Glenn Hughes blijft niet hangen in het verleden
Op deze mooie nazomeravond begeef ik me naar Maastricht waar in de Muziekgieterij Glenn Hughes op het programma staat. De inmiddels 74-jarige Hughes mag toch wel beschouwd worden als één van de nog steeds in leven zijnde iconen van de Classic Rock.
Begonnen als 17-jarig broekie bij de Funk Rock band Trapeze en natuurlijk het meest bekend van zijn jaren bij Deep Purple. Hij heeft nog veel meer indrukwekkende dingen op zijn CV staan maar dat is teveel om hier allemaal op te sommen. Vanavond is hij hier om zijn pas uitgekomen solo-album “Chosen” te promoten, maar alvorens het zo ver is mag de uit Australië afkomstige (Power) Metal band Darker Half het publiek opwarmen. De grote zaal van de Muziekgieterij vertoont hier en daar nog wat lege plekken die echter tegen de tijd dat Glenn Hughes begint grotendeels zijn opgevuld. Darker Half speelt behoorlijk stevige power metal in de stijl van Helloween en doet dit niet onverdienstelijk. Origineel is het allemaal niet maar de instrumentenbeheersing is meer dan goed en ook zanger/gitarist Vo Simpson beschikt over een aardige strot.
Twee puntjes die in het nadeel van Darker Half spreken. Muzikaal passen de Australiërs niet echt bij de muziek die Glenn Hughes speelt plus werd ik een beetje moe van gitarist Danny Ritz die weliswaar weet hoe je gitaar moet spelen maar ongeveer iedere vijf seconden als een karateka met ADHD om zich heen staat te trappen. Heel vermoeiend.
Na Darker Half en een korte ombouwpauze betreden Glenn Hughes en zijn 2 medemuzikanten drummer Ash Sheehan en gitarist Søren Andersen het podium. Het geluid is goed, de instrumenten en zang zijn goed te onderscheiden. Alleen had het geluidsvolume wel wat minder gemogen. Mijn meegebrachte oordopjes kwamen dus goed van pas. Veel mensen in Deep Purple shirts deze avond. Na veel geroep om Deep Purple nummers al aan het begin van de avond legt Glenn Hughes aan de inmiddels goed gevulde Muziekgieterij uit dat hij weliswaar de dingen die hij in het verleden heeft gedaan en bereikt koestert maar hij toch vooral vooruit wil. De drang om nieuwe muziek te maken blijft, ondanks zijn hoge leeftijd.
Gelukkig heeft het grootste deel van het publiek hier begrip voor. Later op de avond zal het geduld van de Muziekgieterij beloond worden als het verplichte Purple nummer ‘Burn’ als allerlaatste gespeeld wordt. De nadruk ligt deze avond dus op het laatste album “Chosen” afgewisseld met Trapeze-nummers, 2 nummers van Hughes/Thrall te weten het magistrale ‘Muscle And Blood’ en ‘First Step Of Love’. Ook wordt ‘Grace’ gespeeld wat hij heeft gemaakt met zijn vriend riffmaster Tony Iommi. Het beste wordt echter bewaard voor het laatst. Na het Black Country Communion nummer ‘Stay Free’ wat de reguliere set afsluit keert Glenn Hughes in zijn eentje terug om enkel met een akoestische gitaar het Trapeze nummer Coast To Coast te zingen. Na dit akoestische rustpuntje wordt er afgesloten met 2 beukers te beginnen met ‘Black Country’ van Black Country Communion en als afsluiter ‘Burn’ van Deep Purple. Het nummer waar iedereen op heeft gewacht.
Glenn Hughes bewijst op deze mooie nazomeravond dat hij nog steeds relevante muziek maakt. De sleet zit er nog lang niet op. We gaan hem dus nog zeker terugzien op de Nederlandse podia. Zorg dat je er dan bij bent.
