Chuck Berry (90) overleden

De Amerikaanse rock ‘n roll zanger Chuck Berry is overleden. De dood van Berry is bevestigd door de politie in de Amerikaanse staat Missouri. In 1955 scoorde hij zijn eerste hit met ‘Maybellene’. Hij wordt samen met o.a. Elvis Presley, Buddy Holly en Little Richard gezien als één van de pioniers van de rock ’n roll. Hij scoorde in de jaren ’50 hits als ‘Roll Over Beethoven’, ‘Johnny B. Goode’, ‘Come On’ en ‘Rock ‘N Roll Music’. Zijn invloed op latere artiesten was groot en zijn songs werden vaak gecoverd door o.a. The Beatles, The Rolling Stones, Jimi Hendrix en Status Quo.

Al op jonge leeftijd kreeg Berry interesse in de muziek en gaf hij zijn eerste optreden op Sumner High School. Gedurende zijn schooltijd zat hij van 1944 tot 1947 vanwege een gewapende overval in de gevangenis. Na zijn vrijlating trouwde hij en werkte hij in een autofabriek. Begin 1953, beïnvloed door gitaristen als T-Bone Walker, begon Berry ’s avonds met optreden met het Johnnie Johnson Trio.

Zijn doorbraak kwam toen hij in mei 1995 naar Chicago afreisde en aldaar Muddy Waters ontmoette. Waters gaf hem de hint om contact op te nemen met Leonard Chess van Chess Records. Bij Chess Rocords nam Berry zijn eerste single op, ‘Maybellene’, Berry’s versie van het countrynummer ‘Ida Red’. ‘Maybellene’ ging meer dan 1 miljoen keer over de toonbank, hiermee de eerste plaats behalende in Billboard’s Rhythm and Blues chart.

Aan het eind van de jaren ’50 was Chuck Berry uitgegroeid tot een wereldster met diverse hits op zijn naam, een aantal filmrollen en lucratieve tournees. Ook was hij de eigenaar geworden van zijn eigen nachtclub, Berry’s Club Bandstand, gelegen in St. Louis. In januari 1962 verdween Berry wederom achter de tralies, hij zou een 14-jarig meisje over de grens hebben gesmokkeld. Na zijn vrijlating in 1963 scoorde Berry nog een aantal hits, waaronder ‘No Particular Place to Go’, ‘You Never Can Tell’ en ‘Nadine’, al evenaarden ze niet het succes van eerdere hits.

In de jaren ’70 stond hij meer bekend als een “nostalgic live performer”, terende op zijn oude hits met lokale bands van variabele kwaliteit. Zijn eis om contant betaald te worden leidde er toe dat hij in 1979, voor belastingontduiking, voor vier maanden de cel in mocht en zich beschikbaar moest stellen voor dienstverlening aan de gemeenschap.

Berry was een van de eerste leden van de Rock and Roll Hall of Fame (1986). In 1982 werd hij opgenomen in de Nashville Songwriters Hall of Fame.