Paradox – Mysterium

In de thrash wordt al jaren de kreet de ‘Big Four’ gehanteerd voor de 4 grootste Amerikaanse thrashbands. Als je die kreet op Duitse thrashbands loslaat, dan zullen de meeste thrashfans de namen van Kreator, Destruction, Sodom en Tankard noemen. Opvallend dat dan Paradox nooit genoemd wordt, terwijl zij kwalitatief gezien misschien juist wel 1 van de ‘beste’ zijn, al is die kwalificatie natuurlijk altijd onderhevig aan smaak. Paradox werd enkele jaren later dan de 4 genoemde bands opgericht, wellicht de reden waarom zij die andere 4 nooit ingehaald hebben qua faam ? Oprichter Charly Steinhauer heeft met name in deze eeuw flink wat tegenslag qua gezondheid en drama in zijn familie meegemaakt, redenen voldoende waarom er naast een tijdelijke stop in het laatste decennium van de vorige eeuw in totaal ‘slechts’ 9 albums zijn uitgebracht en met ‘Mysterium’ dan het tiende album. Ook live heeft dit consequenties gehad met veel minder optredens dan die 4 genoemde bands. Persoonlijk heb ik Paradox ook maar 1x live gezien, dat was dan mijns inziens wel gelijk de beste 1-daagse Dynamo Open Air line-up, die van 1988.

Mysterium is een opvallend album als je de bio leest, want Charly Steinhauer doet qua instrumenten alles zelf op dit album alsmede ook de productie. Het album opent met ‘Kholat’, een thrashnummer met een uitstekende felle korte gitaarriff en tevens fraaie gitaarsolo, alsmede ook een enigszins mystieke sfeer. En als je het tweede nummer ‘Abyss of pain and fear’ beluistert, dan wordt duidelijk, dat we wederom met een hoogwaardig technisch en progressief thrashmetal-album te maken hebben met in elk nummer flitsend gitaarwerk zowel qua riffing als gitaarsolo en ook altijd wel een break, recht-toe-recht-aan thrashen is er bij Paradox niet bij. ‘Those who resist’ bevat mooie shreddende stukken. ‘One way ticket to die’ is een furieus thrashnummer met een korte zware break. Ook ‘The demon god’ is een furieuze thrasher. Daar tussenin onder andere het opvallende korte instrumentale nummer ‘Grief’ een eerbetoon aan mede-oprichter Axel Blaha, welke in 2023 overleed. ‘Pile of shame’ is een welkome vette midtempo beuker tussen het thrashgeweld met uiteraard wel een break, deze keer dan naar een snel deel. Het 2^e instrumentaaltje ‘Tunguska’ is overbodig. Titelnummer ‘Mysterium’ heeft uptempo coupletten om in de melodieuze refreinen terug te schakelen naar midtempo.

Charly Steinhauer heeft wederom een erg sterk Paradox-album afgeleverd, zowel qua nummers als ook muzikaal vakmanschap en productie. Dat hij alles zelf heeft gedaan pakt ronduit goed uit. (86/100) (High Roller Records)

Bandleden:

Charly Steinhauer                           –             Vocals & Guitars & Bass & Drums

Tracklist:

1. Kholat
2. Abyss Of Pain And Fear
3. Grief
4. Those Who Resist
5. One Way Ticket To Die
6. Pile Of Shame
7. Tunguska
8. Fragrance Of Violence
9. Mysterium
10. The Demon God
11. Within The Realms Of Gray (CD Bonus)