CD van de Week: Metal Church – Congregation of Annihilation
|Het is 26 juli 2021 en het nieuws komt naar buiten dat Mike Howe, zanger van Metal Church uit het leven is gestapt. Alle Metal Church-fans zijn verbijsterd en ontzettend verdrietig om het heengaan van deze sympathieke frontman. Howe was zanger bij de band van 1988-1995 en weer terug gekeerd in 2015. De positie van zanger bij Metal Church is door de jaren wel geregeld aan verandering onderhevig geweest, want 1e zanger David Wayne was ook al eens terug gekomen na 10 jaar weg geweest te zijn en onder andere Ronny Munroe is in de tussentijd ook al 2x zanger bij Metal Church geweest. Nieuwe zanger is Marc Lopes, inmiddels alweer 7 jaar zanger bij Ross the Boss. De hoes van het dertiende full-album (hopelijk brengt dit getal geen ongeluk) is een verwijzing naar het debuutalbum.
Als Metal Church-fan ben je dan erg benieuwd naar hoe de band in de nieuwe samenstelling zal klinken. En om maar gelijk met de deur in huis te vallen : overweldigend ! De band vlamt, beukt en rost dat het een lieve lust is, vurige gitaarriffs, flitsende solo’s, ronkende bas, veelal snelle tot zeer snelle drums en daar bovenop de ruige en geweldige zang van Marc Lopes. De zang van Lopes heeft best wel wat weg heeft van die van Howe en in het ruige hoor je ook nog wel 1e zanger David Wayne terug. Als ik eerlijk ben, dan vind ik de zang van Lopes ook in zoverre beter klinken dan die van Howe, omdat Howe in sommige nummers in mijn ogen wat iel en dun klonk. Howe zal nooit vergeten worden, maar Lopes is een meer dan waardige vervanger.
Opener ‘Another judgement day’ heeft nog mid-tempo coupletten, maar in het refrein gaat het gas erop. Titelnummer ‘Congregation of annihilation’ is gewoon een pure thrasher met een refrein wat zich direct in je hoofd nestelt. Het snelle ‘Pick a god and prey’ kent een bekend Metal Church gitaarritme met heerlijk staccato drumwerk in de coupletten. Ook ‘Children of the lie’ is een thrasher met een prima gitaarriff en een semi-akoestisch einde. ‘Me the nothing’ is het eerste relatieve rustpunt met een langzaam tempo, maar klinkt wel zwaar en dreigend. ‘Making monsters’ ramt er vervolgens weer flink op los in hoog tempo. Opvallend is het up-tempo ‘Say a prayer with 7 bullets’ met zijn rock ’n roll-riff, tijdens de gitaarsolo gaat het tempo weer fors omhoog. ‘These violent thriills’ doet zijn naam eer, een snel en agressief nummer. Van de 2 bonus-tracks is ‘My favorite sin’ het minst indruk makende nummer van dit album.
Het dertiende Metal Church album overtuigt ontzettend, klinkt enorm bevlogen en heeft mij omver geblazen. Nu waren de laatste 2 albums al meer dan goed, maar dit album ligt qua niveau nog wel een stuk hoger en komt bij mij in ieder geval in de lijst van beste Metal Church-albums. (90/100) (Rat Pak Records)
Bandleden:
Marc Lopes – Vocals
Kurdt Vnderhoof – Guitars
Rick van Zandt – Guitars
Steve Unger – Bass
Stet Howland – Drums
Tracklist:
1 Another judgement day
2 Congregation of annihilation
3 Pick a god and prey
4 Children of the lie
5 Me the nothing
6 Making monsters
7 Say a prayer with 7 bullets
8 These violent thrills
9 All what we destroy
10 My favorite sin
11 Salvation