Paaspop zaterdag; regen, modder, zon en zware gitaren

De tweede dag Paaspop begint behoorlijk zonnig. Tijd voor een rondje langs de velden. Want naast muziek zijn er talloze sideshows en activiteiten op het terrein zodat zelfs de meest verwende festivalganger zich geen moment hoeft te vervelen. Kroegen zijn er in alle soorten en maten, variërend van een Bachelor Party café tot een Oostenrijkse Bierstube en alles daartussenin. Je kunt lasergamen of midget golfen. Er is een escape room en zelfs een complete skateboard ramp.

Nieuw dit jaar is de rollerdisco in een omgebouwde botsautobaan waar de Paaspopbezoekers met wisselend succes hun rolschaatsmoves kunnen tonen. Toch blijft de muziek de basis van Paaspop. En daar valt op zaterdag voldoende van te genieten. Het Rockmuzine team start de dag met een lekker potje punkpop van eigen bodem.

The Overslept in de Jack Daniels

Vier skate vrienden die een voorliefde voor catchy pop-punk delen. Zo simpel kan het zijn. In 2014 besluiten Sem, Tommy, Daniël en Délano hun krachten te bundelen met het voornemen old school pop punk nieuw leven in te blazen door het genre te combineren met elementen uit de 80’s en hedendaagse rockmuziek. The Overslept was geboren. De naam is afkomstig uit “Back to the Future”.

De Jack Daniels is druk met een jong publiek, de spanning is voelbaar wanneer de pauzemuziek stopt. Het publiek wordt niet teleurgesteld. The Overslept speelt een strakke set vol stevige powerpop. De liedjes zijn puntig, catchy en energiek. Het publiek vindt het prachtig, er wordt gesprongen en gedanst, maar vooral hartstochtelijk meegezongen. Het hoogtepunt van de show is ‘Where We Want To’ waarin de band het beste van Kensington en the Offspring combineert.

Jett Rebel in de Phoenix

Volgens eigen zeggen is hij anno nu zo nuchter als een pasgeboren baby en enthousiaster dan ooit. Deze rocking Rebel is een van de meest kleurrijke personen in de Nederlandse muziekwereld. Sinds de release van zijn eerste EP in 2014 is het ongelooflijk hard gegaan met de carrière van dit muzikale wonderkind. Zo bracht hij tussen 2016 en 2017 maar liefst drie albums uit, kreeg hij zijn eigen museum in Groningen en gaf hij zijn grootste show tot nu toe in Ahoy.

De goede observator had hem al gespot, Jelte Tuinstra getooid met een wit masker deed voor de show zijn eigen gitaar soundcheck. Het toont het eigenzinnige karakter van de artiest Jett Rebel. Hij laat zich begeleiden door een fantastische band, maar er is er maar één die de baas is op het podium en dat is Jett Rebel zelf. De show wordt afgetrapt met een stevige funkrocker waarin Jett Rebel laat horen waarom hij wel de Nederlandse Prince genoemd wordt. Zijn gitaarsolo zou Prince jaloers maken. De energie spat van het podium af. Dat slaat over op het publiek, zodat de Phoenix kolkt.

Dawn Brothers in de Jack Daniels

Dawn Brothers is een jonge band uit Rotterdam. De band is in 2015 opgericht door 4 broeders in de rock ’n roll: Bas van Holt, Levi Vis, Rowan de Vos en Rafael Schwiddessen. In 2016 werd de band opgepikt door Pablo van der Poel van DeWolff, die over de Dawn Brothers zei: “Dat is de band waar ik in zou willen zitten als ik DeWolff niet had.” Het debuutalbum van Dawn Brothers werd opgenomen in de Utrechtse Electrosaurus studio van DeWolff.

De Dawn Brothers doen niet aan poespas. Ze komen op en gaan gewoon spelen. Je hoort soulvolle southern rock, in de traditie van the Band, Creedence Clearwater Revival en the Allman Brothers. Maar je hoort vooral de Dawn Brothers. Of zoals de band het zelf uitdrukt: “We play the old souls from the phuture.” De Dawn Brothers spelen met passie en intensiteit. Met name de loepzuivere, vaak meerstemmige vocalen maken de muziek van de Dawn Brothers bijzonder. Het hoogtepunt van de geweldige show is ‘Silver Spoon’ waarin het orgel en de gitaar samen een killer riff spelen. Het verstilde einde is prachtig. Het publiek geniet en slaat enthousiast aan het dansen.

Millionaire in de Jack Daniels

Tim Vanhamel mag met recht een muzikaal wonderkind heten. Op zijn 13^e speelde hij gitaar in zijn eerste band, op zijn 17^e werd hij de gitarist van het lokaal wereldberoemde Evil Invaders. Toen die band uit elkaar viel stond Tom Barman van dEUS aan de deur om Tim in te lijven. Een jaar later, in 2000, begint hij zijn eigen band, Millionaire. Het vervolg leest als een jongensboek. Muse, Queens of the Stone age en Foo Fighters staan te dringen om het jonge, onervaren Millionaire onder hun vleugels te nemen. Vanhamel word lid van de supergroep Eagles of Death Metal. Toch kent al dit succes een keerzijde:  Vanhamel’s relatie overleeft het eindeloze leven onderweg niet. Vanhamel gooit het over een andere boeg en Millionaire verdwijnt uit het zicht. Toch kruipt het bloed waar het niet gaan kan en in 2017 is Millionaire terug met een nieuw album.

Millionaire opent met de oorverdovende beats en atmosferische riffs van ‘Little Boy Blue’ wat de opmaat van een intense en opwindende show blijkt te worden. Duistere new wave en electronica worden gecombineerd met woeste gitaarerupties en de tomeloze energie van Tim Vanhamel. Het is dansbaar, beenhard en vervreemdend, maar o zo lekker. De nummers van Millionaire beginnen vaak klein en open om je langzaam dieper de waanzin in te zuigen. Het publiek in de stampvolle Jack Daniels kan niet anders dan zich onderdompelen in de onweerstaanbare energie die werkelijk van het podium afspat.

Kadavar in de Jack Daniels

Kadavar tapt uit een heel ander vaatje. De band grijpt terug op de hoogtijdagen van de rock ’n roll. Kadavar’s retro rock is geïnspireerd door grote namen als Led Zeppelin en Black Sabbath. De band geeft er haar eigen draai aan door toevoeging van scheuten psychedelica en stoner aan hun moddervette sound toe te voegen.

Als Kadavar optreedt is het hele plaatje compleet: Baarden, lange wapperende haren, strakke jeans en leren vesten.  Het recept lijkt zo simpel: Donderende drums, groovende bas en killer riffs, maar iedere klap is raak en iedere riff slaat in als een granaat. De hele Jack Daniels schreeuwt uit volle borst mee wanneer zanger Christoph “Lupus” Lindemann “Die, baby, die” zingt. Hoogtepunt van de show is het opzwepende ‘Creature of the Demon’ waarop vooral de vrouwen in het publiek massaal aan het dansen slaan. Na de opwindende riffs daalt het tempo om in een bloedmooi slepende jam te eindigen. De muziek van Kadavar is niet origineel, noch vernieuwend, maar het is zo goed gedaan en zo lekker dat er niemand naar maalt. De vuisten gaan de lucht in en de hoofden schudden. Kadavar verovert de Jack Daniels.

Orange Goblin in de Jack Daniels

De bio van Orange Goblin op Facebook begint met: “Heavy Metal is not just about music: it’s a way of life, a motivating mind-set, a positive force and an inspirational belief system.” Een bijna filosofische verklaring voor de natuurkracht die Orange Goblin is. Maar vergeet dit alles wanneer je naar een Orange Goblin show gaat. De band staat garant voor een compromisloze, all-out rock ’n roll show waar de groten der aarde als Lemmy en Ozzy trots op zijn. Geen cliché wordt geschuwd maar het is o zo lekker.

De band komt op onder de tonen van AC/DC’s ‘It’s a Long Way to the Top’, waarmee in feite de toon gezet is. Vanaf de eerste riff verandert de Jack Daniels in een moshpit, duivelshoorns gaan de lucht in en bier vliegt door de lucht. Kortom, een heerlijke rock ’n roll show. De zware riffs vliegen je om de oren, je trommelvliezen worden geteisterd door de donderende drums en grommende bassen. Zanger Ben Ward stookt het vuurtje nog wat op door het publiek voortdurend op te hitsen. Tussen de bedrijven door speelt de band een tweetal nummers van het binnenkort verschijnende album ‘The Wolf Bites Back’. Verwacht geen revolutionaire vernieuwingen, wel heerlijk groovende metal die een brede grijns op je gezicht tovert.

Death Alley in de Jack Daniels

Death Alley werd in 2013 opgericht en was hard op weg het antwoord op het afscheid van Peter Pan Speedrock te worden toen begin 2017 onenigheid roet in het eten dreigde te gooien. Bassist Dennis werd de band uit gezet en shows moesten worden afgezegd. Maar de band is terug. Death Alley 2.0 is gisteren bezegeld met een gloednieuw album ‘Superbia’. Vandaag staat Death Alley klaar om de Jack Daniels af te sluiten.

De show opent met ‘Shake the Coil’ een psychedelische rocker van het nieuwe album. Er zijn accenten verschoven, het geluid is wat opener, minder duister dan op ‘Black Magick Boogieland’. Gebleven is echter de onweerstaanbare groove en de psychedelische gitaarriffs van gitaarbaas Oeds Beijdals. Death Alley speelt de Jack Daniels plat met een opwindende mix van oude en nieuwe nummers.

Tenslotte

Wanneer uw verslaggever diep in de nacht huiswaarts wil keren wordt hij geconfronteerd met die andere Paaspop traditie. Modder op het parkeerterrein. Kansloos rijdt hij zijn auto vast om daarna snel door een van boer Anton’s trouwe assistenten weer uit de blubber getrokken te worden. Hulde!

Foto’s (c) Ruth Mampuys