Bluesrock van hoog niveau in de Bosuil

Dat je niet in de Mississippidelta geboren hoeft te zijn om de Blues te hebben bewijst Julian Sas met zijn begeleidingsband bestaande uit drummer Lars-Erik van Elzakker en bassist Edwin van Huik deze avond in een goed gevulde Bosuil. Er is geen voorprogramma deze avond maar dat blijkt ook niet nodig te zijn want zowel Julian Sas als de Bosuil hebben er vanaf de eerste seconde zin in.

Julian Sas laat zich inspireren door Amerikaanse gitaarhelden als Johnny Winter, Muddy Waters. John Lee Hooker en Jimi Hendrix (waarvan ze een mooie versie van Hey Joe spelen). Ook de Ierse Bluesrock gitarist Rory Gallagher behoort tot zijn grote voorbeelden. Julian Sas beheerst alle skills om de Blues te spelen en laat dit vanavond horen in Weert.

Het optreden bestond uit 2 uitgebreide sets die helaas door de te lange pauze tussen de sets door de vaart wat uit het optreden haalde. Dit is dan ook het enige puntje van kritiek mijnerzijds. De band had er zichtbaar zin in en speelde een mooie mix van oud werk afgewisseld met nummers van het pas uitgekomen ‘Electracoustic’. Ook de Jimi Hendrix cover aan het eind van het optreden gaat er in als koek.

Ook komt de situatie in de Oekraïne nog even ter sprake, gelukkig niet door een ellenlange preek maar door het spelen van een nummer (waarvan de titel me helaas even ontschoten is) wat hij in 1999 al geschreven heeft maar tekstueel nu helaas goed past bij de huidige situatie waarin we leven. Julian Sas liet deze avond maar weer eens horen waarom hij al jarenlang 1 van de boegbeelden is van de Nederlandse (en internationale) Bluesrock. Na afsluiter ‘Bullfrog Blues’ kon het publiek tevreden naar huis keren wetende dat het weekend goed is begonnen met dit optreden.