Blauwbekken met An Evening With Knives
In de serie ‘Rockmuzine in de oefenruimte met’ sprak Joost Wijdeven met An Evening With Knives. Oorspronkelijk was dit interview dan ook gepland tijdens een repetitie van de band in hun oefenhok. Door omstandigheden kon dit geen doorgang vinden en werd uitgeweken naar een optreden van de band in café de Lollipop in Oss. Plaats van handeling: het terras van het café. Omstandigheden: 3 graden en een snijdende wind. Toch ontstond er een enerverend gesprek over passie, ambacht, muziek en eerlijkheid.
De band
Over de naam
Peer: “Die komt ie uit een lange lijst aan namen die we bedacht hadden. Daar zat een hoop bullshit bij. Dit was degene die ons alledrie meteen aansprak en ons het gevoel gaf wat je krijgt als je naar onze muziek luistert.
Rockmuzine: ”Vertel?”
Onze muziek heeft twee kanten. Enerzijds het mooie sfeervolle, anderzijds het venijnige en gemene.
Dit hoor je terug in de bandnaam, waarin ‘An Evening’ voor het ene staat, en ‘Knives’ voor het andere.
Geschiedenis
Peer: “Ongeveer vier en een half jaar geleden kwamen Marco en ik elkaar in de stad tegen en zeiden we tegen elkaar: Laten we een keer samen gaan jammen. Zo gezegd zo gedaan, we kropen samen met een drummer, die na twee keer jammen afhaakte, in het oefenhok. Toen de drummer wegviel zei Marco dat hij Ivo kende, ik nog niet, maar we maakten snel kennis en na 1 keer samen jammen was de zaak beklonken en An Evening With Knives was geboren.”
Marco: “We zijn zonder grote ambities bij elkaar gekomen. We wilden vooral samen muziek maken en in eerste instantie niet optreden. We hebben het eerste jaar dan ook vooral in het oefenhok doorgebracht, muziek maken en schrijven, schrijven, schrijven. In die tijd hebben we onze eigen stijl ontwikkeld. Uiteindelijk besloten we toch een showtje te doen en dat was meteen een goeie. We traden op op Sonic Boom in Popei en dat ging er wel lekker op.” Peer: “en we waren gelijk weer verslaafd.”
Live- of studioband
Als uit een mond: “Live”
Marco: “Ondanks dat we in eerste instantie geen shows wilden doen zijn we toch een echte liveband. We spelen live met dezelfde intentie als op de plaat. Maar live brengen we onze muziek met extra energie en dat iedere keer, dat ziet het publiek.”
Ivo: “Live krijg je bij ons de ‘Full Package’”
Peer: “Ik hoorde van een persoon dat hij ons op de plaat beter vond dan live.” Ivo: “Die hebben we dan ook meteen afgeslagen.”
Ivo: “De plaat is ook bijna volledig live ingespeeld, op de zanglijnen en wat verfraaiingen na hebben we alles met ons drieën gespeeld.” Peer: “Allemaal one-takes, we zijn beter dan the Beatles”
Over de rolverdeling binnen de band
Peer: “Wij drinken vooral bier, Ivo en ik. We komen eigenlijk allemaal wel met ideeën voor riffs of melodielijnen.
Ivo: “Marco verzint alle teksten en hij komt ook met de meeste riffs aandragen. Ik speel geen instrument.” Marco: “Ivo speelt neuriën.” Ivo: “Klopt, ik neurie dan een melodietje en vraag aan Marco en Peer om dat te spelen en dan is het ja of nee.
Marco: Ik verzamel in de loop van de tijd een aantal riffs en die drop ik dan in het repetitiehok, Ivo en Peer schieten erop. Als zo’n riff mag blijven, tweaken we hem totdat het de basis vormt van een nummer.
Wat is de kracht van An Evening With Knives
Ivo: “Moeten we dat jou niet vragen?”
Peer: “Het vuur dat we live overbrengen. Denk ik dat een hele grote kracht is.”
Marco: “Ik denk dat onze kracht ook in de nummers zit. De combinatie van de positieve, mooie- en de donkere sfeer. Oprechtheid en passie hoor ik ook regelmatig terug als onze kracht.”
Ivo: “Misschien een beetje een cliche, we houden allemaal van verschillende stijlen van muziek, en dat hoor je terug in het geluid van An Evening with Knives.”
Waar wil je beter in worden
Peer: “Vissen”
Ivo: “Live performance”
Peer: “Wij staan heel erg open voor kritiek en vragen die ook zodat we onszelf kunnen blijven verbeteren.”
Marco: “Bus inladen”
Muziek: talent of ambacht
Marco: “Een ambacht”. Er zijn opleidingen tegenwoordig, maar als je het niet in je hebt wordt het niks. Er zijn mensen die zo vanuit het niets op een piano een prachtige melodie spelen die voelen dat gewoon. De feeling die in je zit daadwerkelijk uit je instrument trekken is het ambacht. De feeling in jezelf is het talent.”
Ivo: “Discipline is ook een talent.”
Het leven buiten An Evening With Knives
Ivo: “Dan moet je bij mijn vrouw zijn, die denkt van niet.” Peer: “De mijne denkt er net zo over.” Marco vat samen: “Ja, het is druk.”
Marco: “We kunnen er niet van leven, maar dat is sowieso aan weinigen gegeven. Ik ken bands die heel veel platen verkopen en die thuis in Amerika nog steeds tandartsassistent zijn. Er kunnen maar weinig bands zichzelf bedruipen, daardoor blijven ook alleen de echte die-hards over. Maar het is hard werken.“
Peer: “Ik heb sinds kort een eigen bedrijfje waarmee ik mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt help met werken in de techniek, in mijn eigen werkplaats. maar ik heb altijd wel veel gedaan in de muziek als hobby.
Marco: “Ik ben vooral bezig met evenementen, het jaar door, in de muziek en design, organiseren en opbouwen.”
Ivo: “Ik heb laatsts gesolliciteerd bij de Blokker, maar ze hadden geen drummer nodig.” Marco: “Het UWV zal trots op je zijn.”
De muziek
Hoe omschrijven jullie je muziek
Marco: “De beste omschrijving is toch afkomstig van Ivo: ‘Where the wall of sound falls down into a sea of tranquility’.” Peer: “Dat is wat het is, beter kunnen we het niet omschrijven. Dan kun je er nog wel een naampje aan geven.”
Inspiratiebronnen
Peer overtuigd: “Tool!” Marco vult aan: “Tool, Deftones, Led Zeppelin, alle old school psychedelische shit Pink Floyd, the Beatles.” Over the Beatles lijkt het minste overeenstemming te bestaan.
Ivo: “Ik luister thuis voornamelijk naar ouwe bands.” Peer: “Ik luister nog wel veel naar nieuwe dingen, maar ik heb bij veel opnames van bandjes meegewerkt, dan blijft dat in je systeem.”
Met welke kunstvorm kun je An Evening With Knives vergelijken
Ivo: “Sorry dat ik het moet zeggen voor alle andere kunstenaars, maar muziek is voor mij toch de ultieme kunstvorm. Er is geen schilderij waarvoor ik al headbangend ‘Yeah! Yeah! Sta te roepen. Ik vind schilderkunst en dans echt mooi, maar muziek is voor mij het ultieme.” Marco: “Of waar je jankend voor staat. Er zijn weinig schilderijen die je keer op keer kippenvel geven. ” Ivo: “Voor mij zou het toch iets van abstracte kunst zijn, surrealisme strak maar wel met een uitgelopen vorm. Iets van Dali.” Marco: “Iets van schilderen of tekenen. Muziek kan een bepaald kleurgevoel geven, je zou nummers bij wijze van spreken met een kleur aan kunnen duiden. Waarbij reggae dan voornamelijk oranje of geel is en wij voornamelijk zwart en groen.” Peer: “Of paars, dat is dan meer die kater op zondag.”
Over samenwerken
Peer gedecideerd: “Bonham (overleden drummer van Led Zeppelin – JW) het lijkt me wel leuk om daar een keertje mee te jammen.”
Marco: “Dat is er een waar ik lang over na wil denken.”
Ivo: “Jack White lijkt mij wel tof”
Marco: “Pink Floyd, maar dan wel de oude, niet die nieuwe shit die zich Pink Floyd blijft noemen.”
Ivo: “of Kurt Coubain, gezellig een avondje stappen.” Peer: “Dat zal een vrolijk avondje worden.”
Over Serrated
Peer: “Geleidelijk, we hebben in de loop van de tijd heel veel nummers gemaakt, die hebben we allemaal in de studio opgenomen en dan heb je een luxe probleem. Dan moet je gaan schuiven samen met Pieter Kloos. Het kwartje viel toen de huidige indeling op papier stond, en dan kom je er ook niet meer vanaf.”
Marco: “Ja en nee, we hadden in eerste instantie eigenlijk alle nummers voor het album af, toen Ivo zonodig zijn knieschijf moest breken. De lange tussenpauze die toen volgde gaf ons de mogelijkheid om alle nummers opnieuw tegen het licht te houden, zodat eigenlijk An Evening With Knives 2.0 ontstond. En toen we uiteindelijk de studio ingingen en Pieter er ook nog eens zijn visie over liet schijnen werd het eigenlijk 3.0.”
Ivo: “Kill your darlings, we hebben uiteindelijk 11 nummers opgenomen en er staan er 7 op de plaat. Er past simpelweg niet meer op vinyl. Dat is jammer, maar wel een goeie beslissing om overkill te voorkomen. We spelen deze nummers graag ook live.”
Favoriete nummer
Peer: “de mijne is Fade Out”
Ivo onder luid gelach van Peer en Marco: “die van mij ook, en Hysteria én 1966”
Ondertussen breekt Jay, de barvrouw van de Lollipop in om te vragen wanneer de show eindelijk begint, én nog belangrijker, welk teken de band haar zal geven als ze een biertje willen.
Live spelen
Over de setlist
Peer: “We tweaken onze setlist elke avond, voor de mensen die eventueel gisteren ook zijn geweest spannend te houden, maar ook voor onszelf, we hebben wel een paar favoriete openers, maar we hebben eigenlijk alle nummers wel eens als opener gebruikt.”
Ivo: “We sluiten wel vaak af met een vast nummer, maar dat moet de luisteraar zelf maar uitmaken welke dat is.”
Eigen nummers of covers
Marco: “Ja duh, wat is dat nou voor een kutvraag.”
Peer: “Nu zeker alleen eigen nummers, als we wat verder zijn misschien.” Ivo: “Maar daar gaan we nooit uitkomen welke.” Marco: “Daar gaan we echt ruzie over krijgen.”
Veranderen de nummers door live spelen
Peer: “In de studio hebben we nummers aangepast, maar dan moet je daarna ook weer kijken hoe je dat zo goed mogelijk live over kunt brengen. In de studio kun je bij wijze van spreken 9 gitaren gebruiken, live op het podium hebben we er maar 1. Je kunt met pedalen wel een hoop doen, maar niet alles. Dus nu de opnames hebben we ook weer aanpassingen moeten doen om ook live alles uit de verf te laten komen.”
Marco: “Voor de opnames hebben we de nummers natuurlijk al live gespeeld en dat is een goede testcase. In de oefenruimte zit je natuurlijk in een soort bubbel en vinden wij met ons drieën alles vet. Live spelen is dan een echte reality check. Je ziet het aan de hoofdjes en voelt het eigenlijk meteen aan of iets klopt of niet.”
De toekomst
Shows en festivals
“Er staan nog een paar shows op de website, maar er zitten nog mooie dingen in het vat. Dus hou onze website in de gaten voor mooie pareltjes.”
Waar staan jullie over 5 jaar
In koor: “Hier voor de Lollipop in de kou!”
Ivo: “Ik wil op Roadburn staan.
En met die ontboezeming werd het koude terras van de Lollipop verruild voor de warmte van de kroeg en de biertjes van Jay.
Fotografie: (c) Marjolein Tap
