CD van de Week: Eivør – ENN

Eivør (Eivør Pálsdottír) ken je misschien van haar samenwerking aan de muziek van de serie ‘The last Kingdom’. Dat zij vorig jaar op Graspop Metal Meeting kwam optreden, was voor mij een zeer welkome verrassing. Ik had niet snel verwacht dat ze zoveel publiek zou trekken aangezien haar muziek niet per sé metal is, maar niets was minder waar: de tent stond propvol en iedereen genoot, zong mee en was betoverd. Voor mij was het het meest magische optreden van het weekend, en ik hield het niet droog. En nu, bijna een jaar later komt zij met een nieuw album, genaamd “ENN”. 

Het album opent met een kalme compositie, ‘Ein Klóta’, waar Eivør al een ruim aspect van haar afwisselende stem ten gehore brengt. Van duistere laagte tot de magische hoogtes van haar fluitregister. Sluit je ogen, voel de emoties en waan je in een wondere wereld. Dit is muziek die beleefd dient te worden, menigeen zal kippenvel krijgen en sommigen zullen een traantje wegpinken. Ik in ieder geval wel.

Het openingsnummer vloeit over in een van de reeds uitgebrachte singles ‘Jardartra’, welke met  een mysterieuze, pulserende bass-lijn, een melancholische pianomelodie, en folk-achtige zang begint. Hier en daar zitten elektronische geluidsfragmentjes verstopt. Een heel andere vibe als de opener.

‘Hugsi Bert Um Teg’ is de tweede single, het derde nummer op het album, en dit lied geeft meteen een heel ander gevoel, meer upbeat, meer poppy en elektronisch, als de voorgangers. Ik verwacht niet dat menig ‘metalhead’ hier warm van loopt, maar zoals ik al aangaf: Eivør haar muziek valt niet in hokjes te stoppen. 

‘Purpurhjarta’ doet mij denken aan de muziek van Agnes Obel, en het solowerk van Liv Kristine. Dan doel ik op de bijzondere pianomelodieën, in balans met de strijkers, en kwetsbare zang.

Titeltrack ‘Enn’ opent met magische, folky zang. Een hartslag van een beat volgt, en dan de zachte zang, ondersteund door een subtiel aanwezige gitaarpartij. Aangezien ik zelf veel zing (en klassiek geschoold ben) wil ik eigenlijk meteen meezingen, al is het zoeken naar de woorden en hun uitspraak, want de Faeröerse uitspraak ligt mij nog niet echt. Maar de mysterie, melancholie en duisternis zijn hier op een heerlijke manier aanwezig. 

‘Upp Úr Øskuni’, de derde single, is dan weer een heel andere beleving. Eivør gebruikt hier een bepaalde techniek in haar stem, wat wellicht enigszins lijkt op grunts, toch is dit een andere, en zeker traditionele zangtechniek (‘Throat-singing’ en ‘False Chords’). Maar het klinkt zeker monsterlijk en rauw. Tevens zingt ze hier ook heel spookachtig mooi. Het lied voelt mede door de zang maar ook het hardrock-achtig gitaarspel een stuk duisterder als wat we van Eivør gewend zijn, en het springt tussen de rest van de nummers op dit album uit. Het zou zomaar eens een soundtrack van een post-apocalyptische film kunnen zijn. Het gaat uiteindelijk over een ‘zusterverband’ tussen vrouwen, die samenzweren en oprijzen vanuit het as als feniksen. ‘Upp Úr Øskuni’ in de Engelse versie heet ‘Rise from the Ashes’.

Het album sluit af met ‘Gaia’. Gaia is in de Griekse mythologie de Moeder Aarde, of Godin van de Aarde. Eivør zingt hier heel puur, en het is alsof ze je meebrengt naar de kern van de aarde, en weer terug naar de tijd van nu. 

Alle nummers zijn in het Faeröers, maar worden qua tekst vertaald naar het Engels, mocht je nieuwsgierig zijn waar het over gaat, of wat het betekent.  Eivør haar muziek is gewoon niet in een genre of hokje te plaatsen. Ben je uit op heftig metal-werk dan is dit geen album voor jou. Maar, als je op zijn tijd wel een magische belevenis kan waarderen, is het zeker het luisteren waard. Ikzelf vind het een afwisselend maar toch ook weer samenhangend, prachtig en sterk album. Met het album ‘ENN’ laat Eivør je genieten van een perfecte blend van traditionele folk, electro-pop, melancholische klassieke muziek én een vleugje donkere hard-rock.  (90/100) (Season Of Mist)

Tracklist:

1. Ein Klóta
2. Jardartrá

3. Hugsi Bert Um Teg
4. Purpurhjarta
5. ENN
6. Lívsandin
7. Upp Úr Øskuni
8. Gaia