net heel!
Exact drie maanden nadat ik Sloper overtuigend 013 zag veroveren, was ik getuige van een poging het wat stuggere Dordtse publiek voor zich te winnen. Dat dat lukte, was geen verrassing, daar ik vorige keer al weggeblazen was door het aanstekelijk enthousiasme van de band. Maar alvorens we daarvan mochten genieten, was het de beurt aan voorprogramma JEN.
Voor mij, en ik denk voor de hele zaal, een onbekende act. JEN bleek het alter ego van de 23-jarige opkomende pop-rocksensatie Jente Neels, uit België. Volgens de Bibelot-site “brengt JEN een rauwe mix van ruige popliedjes met aanstekelijke hooks die de vloerplanken doen trillen”. Nou, dat bleek in de praktijk best te kloppen. Ze had slechts haar halve band bij zich (en de andere helft op tape), maar het klonk lekker energiek en ze had een ontwapende en zelfverzekerde podiumpresentatie. En een dijk van een stem, niet onbelangrijk voor een zangeres. Kortom, JEN hield de aandacht vast en maakte vast wat toekomstige fans. Die komt er wel.
Een half uur later betrad Sloper het rookloze en daardoor wat kale podium (wat een verschil met de op volle toeren draaiende mistmachine bij JEN). Het project van de superdrummers-der-lage-landen, Mario Goossens (Triggerfinger) en Cesar Zuiderwijk (Golden Earring), is bezig met een promotour voor nieuwe werkstuk ‘Changing Colors’. Het vertrek van de Engelse zanger/gitarist/bassist Pete Shoulder is vakkundig opvangen door nieuwe gezichten zanger/gitarist Jan Bas en bassist Bas Soetens. Beide Bas-sen bleken een aanzienlijke verbetering voor zowel het bandgeluid (veel voller) als het totaalplaatje. De interactie onderling dan wel met het publiek is flink verbeterd. De wat afstandelijke Shoulder was na één nummer vergeten door de sympathieke Jan, die zowel over een prima stel stembanden als dito dance-moves bleek te beschikken. En Soetens pakte het hele optreden een grote rol met zijn vloeiende funky baswerk. Het mooie geluid deed de rest.
De relaxte en coole Vlaams-Italiaanse gitarist Fabio Canini ging weer als een beest tekeer en soleerde er lekker op los. Maar de non-stop wisselwerking tussen Mario en Cesar blijft toch de belangrijkste trekker van een avondje Sloper. Cesar bleek een griepje te hebben, maar alle respect hoe die krasse knar er dan toch nog zoveel enthousiasme tegenaan gooit. Je ziet hem genieten, ook voor een niet uitverkochte (schande!) kleine zaal. En dat slaat altijd over op het publiek. De drumbattle leverde geen winnaar op, maar hield met veel humor de zaal zowaar bij de les (vroeger was een drumsolo toch hét bierhaalmoment tenslotte).
Sloper is typisch een band die ik live nog een stuk hoger aansla in vergelijking met hun studio werk. De liedjes worden live jammend uitgebouwd en klinken gewoon twee keer lekkerder. Daarvoor ga je naar een optreden mensen, voor die toegevoegde waarde! Van de wat stevigere en hoekigere songs van debuut ‘Pulverise’, bevielen het Triggerfinger-achtige ‘Mindmelter’, de über-catchy lekker lang uitgesponnen publiekslieveling ‘Struck By Lightning’ en het afwisselende ‘Pulverise’ me het best.
Maar de songs van nieuweling ‘Changing Colors’ verrasten nog het meest. Ze zijn wat dansbaarder, maar ook veel aanstekelijker. Nummers als de op de basriff drijvende ‘Tightrope Dancer’, het bezwerende ‘Undertow’ met zijn heerlijke refrein of de titelsong die als een oorwurm het concert afsloot; het zijn welkome toevoegingen aan de setlist. Net als de vreemde eenden: een smakelijk ver-Sloper-de versie van Earrings ‘Twilight Zone’, met een ontketende Fabio, en George Michael’s ‘I Want Your Sex’ dat Jan in opzwepend duet met JEN song. Fijn voor de afwisseling én voor het deel van het publiek dat minder bekend is met Sloper’s oeuvre.
Anyway, het was wederom een zeer aangenaam én muzikaal hoogstaand avondje livemuziek. Het regelmatig meeklappende en -zingende publiek genoot; dit moet een volgende keer toch minstens de grotere zaal in het mooie Bibelot halen. Of de zomerse festivalweiden. Denk ik dan. Want Sloper biedt zoveel meer dan alleen steengoeie rock. Heerlijk begin van het weekend dus. En beterschap aan Cesar, wat een held! Voor de muziekliefhebbers: pik ze nog even mee de komende weken, deels toerend in België.
