Michael Angelo Batio laat zijn gitaar spreken
Mijn lange weekend wordt afgetrapt met een avondje instrumentale shredmetal. De man die hier voor gaat zorgen is de Amerikaanse gitarist met Italiaanse roots Michael Angelo Batio die ook werkzaam is bij Manowar. De ritmesectie is eveneens Italiaans en bestaat uit bassist Frank Caporaletti en drummer Roberto Pirami. Deze twee mannen had ik al eerder aan het werk gezien toen ze twee jaar geleden in de Bosuil speelden met fusiongitarist Vinnie Moore.
De opkomst deze avond is zeer matig maar misschien ook niet echt een verrassing te noemen aangezien deze muziek toch een niche-publiek aanspreekt en niet iets is waar je zalen mee vol krijgt. Gelukkig zijn de kleine 100 mensen die er wel zijn erg enthousiast zodat het geen pijnlijke ervaring wordt, integendeel zelfs. Ook het geluid is prima in orde en draagt bij aan een goed optreden, al is het wel jammer dat er ook gitaarpartijen, introotjes en toetsen uit een USB-stick komen. Maar het is te begrijpen, een tweede gitarist en/of toetsenist moeten ook betaald worden en drukken natuurlijk te zwaar op de begroting.
Batio krijgt van broodheer Manowar de ruimte om solo te touren wanneer de agenda dat toelaat en hier maakt hij dankbaar gebruik van. Deze avond krijgen we op a tribute to Eddie van Halen en de Double Guitar Shred Medley na allemaal eigen werk te horen wat op al eerder verschenen soloalbums van Batio staat. Geopend wordt met ‘8 Pillars Of Steel’ afkomstig van het album “Intermezzo”. Het eerste tribute nummer is ‘Tribute to Dimebag’ wat opgedragen is aan vriend gitarist Dimebag en de band Pantera. De nummers worden de hele avond aan elkaar gepraat door Batio die in al zijn enthousiasme ooit wat te lang van stof is en het verhaal soms wat te technisch maakt maar het wordt hem vergeven door de aanwezigen.
Na de Dime Tribute komt ‘Rain Forest’ afkomstig van het album “No Boundaries” waarvan het titelnummer ook nog gespeeld wordt later deze avond. Na ‘Rain Forest’ krijgen we de tweede tribute waarin de muziek van Van Halen en natuurlijk Eddie van Halen in de schijnwerper wordt gezet. Wanneer ‘Panama’ voorbij komt zingt het publiek enthousiast mee. Één van de hoogtepunten van deze avond. Derde tribute deze avond is ‘Tribute to Randy’. Randy Rhoads zal met een glimlach naar beneden hebben gekeken naar deze respectvolle medley. Vervolgens komt ‘Hands Without Shadows’ aan bod en krijgen we daarna toch ook wel weer een hoogtepunt in de vorm van ‘Double Guitar Shred Medley’ waarin we van alles te horen en te zien krijgen. Zo komen er onder andere flarden Led Zeppelin en Deep Purple voorbij en worden er niet alleen solo’s gespeeld maar laat Batio horen dat hij als ritme-gitarist ook aardig uit de voeten kan.
Na deze over de top ‘Double Guitar Shred Medley’in de goede zin van het woord verlaten de muzikanten even het podium om voor een laatste keer terug te komen om af te sluiten met ‘Metallica Rules’ wat je raadt het al een hommage is aan de band Metallica. Drummer Roberto Pirami speelt dit nummer met alleen zijn linkervoetpedaal omdat hij zijn rechterpedaal kapot heeft getrapt. Dit mag de pret echter niet drukken, de show must go on. Na deze afsluiter is het gedaan en zijn de aanwezigen die de moeite hebben genomen om naar de Cacaofabriek te komen deze avond getuige geweest van een bijzonder goed en vermakelijk optreden.
