Pestilence maakt er het beste van in een vrijwel leeg poppodium Volt
Zondagavond in Sittard. Een handjevol mensen staat te wachten op het optreden van de Nederlandse extreme metalbands Misanthropia en Pestilence. Misschien komt het omdat het “Super”zondag is qua sportgebeurtenissen deze dag maar feit is dat er deze avond ontzettend weinig mensen de weg naar poppodium Volt hebben weten te vinden.
Met een capaciteit van 700 mensen is deze zaal al niet groot maar als er deze avond 200 mensen aanwezig zijn schat ik het nog zeer optimistisch in. Misanthropia heeft de onmogelijke taak om de zaal op te warmen alvorens Pestilence komt. De Blackened/Death metal van Misanthropia wordt niet al te enthousiast ontvangen door de schaarse aanwezige toeschouwers. Dit komt mede door het niet al te beste geluid waar ook headliner Pestilence last van heeft later deze avond. Ook mij kan het allemaal niet zo bekoren. De nummers lijken erg op elkaar en zijn onderling inwisselbaar. Ook muzikaal gebeurt er weinig tot niets spectaculairs. Niet al te moeilijk eentonig drumwerk, riffs die we ook al eerder hoorden bij andere bands in dit genre en ook de solo’s baren weinig opzien. Misschien de volgende keer beter met een optreden waarbij het geluid wel goed is.
De vrijwel lege Volt moet hierna even wachten op de technische death-metal van Pestilence dat ondanks de slechte opkomst er het beste van probeert te maken. Het weinige publiek dat er is blijft tot overmaat van ramp ook nog eens achter in de zaal staan zodat Pestilence en ook Misanthropia voor een aantal lege meters staat te spelen. Aan de gespeelde nummers ligt het niet. Alle krakers worden gespeeld waarbij de nummers van de albums “Cosuming Impulse” en “Testimony Of The Ancients” nog het best ontvangen worden. Mijn persoonlijk hoogtepuntje deze avond is ‘The Process Of Suffocation’.
Na ‘Out Of The Body’ komt Pestilence na een korte (plas)pauze aldus Patrick Mameli nog terug voor nog een laatste toegift om daarna snel af te druipen. Een optreden om snel te vergeten derhalve. Niet vanwege het spel maar vooral om het niet al te enthousiaste publiek in een vrijwel leeg poppodium Volt. Plaatsvervangende schaamte omschrijft mijn gevoel bij deze avond nog het beste. Ik heb Pestilence wel eens beter gezien.
