Voyager – Fearless In Love

Ad Keepers | 26 July 2023 | CD | No Comments

Voor degenen die deze Australische Prog-Pop band nog steeds niet kennen na hun optreden op het Eurovisie Songfestival van dit jaar waar ze een verdienstelijke negende plaats behaalden met het nummer ‘Promise’: Voyager is opgericht in 1999. Zanger/toetsenist Danny Estrin is het enige overgebleven originele bandlid maar de band in de huidige bezetting is al bij elkaar sinds 2011. ‘Fearless In Love’ is het achtste album van deze Aussies en is evenals de vorige albums zeker de moeite waard.

Voyager zoekt het niet zoals vele collega bands in dit genre in lange nummers. De tracks op ‘Fearless In Love’ zijn compact en klokken allemaal onder de 5 minuten met uitzondering van afsluiter ‘Gren (Fearless In Love)’ dat een half minuutje langer duurt. De nummers zitten goed in elkaar maar zijn wel qua structuur geschreven volgens eenzelfde recept waardoor de voorspelbaarheid wel enigszins toeslaat. Neemt niet weg dat er genoeg gebeurt en te genieten valt op ‘Fearless In Love’.

Opener ‘The Best Intentions’ begint met een electro-beat om vervolgens om te slaan in een heel vet Prog-Rock nummer. Het nummer doet me denken aan Leprous. De single ‘Prince Of Fire’ is samen met ‘Twisted’ één van de hardere tracks van het album en bevat naast snoeihard gitaarwerk een rustig middenstuk wat mooi contrasteert met de rest van het nummer. Ook de ‘growls’ en zuivere zang van Danny Estrin doen hun werk op dit uitstekende nummer. ‘Ultraviolet’ hakt er ook behoorlijk in met een vocale bijdrage van landgenoot Sean Harmanis die zijn kost verdient bij Metalcore band Make Them Suffer.

Er kan ook gedanst worden. Op ‘Dreamer’ is de gitaar wat minder prominent aanwezig en ligt de nadruk op de synth-partijen en zang. Dit nummer zou een meer voor de hand liggende keuze zijn geweest voor een single dan het veel minder commerciële ‘Prince Of Fire’. Met dit nummer behaalde Voyager de tweede plaats bij de pre-selectie voor het Eurovisie Songfestival. ‘The Lamenting’ heeft een midtempo ritme maar is verder qua structuur hetzelfde als de rest van de nummers op ‘Fearless In Love’. ‘Submarine’ klinkt weer lekker ‘Proggy’. Op het einde van het nummer is het net of Devin Townsend gastzanger is (wat overigens niet het geval is).

Hierna krijgen we het Eurovisie Songfestival nummer ‘Promise’. ‘Twisted’ is weer een stuk harder en bevat gitaarwerk om van te smullen. De gitaarsolo op dit nummer is de beste van heel het album. Zoals ik al eerder vermeldde begint de eentonigheid ondanks de speeltijd van 45 minuten op het eind van het album wel toe te slaan. ‘Daydream’ is een prima nummer en een potentiële singlekandidaat maar we hebben het al eerder gehoord op de voorgaande nummers van ‘Fearless In Love’. Hetzelfde geldt voor ‘Listen’ dat wel een ritmisch interessant middengedeelte heeft en in mindere mate voor afsluiter ‘Gren (Fearless In Love)’.

De productie is meer dan voortreffelijk. De gitaren en bas klinken lekker bruut en de synth-partijen krijgen ook alle ruimte. Fun fact, je hebt er verder niks aan maar ik vermeld het desondanks toch even: de hoes is gemaakt door drummer Ash Doodkorte. Het is maar dat je het weet. Wie weet komt dit nutteloze feitje nog ooit van pas bij Triviant of een pub-quiz. Beste nummers zijn opener ‘The Best Intentions’, single ‘Prince Of Fire’, ‘Submarine’ en knaller ‘Twisted’. Zwakste nummer ‘The Lamenting’. Al met al levert Voyager met ‘Fearless In Love’ weer een goed album af dat fans van Prog-Pop en de mensen die het eerdere werk van Voyager al goed vonden zeker niet zal teleurstellen. (80/100) (Season Of Mist)