Mongrel’s Cross – Psalter Of The Royal Dragon Court
Via het recordlabel brengt de band Mongrel’s Cross hun tweede album ‘Psalter of The Royal Dragon Court’ uit. De band uit Brisbane, Australië is in 2009 opgericht en maakt een mix van Thrash – en Black Metal. Ze bestaan uit slechts twee leden die de vaste kern van de band vormen.
De band opent het album rustig met een mid-tempo gitaarriff en kleine solo op de track ‘King of The Beasts’. Dit gitaarspel houdt de band gedurende de grunts vast, afgewisseld met stevig drumwerk. Toch weet dit album de luisteraar niet meteen in te pakken, want de sound op deze track klinkt alsof de luisteraar het allemaal al eens eerder gehoord heeft. Hetzelfde tempo zet de band door op de volgende track ‘Neurian Transformation’, waarin wel een afwisseling te horen is tussen verschillende grunt vocalen, maar opnieuw is er weinig afwisseling in het gitaarspel en solo.
Op de track ‘The Thirteenth Card’ lijkt de band een wanhopige poging te doen om een melodieuze gitaarriff als opener te maken, maar helaas is dat mislukt, want het deuntje irriteert de gehele track door. De solo en de grunt vocalen daarentegen klinken wel lekker en lappen mooi met elkaar over. ‘Khara’ opent met een lekker klinkende gitaarsolo en het stevige drumwerk lopen met de grunts mooi overeen. Ook de overige gitaarsolo’s op deze track klinken uitstekend. Je hoopt dat na deze track de muziek beter gaat worden en dat het begin slechts start moeilijkheden waren.
Helaas is dat niet het geval. Op de tracks ‘From Transylvania To Tunbridge’ en ‘Derkesthai – Initiation’ doet de band nogmaals een poging om het gitaarwerk melodieus te laten klinken, maar daar slaagt de band weer niet in. Opnieuw klinken de deuntjes onder de solo’s irritant en dat is jammer, want de gitaarsolo’s zelf zijn verder goed gespeeld, net als het drumwerk en de gruntvocalen.
Toch kan je het niet helpen dat er na het beluisteren van ‘Derkesthai – Initiation’ er een Middle – Of – The – Road gevoel ontstaat. Deze band heb je al eens een keer eerder gehoord en begint te klinken als een van de zovele Black Metal bands die de wereld rijk is.
En ook op de laatste twee tracks van het album ‘Trail of The Serpent’ en ‘Cessel of Shar On’ is er weinig verandering in de sound. Op beiden tracks wordt er nog hier en daar een keyboard sound ingebracht onder de gitaarsolo’s om de tracks een wat atmosferische sfeer te geven, maar verder zit je als luisteraar het album echt uit te luisteren.
De band doet op een aantal tracks pogingen om de onderliggende gitaarsound melodieus te laten klinken, maar die deuntjes zijn eerder irritatie opwekkend dan aangenaam. Jammer, want de gitaarsolo’s, grunts en drumwerk zijn daarentegen uitstekend. Toch kan ik het niet helpen dat ik bij deze band een Middle – Of – The – Road gevoel krijg. Namelijk het gevoel dat je het allemaal al eens eerder gehoord hebt. Mongrel’s Cross klinkt als een van de zoveelste Black Metal bands die een wanhopige poging doet om zowel heavy als melodieus en atmosferisch te klinken, maar daar gewoon niet in slagen. En van die Satyricon en Arch Enemy wannabees, daar hebben we in de wereld al teveel van… (60/100) (Hells Headbangers Records)
Tracklist Psalter Of The Royal Dragon Court:
1. King of The Beasts
2. Neurian Transformation
3. The Thirteenth Card
4. Khara
5. From Transylvania To Tunbridge.
6. Derkesthai – initiation
7. Trail of The Serpent
8. Cessel of Shar On
