Brant Bjork brengt Palm Desert naar de Effenaar

Brant Bjork stond samen met gitarist Josh Homme en zanger John Garcia aan de basis van de legendarische oer stoner band Kyuss. Brant vormde samen met Josh de creatieve motor van de woestijnrock band. Toen beide heren van mening verschilden over de muzikale richting van Kyuss besloot Brant de drumstokken aan de wilgen te hangen en zijn heil elders te zoeken. Ondanks zijstapjes naar punk en metal is hij de woestijnrock nooit uit het oog verloren. Zo werkte hij met Josh Homme samen in de Palm Desert Sessions en trad hij in 1997 toe tot die andere legendarische stoner-rockband Fu Manchu. In 2010 vormde hij samen met Nick Oliveri en John Garcia de band Kyuss Lives!, later Vista Chino genoemd. Maar al sinds zijn vertrek uit Kyuss maakt Brant Bjork zijn eigen muziek. Hierin vermengt hij hardrock, blues, punk en metal, steeds overgoten met die herkenbare laid back desert groove. Die grootheid uit de Palm Desert scene doet vanavond de kleine zaal van de Effenaar aan.

Komatsu

Lokale stoner-  en sludge metal grootheden Komatsu mogen de zaal opwarmen voor Brant Bjork. Voor Komatsu is dit een bijzondere avond eerder speelde de band op de afterparty van Queens of the Stone age en toerde de band met Nick Oliveri en John Garcia. Brjant Bjork is dus het vierde lid van Kyuss waar Komatsu het podium mee deelt. De muziek van Komatsu omschrijft zichzelf het best met het bandmotto: “Super massive Mothersludgers”. De bandnaam is niet voor niks geïnspireerd door het Japanse bulldozermerk.

Al in het openingsnummer van de show grijpen de massieve riffs van ‘Lockdown’ het publiek in de Effenaar bij de strot. Het is lomp, hard en meedogenloos. Tegelijkertijd leggen drummer Joris en bassist Martijn steeds zo’n onweerstaanbare groove neer dat stilstaan geen optie is. Met het instrumentale ‘Surfing On A Landslide’ laat Komatsu horen welke richting het nieuwe album uitgaat. Dat zit wel snor, een slepende opbouw en duistere bezwerende grooves worden afgewisseld met massieve muren van fuzzende gitaren. Het mooist bewaart Komatsu voor het laatst: ‘So How’s About Billy?’ is beenhard en retecatchy tegelijk. Het epische ‘The Sea is Calm Today’ toont Komatsu op zijn best: Traag, massief maar onverbiddelijk als een bulldozer. “Komatsu!” het refrein van het afsluitende ‘Komatsu’ wordt massaal meegezongen met de vuisten in de lucht.

Brant Bjork

Als Brant Bjork het podium van de Effenaar betreedt ontwaren we een vriendelijk ogende veteraan met een enorme krullenbol en baard. De patch met Dr. Seuss’ “The Cat in the Hat” op de schouder van zijn US Airforce hemd versterkt dat beeld alleen maar. Brant heeft het duidelijk naar zijn zin op het podium. Regelmatig breekt er een brede lach door op zijn gezicht. De muziek van Brant en zijn band wordt gedragen door een heerlijk lome desert groove die je tegelijkertijd tot dansen dwingt en je hypnotiseert. De fuzzende gitaren en Brant’s bezwerende stem doen de rest. De classic rock van Black Sabbath  is nooit ver weg. Het sterkst klinkt dat door in ‘Controllers Destroyed’ dat opent met een loodzware Black Sabbath-achtige riff. Maar vaker meandert de muziek tussen felle stuwende riffs en lome woestijngrooves zodat je, wanneer je de ogen sluit, je in Palm Desert waant.

Het is al steengoed als Sean Wheeler (onder ander Throw Rag) nog wat olie op het vuur komt gooien. Sean is een icoon in de Californische muziek scene, of zoals Brant Sean introduceert: “Please welcome desert legend Sean Wheeler on stage. This guy personally blew my mind when I was 13 and we’re still dating”. Het lijkt of de show hiermee een versnelling opschakelt. ‘Dave’s War en ‘Biker #2’ profiteren van Sean’s vocale-  en vooral theatrale bijdrage. Maar in het algemeen lijken daarna de grooves dikker en Brant’s zang krachtiger. Het hoogtepunt van de show is ‘Lazy Bones/Automatic Fantastic’ dat in een prachtige opbouw van het bijna lieflijke instrumentale ‘Lazy Bones’ bijna ongemerkt overgaat in de onverbiddelijke groove van ‘Automatic Fantastic’. Tijdens de toegift wordt de plek midden voor het podium waar zich traditioneel de moshpit ontwikkelt ingenomen door uitbundig dansende meisjes die zich laten leiden door de hypnotiserende en onweerstaanbare groove.

Wat een meesterlijke combinatie, de lompe riffs van Komatsu en de hypnotiserende grooves van Brant Bjork. Eventjes ligt de Effenaar in Palm Desert Californië. En oh, wat hebben de thuisblijvers ongelijk, ze hebben een van de meest opwindende concerten van 2017 gemist.

Foto’s © Hans Schoo / www.hansschoophotography.com