Within Temptation warmt op in de 013

Green Lizard

Het was de eer aan Green Lizard om het publiek in 013 op te warmen voor Within Temptation. Deze ervaren Nederlandse band, die al sinds de late jaren ’90 actief is, bracht met hun energieke mix van alternatieve rock en post-grunge een sterke show die het publiek klaarstoomde voor de hoofdact. Met een setlist vol stevige riffs en melancholische melodieën liet Green Lizard zien dat ze nog steeds een kracht zijn om rekening mee te houden. Na een afwezigheid van zo’n 20 jaar als volledige band zijn ze weer terug en dit moet gevierd worden.

Nu is het niet helemaal de opener die je zou verwachten voor een symfonische metal band, maar het publiek vond het niet erg. Je zag dat er toch wat fans in het publiek stonden.
Desondanks de lange pauze als volledige band, waren ze goed op elkaar ingespeeld en waren ze nog net zo strak als in de vroegere jaren van de band.

Within Temptation

Vervolgens is het alweer tijd voor Within Temptation. Dit is een intiemere show dan ze gewend zijn, maar het is dan ook wel een opwarmer voor wat er nog gaat komen op de rest van de tour.
Het concert opende met de live-debuut van “We Go to War”, een krachtige anthem die direct de toon zette voor de avond. De band, geleid door de charismatische frontvrouw Sharon den Adel, straalde zelfvertrouwen uit en de energie in de zaal was vanaf het eerste moment voelbaar. Het publiek werd meteen meegesleurd in de epische wereld van Within Temptation, waar duistere thema’s en emotionele melodieën samenkomen.

Vervolgens bracht de band enkele nummers van het nieuwe album Bleed Out ten gehore, waaronder de titelsong “Bleed Out” en “Ritual”. Beide nummers werden uitstekend ontvangen door de fans, die elke nieuwe track met evenveel enthousiasme omarmden als de oudere klassiekers. “Wireless”, een kritische song over onze digitale wereld, kwam live bijzonder goed tot zijn recht met een meeslepende opbouw en een explosieve climax. Ook het epische “A Fool’s Parade” was een hoogtepunt, met zijn meeslepende orkestrale elementen en krachtige teksten.
Voor het nummer “Stand My Ground” ziet zangeres Sharon Den Adel een LGBTQ+ vlag en vraagt om deze op het podium te krijgen voor een klein achtergrondverhaal over dat ze fans zijn verloren door een LGBTQ+ post op social media, maar dat hun dit niets boeit omdat iedereen moet kunnen zijn en geloven wat ze willen.

Een van de meest emotionele momenten van de avond was “All I Need”, gespeeld tijdens de encore. Sharon’s stem, die de perfecte balans wist te vinden tussen fragiliteit en kracht, raakte de zaal diep. Al was het nog de vraag of dit nummer wel gespeeld zou worden gezien Sharon Den Adel kampte met een verkoudheid en dit nummer toch wat hoge noten vergt.
De kwetsbaarheid van dit nummer stond in schril contrast met het daaropvolgende, vurige “Mother Earth”, dat het concert afsloot. Deze klassieker blijft een publieksfavoriet en diende als perfecte afsluiter voor een avond vol muzikale magie.

Met een setlist die zowel de oude fans tevreden stelde als nieuwe nummers introduceerde, was de balans perfect. De band speelde strak, Sharon den Adel zong de sterren van de hemel en de show was visueel adembenemend.