Dayseeker – Creature In The Black Night
Deze Californische band heeft in zijn bestaan een aardige muzikale verandering doorgemaakt. Waar de eerste paar platen echt in het straatje van de post hardcore passen, is de band verandert naar wat frontman Rory Rodriguez zelf omschrijft als sad rock aan nieuwe luisteraars. Een melancholische vorm van metalcore.
Dat heeft ze bepaald heen windeieren gelegd, want ze zijn als een paddenstoel omhoog geschoten in populariteit sinds het album ‘Sleeptalk’ uit 2019, met de titeltrack als meest gestreamde nummer. De harde vocalen hebben voor een groot deels plaats gemaakt voor meer clean zang, al blijven de harde vocals nog altijd onderdeel van de muziek die Dayseeker uitbrengt.
Dat is op dit nieuwe ‘Creature In The Black Night’ ook niet anders en als we de huidige statistieken zien, is ook te zien dat commercieel dit album het vast goed zal gaan doen. Eerste single en tevens albumopener ‘Pale Moonlight’ staat tijdens het schrijven van dit verslag al op bijna twintig miljoen streams en heeft de top 10 van de US main charts reeds bereikt met een negende plek. Te begrijpen want de overall feel van het nummer is er een van een gateway nummer naar het hardere werk. In lichte vorm richting het einde terug te vinden met een climax en Rodriguez die zijn scheur open zet en waar de gitaren ook een stuk zwaarder worden.
‘Creature In The Black Night’ is niet per se te omschrijven als een concept album, toch vinden we een soort van overkoepelend thema wel terug. Magere Hein en andere horror thema’s. De band gaf toe dat dit in eerste instantie niet gepland was, maar naarmate het schrijfproces vorderede ze er vol in meegingen. Met een titel als ‘Meet The Reaper’ als niet heel subtiele hint.
Verder was de band bang dat ze op een gegeven moment te commercieel zouden worden, toch geeft de band aan dat dit juist met ‘Creature In The Black Night’ niet het geval is. Hij screamt meer dan op de voorganger en de riffs zijn zwaarder. Dat is bijvoorbeeld goed te horen op nummers als ‘Shapeshift’. Waar halverwege het heerlijke catchy refrein over gaat naar een dikke drop met screams en heavy riff. Groot contrast met het rustige ‘The Living Dead’. Wat toch wel een van de mindere songs van het album is.
Mocht Dayseeker zich nog niet volledig op de kaart hebben gezet met de afgelopen twee platen, dan doen ze dat wel met deze nieuwe langspeler. Zeker ook voor de beginnende metallers onder ons is dit een vorm van metalcore om in te komen. Een perfecte balans. (83/100) (Spinefarm Records)
