HammerFall – Hammer Of Dawn
De Zweedse metal formatie HammerFall behoeft eigenlijk geen introductie meer. Met hun debuut ‘Glory To The Brave’ dat alweer stamt uit 1997 maakte ze gelijk een impact en hebben sindsdien niet meer teruggekeken. Hun vorige album ‘Dominion’ van drie jaar terug werd zeer goed ontvangen. Gaat datzelfde gebeuren voor het aankomende ‘Hammer Of Dawn’?
Hoewel er op de vorige plaat geen nummer stond met iets van een hamer in de titel, kan het bij HammerFall natuurlijk niet zo zijn dat er twee album op rij geen nummers zijn met hamer erin. Hier is zelfs het album ernaar vernoemt. Geef ze trouwens maar eens ongelijk. Veel van zulke nummers zijn vaste waarden in de live set waarbij zelfs oprichter en gitarist Oscar Dronjak een gitaar bespeelt in de vorm van zo’n ding. Ik noem de voorbeelden: ‘Let The Hammer Fall’, ‘Hammerfall’ ‘Hammer High’.
Als we dan muzikaal naar dat ‘Hammer Of Dawn’ gaan kijken, ademt het een klassiek voorbeeld van wat je van deze band mag en kan verwachten. Refreinen die je met je vuist in de lucht bijna mee MOET roepen. Dit nummer komt met een memorabele riff en ook de vocals van Joacim Cans zijn nog altijd van hoog niveau.
Voor de rest valt met name de snelheid van de songs wat meer op. In vergelijking met de rest van de discografie staan op dit album meer snellere songs. Iets wat zeker niet misstaat. Al is daar wel weer direct een uitzondering op. Het langste nummer ‘Not Today’ betreft een ballad. Zeker in refreinen komt de zang erg mooi uit. Ook in de gitaarsolo zit een gevoel wat past bij de rest van de track.
Dan word je gelijk weer wakker geschud door ‘Live Free Or Die’ wat wellicht het snelste nummer is. Wederom in de welbekende HammerFall stijl. Het album sluit vervolgens af met twee van de sterkere tracks ‘State Of The W.I.L.D.’ en ‘No Mercy’. Beiden lekker uptempo en gelijk memorabel.
HammerFall doet eigenlijk precies wat de fans van ze verwachten. Ze leveren weer een waardige plaat af. Een plaat zonder tegenvallers, maar ook een plaat waarvan we nog moeten zien of deze in de komende jaren zijn plek zal behouden of dat hij een beetje in de vergetelheid zal eindigen. ‘Hammer Of Dawn’ schreeuwt degelijkheid en professionaliteit, maar komt na een paar luisterbeurten nog niet op dat niveau van zijn voorganger. (78/100) (Napalm Records)
