Metalheads trotseren sneeuw en worden getrakteerd op een heerlijk avondje Thrash Metal in Patronaat Haarlem

Op zondag 10 december was het Patronaat het toneel voor een heerlijk avondje thrash metal. Met een drietal bands die allen hun oorsprong in de jaren ’80 hebben en wellicht het dichtst tegen de “Big 4” aanschurken was de show ruim van te voren stijf uitverkocht. Met namen als Testament, Annihilator en Death Angel was de  vraag naar kaarten nog steeds groot en velen restte niets dan teleurgesteld thuis te blijven. Op de dag zelf werden er ineens veel kaarten aangeboden en dit was niet omdat mensen geen zin meer hadden in dit feestje maar de weergoden waren ons land aan het teisteren met een lading sneeuw. Waar in andere landen dit doorgaans geen problemen oplevert was Nederland in rep en roer en konden de Nederlandse Spoorwegen de treinen niet of nauwelijks laten rijden/ De show gaat door en zij die de reis wel durfden te aanvaarden togen alsnog gelukkig richting Haarlem.

Death Angel

Het uit San Francisco, Californië afkomstige Death Angel mag deze avond het spits afbijten. De in 1982 opgerichte band bracht met ‘The Evil Divide’ in 2016 het achtste album uit en deed dit jaar al eerder Nederland aan met shows in o.a. Baroeg Rotterdam. Opener van de set, ‘Father of Lies’, komt van dat laatste album en aansluitend knalt het vermakelijke ‘The Dream Calls for Blood[ uit de speakers. De mannen van Death Angel hebben er duidelijk zin in en dat wordt duidelijk hoe de mannen op het podium staan. Breeduit lachend en mensen in het publiek begroetend op deze feestelijke laatste tour dag. Het publiek geniet zoals de heren op het podium en er wordt voorzichtig een pit gevormd. Wanneer ‘The Ultra-Violence’ wordt gebracht komt het publiek echt los, echter is het slechts het intro voor het nummer ‘Thrown to the Wolves’. Zanger Mark Osegueda toont zich als een waar frontman, bedankt de bands en crew en is continu met het publiek bezig. Voor de oude kraker ‘Mistress of Pain’ hoeft Mark niet langer te vragen om een pit, deze ontstaat vanzelf en het Patronaat staat even op zon kop. Zo ook bij afsluiter ‘The Moth’ van het laatste album. Death Angel brengt een heerlijke vermakelijke show die voor velen wel wat langer had mogen duren.

Annihilator

Het Canadese Annihilator timmert sinds 1984 aan de weg, tenminste zanger / gitarist Jeff Waters. De overige bandleden willen nog wel eens wijzigen. Op het moment is Aaron Homma (2015) de tweede gitarist, bassist Rich Hinks en drummer Fabio Alessandrini maken pas sinds dit jaar onderdeel uit van de band. Vorige maand bracht de band met ‘For the Demented’ het zestiende album uit en vandaag brengen Jeff en zijn bandleden een heuse thrash metal sneeuwstorm naar het Patronaat. Na opener ‘One to Kill’ volgt ‘King of the Kill’ dat luid meegebruld wordt door de fans in de zaal. De mannen van Annihilator zijn continu in beweging en rennen over het podium, de band is bijzonder uitgelaten en geniet van de laatste tour dag. Grappen en grollen zoals een crewlid die het podium bezoekt en verlaat in zijn blote kont, de door Testament bedachte naamswijziging van “Anal Eater”, de band brengt een feest op het podium. Het publiek gaat los en een flinke moshpit ontstaat terwijl de band recente nummers als ‘No Way Out’ en het nieuwe nummer ‘Twisted Lobotomy’ speelt terwijl iedereen wacht op dat ene nummer. Jeff Waters kondigt nog een nieuw nummer aan: ‘Alison Hell’ en deze kraker uit 1989 wordt met gejuich ontvangen. Jeff vraagt de assistentie van het publiek bij de hoge uithalen en het publiek levert tot tevredenheid van de band, ‘Phantasmagoria’ is de afsluiter en nog een keer het publiek los. Genoeg hebben we nog niet en tevergeefs wordt er geschreeuwd om een toegift. Desalniettemin is de show van Annihilator een geweldig en een puur thrash feest.

Testament

Headlinner van de avond is Testament. De band bracht eerder dit jaar een wat ongelukkig optreden op het Dynamo Metal Fest en speelde daar tot teleurstelling van de bezoekers slechts vijf nummers. Chuck Billy c.s. hebben dus wat goed te maken voor het Nederlandse publiek. De start is voortvarend met het titelnummer van de in 2016 verschen langspeler ‘Brotherhood of the Snake’ het navolgende ‘Rise Up’ zet de zaal meteen op scherp en de kreet “War” wordt veelvuldig meegebruld. Na een vijftal nummers is er een momentje voor gitarist Alex Skolnick die de eerste solo van de avond aan het publiek voorschotelt, zonder meer een sterke solo. Wanneer ‘Into The Pit’ van het tweede album ‘The New Order’ klinkt reageert het publiek enthousiast en worden er behalve een moshpit ook de eerste twee stagedivers / crowdsurfers gesignaleerd. Chuck Billy meldt dat Testament voor deze tour een speciale set heeft samen gesteld en het hoopt dat de fans de nummers kunnen waarderen, het dansbare ‘Low’ volgt waarna het publiek weer losdaat op ‘Stronghold’ en ‘Throne of Thorns’.

Een tweede solo volgt en dit keer krijgt Eric Peterson zijn “moment of fame”, de solo staat echter kwalitatief niet in verhouding met de solo die Alex eerder leverde. Na ‘Eyes of Wrath’ volgt er wederom een solo en dit keer gaat drummer Gene Hoglan los op zijn drumkit. De lekkere thrasher ‘First Strike Is Deadly’, het enige nummer van de debuutplaat, gaat vooraf aan, jawel, een bassolo van Steve Di Giorgio en nu begint het toch wel wat te irriteren. De bezoekers na afloop zijn niet geheel te spreken over het aantal solo partijen, liever hadden zij nummers en oude krakers als ‘Over the Wall’ of ‘Alone in the Dark’ gehoord. Afsluiter van de reguliere set is dan wel weer een oudje met ‘The New Order’. Testament komt als enige band deze avond wel terug en brengt met ‘Practice What You Preach’ en ‘Disciples of the Watch’ twee heerlijke afsluiters. Over de nummer keuze valt te discussiëren, Testament brengt een gevarieerde set met voor ieder wat wils. De solo’s daarentegen waren wat te veel van het goede.

Foto’s (C) Kick Verhaegen