Neal Morse & The Resonance –  No Hill For A Climber

Esther Kessel-Tamerus | 6 November 2024 | CD | No Comments

Het nieuwe album van Neal Morse & The Resonance heet ‘No Hill For A Climber’. Neal Morse maakte dit album met lokaal jong talent. Het album heeft vijf tracks, waarvan twee heerlijk lange epics. De epic ‘Eternity In Your Eyes’ bestaat uit zeven delen. Deze start met klassieke elementen. Er volgen veel wendingen, met onder andere een afwisseling tussen hoge en lage tonen. Het geluid loopt heen en weer in de headset. In ‘I See The Sun) vormen de (gestapelde) zang en muziek een harmonie. Instrumental delen worden afgewisseld met vocale delen. Zowel deze afwisseling, als de wisselingen/melange tussen de instrumenten en ritmes is subliem. ‘Echoes Of Forever’ is een prachtig instrumentaal deel, met onder andere gaaf gitaarspel en vet aangezette bas grooves. ‘Hammer And Nail’ is een heerlijk prog deel. De wisselwerking tussen (bas)gitaar en toetsen is goed. Met vlagen komt er in hoog tempo best verloop je af, de twists and turns blijven komen. In ‘Daylight’ hoor je de bezieling in de zang, de woordeloze zang is prachtig toegevoegd. Deze subliem opgebouwde epic dooft langzaam, maar mooi uit.

‘Thief’ start verrassend rustig, je hoort geen boosheid in de zang. Terwijl je dat misschien wel zou verwachten bij de tekst, toch blijft alles in balans. Tijdens het instrumentale stuk wordt de spanning opgebouwd: blijft het kalm, of komt er een (plotselinge) wending? Er komt een wending, maar heel anders dan verwacht: in eerste instantie zijn zang en muziek het bijna vrolijk. Na een gevarieerd prog rock stuk is er een uitgebreide rust. De kalmte van het begin keert terug, nu zijn er blazers toegevoegd. Op de achtergrond hoor je strijkinstrumenten. Dit vormt een verrassende mix/afwisseling van stijlen. Delen van de tekst van ‘All The Rage’ zing je vrij gemakkelijk mee. Tijdens een optreden zal dit zeker een sfeermaker zijn. Op bepaalde woorden is er nadruk gelegd, deze details geven de tekst toch wat extra’s. Ook in ‘Ever Interceding’ zijn er verwijzingen naar het Christendom. De balans tussen religie en mogelijkheden voor eigen interpretatie is goed gekozen. Hierdoor blijft het voor iedereen toegankelijk.

De titeltrack start met het geluid van wind en sferische muziek. De sfeer is eerst mellow, maar dat verandert. Het sublieme drumwerk is overal in harmonie met de muziek. In ‘A Hill So High’ wisselt de zang van de linker naar het rechter deel van de koptelefoon. De hoge zang vormt een meerwaarde, de verschillende stemmen vormen een goede melange. Meestal hoor je de overgang van het ene naar het andere deel. Ook de kalme(re) muziek is verrassend en gedetailleerd opgebouwd, dat is duidelijk in onder andere ‘Burn It Down’. De manier waarop de verschillende instrumenten gecombineerd zijn is fantastisch. De heldere (gestapelde) zang vormt in ‘Love Is All’ een wat zoete, maar mooie blend. De strijkinstrumenten komen naar de voorgrond. Dit deel krijgt filmische allure. ‘The Resonance’ bevat onder andere opzwepende vocale delen en fantastisch gitaarspel. Tot slot ‘The Mountaintop Beyond The Sky’. De opbouw noem ik barokke prog: het is zo rijk en vol van structuur. Met een langzame fade out lijkt deze epic een beetje teleurstellend te eindigen. Maar er volgt nog een verrassing: Na een lange rust wordt er nog een stukje klassieke muziek “toegevoegd”, als een soort hidden track. Dus blijf luisteren totdat de klassieke muziek gedoofd is.

De vele details hoor je lang niet allemaal de eerste keer. ‘No Hill For A Climber’ is verrassend en een fantastisch album. (95/100) (InsideOutMusic)